Berlin’de son dans

Berlin bir duvar ile ortadan bölünmemiş olsa, Soğuk Savaş dönemini yansıtan bir çok casusluk hikayesi yazılmamış, dolayısıyla beyazperdeye de uyarlanmamış olurdu.

“Sarışın Bomba” duvarın yıkıldığı 1989 yılından aksiyonun dur durak bilmediği bir casusluk hikayesi anlatıyor.

Şehrin kasvetli, kurşuni renkteki gökyüzü casusluğun mükemmel atmosferini kuruyor. CIA, MI6 ve KGB kentte faal tüm casusların listesinin peşinde acımasız bir savaşa giriyor.

Listedeki isimlerden kimin çift taraflı çalıştığı da anlaşılmaktadır. MI6 için çalışan sarışın bomba Lorrain Burrogh (Charlize Theron) bu değerli listenin peşinden gönderilir. Berlin’de sistemini kurmuş David Percival (James McAvoy)adında başka bir ajanla birlikte çalışmak durumundadır.

***

“Soğuk Bir Kent” adlı bir çizgi romandan uyarlanan Sarışın Bomba grafik bir aksiyonun tüm özelliklerini yansıtıyor perdeye.

Karizmatik Charlize Theron dövüş koreografisinin üstesinden başarıyla geliyor.

Dublörlükten gelme yönetmen David Leitch iç ve dış mekanlardaki aksiyon sahnelerini net, gözleri yormayan bir stilde çekmiş.

Theron, ilerleyen yaşın artık kadın oyuncularda da aksiyon rolleri için engel olmadığını gösteriyor.

Atletik, dikkatli, ödünsüz ve üstelik lezbiyen.

Delphine (Sofia Boutella) ile olan aşk sahneleri son derece estetik.

Karşısındaki erkek oyuncular arasında kıdemli kadrosundan James McAvoy, John Goodman, Toby Jones, James Faulkner arasından Merkel’i oynayan genç Bill Skarsgard öne çıkıyor. Alman oyuncular tüm kalitelerine rağmen çok kısa gözüküyor.

Aksiyon tamam da, senaryo casus entrikasının tam hakkını veremiyor, oldukça sıradan bir akış içinde.

Atmosferi ve aksiyonu bir zamk gibi yapıştıran müzik seçimi ise tam puan alıyor. Kimler yok ki David Bowie’den Falko’ya ondan Nena’ya Depeche Mode’a kadar uzanıyor.

Görsellik, Berlin’i mekan alan filmlerin değişmezleri olan gri, maviden iç çekimlerin kırmızı ve mor renklerine arasında boyuyor.

Aksiyonun estetiğine teslim olduktan, mantığı da eledikten sonra su gibi akıp gidiyor.

Sarışın Bomba

Yönetmen: David Leitch

Oyuncular: Charlize Theron, James McAvoy, Sofia Boutella

Yaşlanmak hiçbir oyuncuya yakışmaz

43 yaşında her erkek, eskisi kadar yakışıklı, genç olmadığını, artık kadınlar tarafından da beğenilmediğini düşünebilir.

Kimilerinin “orta yaş krizi” olarak adlandırdığı bu durum mesleğinde zirve yapmış bir aktörün aklına düşerse neler olabilir Rock’n Roll’un konusu.

Guillaume Canet’nin kendisini oynadığı, aynı zamanda yönetmen ve senaristi olduğu filmde, tüm karakterler gerçek yaşamından.

Karısını gerçek yaşamdaki eşi Marion Cotillard, arkadaşlarını aktör, aktrist dostları Camille Row, Ben Foster, Gilles Lellouche, Kew Adams, şarkıcı Johnny Hallyday oynuyorlar.

Kendisiyle dalga geçtiği filmde Canet komedi dozunu ve gerçekçi tonu gayet iyi dengeliyor.

***

Oyunculuk için artık olgun rollere uygun görülen Canet bu durumdan hiç memnun değildir.

Genç rol arkadaşı Camille’in Canet’ye artık genç gözükmediği konusundaki sözleri, ciddi bir depresyonun başlangıcı olur.

Basit yüz kremleri ile başlayan gençleşme seferberliği bir plastik cerrahın muayenesinde biter. Bu kadarı yetecek midir?

Oyunculuk ve yaşlanma üzerine söyledikleri yanında mesleğin yıpratıcı yanına da değiniyor senaryo.

Örneğin Cotillard iki yıl boyunca hazırlandığı rolü son anda kaybeder. Ödüllerin evde ayak altında dolaşması ayrı bir komedi.

En çok yapımcı kardeşler (aynı zamanda bu filmin de yapımcıları) Yvan ve Alain Attal’ın, Canet’nin değişen tipi karşısındaki reaksiyonlarına güldüm.

Fransız komedi geleneği gayet iyidir Canet de bundan nasibini almış bir sinema adamı.

Son zamanlarda izlediğim en iyi komedi.

Rock’n Roll

Yönetmen: Guillaume Canet

Oyuncular: Guillaume Canet, Marion Cotillard, Camille Row.

VİZYONDAKİLER

SARIŞIN BOMBA

DUNKIRK SAVAŞI

ÖRÜMCEK ADAM : EVE DÖNÜŞ

MAYMUNLAR CEHENNEMİ : SAVAŞ

ZOMBİ EKSPRESİ

BAŞKA SİNEMA (KARACA)

ROCK’N ROLL

LADY MACBETH

MAVİ

KIRMIZI

BEYAZ