Nilüfer Yalçın

Ölüm ilanını dünkü Milliyet’te gördüm. Nilüfer ablayı (Yalçın) kaybettik. Milliyet’in uzun yıllar Ankara’da dış haberler muhabirliğini üstlenen Nilüfer Yalçın bize ustalık yapmış 1960 kuşağı gazetecilerinin son temsilcileri arasındaydı. Emeklilik günlerini İstanbul ve İzmir’deki yazlığı arasında geçiriyordu.
Yaşamı boyunca gazetecilikten kopmadı.
Kızı Lale Yalçın, son dönemde gözleri yorulduğu için sevdiği yazarları annesine her gün okuduğunu anlatıyordu.
Zincirlikuyu’daki son yolculuğunda eski arkadaşları ve yetişmelerinde emeği olan gazeteciler vardı: Sedat Ergin, Nur Batur, dış habercilikte ondan çok şey öğrenmişlerdi.
Nilüfer ablanın habercilikteki hızına yetişilmezdi.
Bıraksanız Milliyet’i tek başına çıkartacak kadar dış haberi birkaç saatte toplar, yazardı. Arta kalan zamanında da Forum’la uğraşırdı. Haber atlatmanın Nilüfer abla açısından gecesi gündüzü yoktu. 1980-90’lı yıllarda Ankara Büro’da birlikte çalıştık. Gece yarısı arar Dışişleri’nden atlatma bir haber yazdırır. Benim de bunu İstanbul’a anlatmamı isterdi. O andan itibaren “teleksler” susmaz, defalarca konuşur, haberin gazeteye girdiğinden emin olmadan uyumazdı. Ertesi gün hışımla odaya girer, “Haber niye tek sütun girmiş” diye hesap sorardı. Gazeteye kısaltılarak giren o haberin teleksteki uzunluğu bir metrenin altında olmazdı!
Reha Muhtar’ın yetişmesinde de büyük emeği vardı.
Dış haberlerde çalışan Reha’nın, Nilüfer ablanın elinden kurtulduğu tek alan spordu.
Büroda Beşiktaş maçını dinlediği gün radyodan golü duyunca, havaya sıçramış ve başını duvara vurmuştu. Reha’yı ertesi gün başı sarılı halde görünce “Deli çocuk” diye söylendiğini hatırlıyorum.
Nilüfer abla, Aydın Yalçın’ın eşiydi
Bülent Ecevit’le Robert Kolej’den arkadaştılar.
Ecevit’le Sakarya Caddesi’nde Helikon Sanat Derneği’ni kurmuşlar.
Kayhan Sağlamer, 1960’ların Forum’unu şöyle anlatır:
“O devirde sosyalizm, sosyal adalet, sosyal güvenlik gibi kavramlardan çatal kuyruklu şeytanlarmışçasına korkulur, ağza alınmazdı. Ama Forum’un Türkiye’de ilk kez planlı ekonomiyi savunması, solculuk damgasını vurmak için kâfiydi. Plan, komünist icadı değil miydi? Gene de Forum’un esas teması, en liberal anlamda özgürlükçü demokrasi, amacı da Menderes’in diktaya gidişini durdurmaktı.”
Forum’un 15 günlük sayıları Aydın-Nilüfer Yalçın’ın Ankara Saraçoğlu’ndaki evlerinde hazırlanırmış. Turhan Feyzioğlu, Turan Güneş başta Mülkiye’nin idealist hocaları Bahri Savcı, Sadun Aren, Cemal Aygün Forum’da yazmışlar.
Nilüfer Yalçın, Ankara gazeteciliğinin sembol isimlerindendi.
Orhan Tokatlı, Mümtaz Soysal, Teoman Erel, Rafet Genç, Orhan Duru’lu Ankara Bürosu’nda 1980-90’lı yıllarda önemli haberlere imza atmıştı. Sami Kohen can dostuydu.
Oğlu Ali Yalçın, sevgi sözcükleriyle uğurladı annesini.
Nilüfer ablayı saygıyla hatırlayacağız.