Saat 19.00a geliyordu. Gizli oturuma giren Meclis Genel Kurulundan çıkarılan gazeteciler "Tezkere kabul edildi" haberlerini çoktan yazdırmış, resmen açıklanmasını bekliyorlardı.AKPden kaç ret çıkabileceğine dair "fire - toto" oynanıyor, en fazla tahmin, 30-40ı geçmiyordu.Bir tek camianın nabzını iyi tutmasıyla gazeteci Ruşen Çakır ürkek bir tonla "Zayıf bir ihtimalle ret çıkabilir" diyor, gülüşmelere yol açıyordu.Haber, basın koridoruna cemre gibi düştü.1 Martta Ankarada bahar böyle başladı.***Öğleyin AKP grubunda Tayyip Erdoğan gruptaki tereddütleri gidermek için masaya kendi siyasi istikbalini koymuş ve milletvekillerini tehdit etmişti:"Hayır demek Doğu Perinçeke, Cem Uzana Evet demektir".Son günlerde yakın çevresiyle "Ret çıkarsa ne olur" sorusunu tartışan Başbakan Gül, ise "Reddedilmesi seçeneğine de hazır olduklarını" belirterek, tezkereyi içine sindiremediğinin işaretini verdi.AKPli muhalifler, grupta kendilerine uzatılan göstermelik kupaya Genel Başkanlarını kandıracak "Evet" oyları attılar.Büyük sürprizi, Genel Kurula sakladılar.***Aynı saatlerde asıl muhalefet, Sıhhiyede doğuyordu.Yurdun dört bir yanından koşup gelen on binler, yalnız kaldığını sananlardan bir koca orduyu uyandırıp "Biz varız" diye ayağa kaldırdı.Sivil toplum, hepten bitti sanılan bir muhalif rüzgar gibi, toprağa gömülüp unutulmuş bir savaş baltası gibi, "Hayır"lı bir slogana yapışarak yürüdü.Ve ışığıyla lüzumsuz bir ampulü söndürdü.***Her şey bittiğinde, sonucun şoku, Meclis kapısından çıkan mebusların şaşkın yüzünden okunuyordu.Ret veren AKPliler "Alnımız ak" diye zafer havası yayarken, "Hükümet de gitti" paniğine girenler "Ret verenler istifa etsinler" diye küfrediyordu."Irak krizi", Türkiyede bir "hükümet krizi"ne dönüşürken, AKPde bölünmenin ve yeni bir siyasi şekillenmenin de itici gücü oldu.***Bu karar, Türkiye için bir dönüm noktasıdır.Meclis, ulusun iradesine boyun eğerek halkın meclisi olduğunu gösterdi; onurlu ve demokratik bir tavırla hem ülkesinin hem halkının itibarını kurtardı.Şantaja, tehdide, aşağılamaya, akıl vermelere kulak asmadı.Bir toplumun toprağının, kanının, parayla satın alınamayacağını gösterdi.Türkiye bu kararla, dünya çapında "Savaşa hayır" diye yürüyen barış korosuna katılıyor.Hükümeti zavallı bir hale düşüren Washington şimdi bütün planlarını en baştan gözden geçirmek zorunda kalacaktır."Rambonun intikamı"ndan korkanlar bilmeli ki, Türkiye, itibarını korumayı bilmiş bir ülke olarak uzun vadede daha fazla ağırlık kazanmıştır. Ankarada bir Mart günü aynı anda hem Mecliste hükümetin cenazesine, hem de sokakta muhalefetin doğuşuna tanık olduk.Şimdi İskenderun açıklarına bakıp "Geldikleri gibi giderler" demek hakkımızdır. can.dundar@e-kolay.net Tokat gibiydi.
