Çağdaş Ertuna

Tam 14 aydır ilk defa yurt dışında bir müzedeyim, Londra’daki British Museum’da “Nero: The Man Behind The Myth” başlıklı Roma İmparatoru Neron sergisinin açılışı için. 

Kovid-19 tedbirleri nedeniyle belli saat aralıklarında, sınırlı sayıda kişi içeri alınıyor. Elbette sergiyi gezerken maske takmak şart, ama yüksek tavanlı müzenin içinde maskesiz dolaşan da çok.

Önce sırada bekliyorsunuz, sıra yavaş ilerliyor ve doğrusu 14 ay boyunca kapalı mekânda sosyal mesafe kurallarına uymaya alıştıktan sonra bana zor geliyor bu kadar yakın mesafede sırada beklemek.

Serginin açılışında ziyaretçilerin yaş ortalaması epey yüksek, 80 üstü yaş grubunun rengârenk giyimleri ve sergiye ilgilerine hayran kalmamak mümkün değil.

Sonunda içeri giriyoruz İngiliz bir arkadaşımla.

Daha girer girmez karşımızda dev bir Roma İmparatorluğu haritası var, yanımdaki İngiliz arkadaşım hemen İstanbul’un yerini soruyor, gösteriyorum, Boğaz’ı göremeyince şaşırıyor, “İstanbul’daki deniz nerede?” diye soruyor, Boğaz’ın yerini de haritada

Londra Tasarım Bienali’nde tasarım objeler yerine Somerset House’un ortasına kurulmuş bir orman bütün dikkatleri üzerinde topluyor

Çok beğendiğim sanatçı ve tasarımcı Es Devlin, Londra Tasarım Bienali’nde Somerset House’da bir orman yaratarak iklim krizine ve doğayı koruma gerekliliğine dikkati çekiyor. Venedik Mimarlık Bienali “Birlikte Nasıl Yaşayacağız”ı sorgularken, Londra Tasarım Bienali de “Nasıl daha iyi bir dünya tasarlarız?” sorusuna odaklanıyor. Geçen yıl pandemi nedeniyle ertelenen bienalin 3. edisyonu 1 Haziran’da başladı ve 27 Haziran’a kadar devam edecek.

18 yıldır John Sorrell ile birlikte düzenlediği Londra Tasarım Festivali’ne Londra Tasarım Bienali’ni de ekleyerek, Londra’yı bir tasarım başkenti haline getirmeyi başaran Ben Evans’la konuşuyorum: “Çok üzücü, Türkiye’deki tasarımcılar Londra’da yeterince tanınmıyor. Belki birkaç moda tasarımcısı sayabilen olur ama o kadar” diyor. Evans, daha önce Marc Newson, Thomas Heatherwick ve David Adjaye gibi değerli isimlerin de

Kadına şiddet ve kadın cinayetleri konusunda ne kadar duyarlı olmamız gerektiğini çok iyi biliyoruz.

Biliyoruz ki, 18 yaşında bir genç kadın durup dururken intihar edecek duruma gelmez ve yine durup dururken geriye kendisine cinsel saldırıda bulunduğunu iddia ettiği bir ismi bırakmaz. Böyle bir suçlama karşısında tek savunma, susma hakkını kullanmak, kızını kaybeden acılı bir babayı kızını korumadığı gerekçesiyle suçlamak ve sonra tahliye edilmeyi başarmak olamaz. Böyle bir davayı kamuoyundan takip eden ve biraz toplumsal konulara duyarlı her bilinçli kamu figürünün yapacağı gibi Ezgi Mola da tepkisini dile getirmiş.

İyi ki susmamış.

Daha sonra ise tahliye edilen sanığın Mola’ya ve ona destek olurken hakaret içerikli paylaşımlar yaptıklarını öne sürdüğü 16 ünlü isim hakkında savcılığa suç duyurusunda bulunması haberlerini de okuduk.

Hakaret davasında uzlaşmaya gidilmesi için Mola’dan özür talebinde bulunulduğu ve oyuncunun bunu kabul etmediğini de takip ettik. Durum nasıl bu aşamaya geldi anlamak mümkün değil.

Burada 18 yaşında

Sosyal medyada görmüş- sünüzdür: “Kültür sanat ve eğlence sektörünün içinde bulunduğu zor duruma gözünü yumma! Onların şimdi sana ihtiyacı var. Sahneleri kapanmaktan kurtar! #Gözünüyumma” yazılı duyuruları.

İKSV Genel Müdürü Görgün Taner, kişisel Twitter hesabında, “Bildirgede masaj salonları ve kıraathaneler, halı saha her şey her şey hakkında ne yapacaklarına dair ibare var. Konser salonları, canlı müzik, festivaller, kültür merkezleri hakkında tek kelime yok. Yok sayılmışız. Çok iç acıtıcı” diyor.

Nükhet Duru ekliyor: “Müzik, eğlence ve kültür sanat sektörlerinde kimse çalışmıyormuş gibi davranılmasına söyleyecek sözlerimiz tükendi.”

Biz bunları konuşurken geçen yıl pandemi nedeniyle iptal edilen dünyanın en önemli müzik festivallerinden Montreux Caz Festivali bu yılki programını açıkladı.

2-17 Temmuz tarihlerinde gerçekleşecek festival daha önceki yıllarda kullandığı kapalı konser salonlarını bu yıl kullanmıyor, bunun

Uzun zamandır sergi gezmek hayal olmuştu.

Şimdi ise yavaş yavaş kültür-sanat dünyası yeniden canlanıyor, geçen hafta açılan, Taner Ceylan’ın küratörlüğünü üstlendiği Olimpos Sergileri güzel bir başlangıç oldu.

İlk yıl Olimpos Sergileri’nin teması “Portre”ydi, geçen yıl pandemi nedeniyle sergi yapılamadı, bu yıl ise ikincisi gerçekleşen Olimpos sergisinin teması “Peyzaj”.

Karaköy’deki tarihi Zülfaris Sinagogu’nda yer alan sergi 11 Haziran’a kadar devam ediyor.

Uzun bir aradan sonra ilk kez Olimpos Sergileri’nde bir araya gelen kültür-sanat dünyası, bugün ise Lütfi Kırdar Kongre ve Sergi Sarayı Rumeli Salonları’nda Contemporary Istanbul’da buluşacak.

Bugün ve yarın çağdaş sanat fuarının 15. edisyonunun ön izleme günleri gerçekleşecek, 3-6 Haziran’da ise fuar ziyaretçilere açılacak.

Ayrıca eylülde de Contemporary Istanbul’un 16. edisyonu gerçekleşecek.

Bugün aynı zamanda fuarın solo sergiler ve galeriler tarafından eserleri sergilen

1 ve 2 Haziran’da ön izleme günleri gerçekleşecek, 3-6 Haziran’da ziyaretçilere açık olacak Contemporary Istanbul, kültür-sanat dünyasına moral verecek

İnanması zor, ama sonunda çevrimiçi sanat fuarları yerine fiziksel fuarlara dönüş başlıyor. Malum, çevrimiçi fuarlar ne kadar başarılı olsa da fiziksel fuarların yerini tutmadı, tutamadı. Fuarlarda sadece eserleri görmek değil, sanatçılarla galeri yöneticileriyle koleksiyonerlerin ve sanatseverlerin tanışma ve konuşma şansı da oluyordu. Kurulan bu bağlantılar, eser sergileme hatta satışları kadar değerliydi aslında, çünkü sanatçıların ve eserlerin geleceğinde çok etkili oluyordu. Bu yıl yine çevrimiçi gerçekleşecek fuarlar da oldu, ama fiziksel fuarlar Art Basel Hong Kong ve New York Frieze’de de görüldüğü gibi sanata olan ilgi her koşulda devam ediyor.

Şimdi 1 ve 2 Haziran’da ön izleme günleri gerçekleşecek 3-6 Haziran’da ziyaretçilere açık olacak Contemporary Istanbul’u heyecanla bekliyoruz.

Geçtiğimiz yaz pandemiye rağmen 2-3 ay rahat nefes almış, açık alanlarda eski güzel günleri hatırlamış ve sosyalleşebilmiştik.
Hatta o yüzden “Bodrum’da Çeşme’de koronavirüs yokmuş!” diye şakalar bile yapılıyordu.
Yazlık yerlerdeki ruh halini en iyi bu cümle özetliyordu; gerçek olduğu için değil tabii, tatile gidenlerde karantina sonrası normale dönüş, sıcak ve açık havada çok hızlı gerçekleştiği için.
Yaz sonu popüler mekanların işletmecileriyle konuştuğumuzda da gördük; önceki yaza göre ciroları yüzde 50 daha yüksekti, hatta en pahalı otellerde yer yoktu, bir aylık ev kiralayanlar, ikinci aya uzatmak istediklerinde ev bulamıyordu!

Hatırlayacaksınız, tam 6 yıl önce Fransız sokak sanatçısı/fotoğrafçı JR İstanbul’a gelmiş, helikopter turu yaparak çalışacağı alanları belirlemişti.

Daha sonra ise Balat’taki yıkık dökük binalardan mucizeler yarattı.

Sadece eserleriyle şehri güzelleştirmekle de kalmadı, yüz binlerce takipçisiyle Instagram’da bu eserleri ve tabii bin bir İstanbul manzarasını da paylaştı.

Sokak sanatıyla az çok ilgili olanlar ‘The Inside Out’ projesiyle TED (Yaymaya Değer Fikirler) Ödülü’ne layık görülen JR’ın meşhur ‘Wrinkles of the city’ (Şehrin kırışıklıkları) projesini biliyor zaten.

Şanghay’dan Havana’ya özel bir tarihe sahip şehirlerin dahil edildiği dünya çapında bir sanat projesi bu.

Amaç, o şehirlerde yaşayan yaşlı halkın portre fotoğraflarını, dev ölçeklerde kamu alanlarına taşıyarak, yaşlanma sürecini ve bu sürecin hem insanların hem de şehrin kimlik anlayışını nasıl etkilediğini samimi ve etkili bir şekilde anlatmak.

Tam da Instagram’da herkesin JR fotoğrafları paylaşmaya başladığı, hatta JR&rsq