Burcu Kapu

Galatasaray’ın lig yarışını sonlandırması için son bir 90 dakikası kaldı. Taraftarı önünde her zamanki gibi yoğun coşku, yüksek tempoyla maça başlayan sarı-kırmızılılar bir kez daha aynı kadroyla sahadaydı. Futbolda klişeleşmiş bazı tanımları adeta bir kez daha bize hatırlatan bir sezon yaşatıyorlar. Nedir onlar? 
Birincisi, “İdeal 11 vardır.” Evet varmış. Oyuncuların birbiriyle oynama alışkanlığı arttıkça oyunun kalitesi ve olgunluğu artarmış. Sadece oyunun da değil, oyuncuların da olgunluğu ve gelişimi, birlikte düzenli oynamalarına bağlıymış. Bakın Kerem’e... İlk golün asistini yaparken attığı pasın kalitesi ve şiddeti için demiyorum bunu. Akan oyunda, duran topta yaptığı asistleri, hücumu şekillendiren servisleriyle gelişen oyunu referans oldu. Galatasaray’da ilk sezonunda katkı veren bir yedekti. O sezon Fatih Terim’in elinde oyununu bir değil, iki basamak geliştirdi, ikinci sezonun da takımın yıldızı oldu. Ama hala oynadığı futbol Avrupa düzeyinde değildi. Bu sezon ise öyle bir sıçrama yaşıyor ki, ileride kitap yazsa Icardi ile oynamanın ona kattıkları diye

İstanbulspor maçları Galatasaray’ın şampiyon olduğu sezonlarda hep önemli maçlar olmuştur. Üst üste dört yıl kupa kaldırdığı döneme gidelim mi?
96-97 sezonu, 29. hafta... Uzatma dakikalarında Hagi’nin golüyle 3-2 kazandığı maçla takipçileriyle arayı açmıştı sarı-kırmızılılar... Ardından 97-98 sezonu 33. hafta... Okan Buruk’un da gol attığı 4-1 biten maçla bitime bir hafta kala şampiyonluğunu ilan etmiş, 99-00 sezonu ise son hafta 1-1 biten karşılaşma sonunda kupayı kaldırmıştı. Dün akşam oynanan karşılaşma da bu listede yerini aldı.
Peki İstanbulspor karşısında nasıl bir Galatasaray gördük? Oliveria haftalardır yapılan eleştirilere yanıt vermek için ant içip sahaya çıkmış. Sadece ilk yarı rakip kaleyi üç şutla zorladı. Özellikle Icardi’ye kalabalık markaj, Oliveria’nın topla çok rahat oynamasına fırsat verdi. Ama oyuncunun tempo sorunu devam ediyor. Fatih Tekke, Kerem’in kanadını riskli görmüş ve oraya önlem almak istemiş. Ama bu da Rashica’nın ilk yarıda çok rahat pozisyona girmesine sebep

Türk futbolunda yıllardır bitmeyen bir çiledir, yabancı oyuncu sınırlaması. Her yeni federasyon, yöneticiler, başkanlar gündeme getirir, hepsi az gider uz gider ama bir arpa boyu yol gidemezler. Kimin kadrosunda kaç yabancı var, kim kaç Türk oynatmış, kaçı gençmiş, kaçı yaşlı? Yıllardır bu sorulara cevap bulamadık. Hani iş artık öyle bir noktaya geldi ki, biri çıkıp, “Kadroda sarışın ve esmer futbolcu oranı şu kadar olmalı” dese, neredeyse aylarca onu da tartışacağız. 
Peki ama neden bu konuda bir türlü netlik sağlanamıyor? Cuma günü bir kez daha federasyon ve kulüpler bu konuyu görüşmek üzere bir araya geldi. Nevzat Dindar’ın haberine göre de dört maddede anlaşma sağlandı.
Peki şimdi size sorsam, “Sizce Türk futbolunun Avrupa futboluyla rekabette geride kalmasının sebebi ne?” diye, ne dersiniz? Eğitim... Alt yapı... Liyakat sahibi antrenörler, yöneticiler... Liste uzar gider. Ama hepsi doğru cevap. Aileler, çocuklar eğitimli değilse, alt yapılar spor disiplini, ahlakı da dahil olmak üzere komple bir

Galatasaray üst üste iki hafta puan kaybettikten sonra taraftarının önünde çıktığı Başakşehir maçına psikolojik galibiyetle başladı. Takipçisi Fenerbahçe’nin maçını önce oynayıp puan kaybetmesi şüphesiz sarı kırmızılılara moral üstünlüğü sağlamıştı. Yani maçları önce oynamak uzun şampiyonluk yarışında her zaman bir avantaj değil, bunu not düşerek başlayalım yazmaya.
Geçen haftaki puan kaybından sonra kalan haftalarda takımın Okan Hoca’nın ince işçiliğine ihtiyacı var demiştim. Yazının başında hemen Sezar’ın hakkını Sezar’a teslim edelim. Takımın fizik olarak eski formunda olmadığı, rakibe kupa maçında kaybedildiği ve kalan maçların sıfır risk ile oynanması zorunluluğu belli ki Okan Hoca’nın ilk defa takımından bu kadar kontrollü bir oyunu istemesine sebep oldu. Ve sonuç iyi de oldu. Belki bu oyun taraftarı çok heyecanlandırmayacak, belki sarı kırmızılılar sahayı gümbür gümbür domine etmeyecek ama buradan sonra önemli olan sadece tabela. Şimdi kaldı dört maç. Peki

Uzun haftalardır liderlik koltuğunda oturan Galatasaray’ın son haftalara girerken üzerindeki stres iyiden iyiye ortaya çıktı. Önce, geçtiğimiz hafta kaybedilen iki puan, ardından zor geçeceği belli Beşiktaş derbisinden puansız çıkış... Hem de en yakın takipçisi Fenerbahçe, fikstürde maçlarını önce oynamaya başlamış ve bu haftayı kazanarak kapatmışken... 
Dengede başlayan maçta ilk golü güzel bir organizasyonla bulan taraf sarı-kırmızılılar oldu. Deplasmanda, rakip taraftarların muhteşem baskısına rağmen ilk golü bulan taraf olmak, herkesin aklına Okan Hoca’nın yine iyi bir planla maça çıktığını düşündürdü. Ne de olsa sezon boyu derbi performansı üst düzeydi.
Ama erken öne geçmek sarı-kırmızılılara yaramadı. Gole kadar savunma çizgisini çok öne çıkarmış, oyuna daha hakim bir Galatasaray varken, golden sonra kontrollü oynayacağım diye geride çok geniş alanda oyunu oynayınca pozisyon olgunlaştırmayan dolayısıyla Mertens’ten de faydalanamayan bir Galatasaray izledik.
Mertens’in

Haftalardır şampiyonluk yarışında kimin üzerinde baskı var tartışması sürüyor. Fikstür gereği maçlarını Galatasaray’dan sonra oynadığı için Fenerbahçe’de mi, yoksa rakibinin son dakika geri dönüşleriyle her hafta nefesini ensesinde hisseden Galatasaray’da mı? Okan Hoca, “Baskı üzerimizde olsa hep kazanır mıyız? Önde olan biziz. Baskı bizde değil Fenerbahçe’de.” diyor. Ama işler pek de öyle gözükmüyor. Pek ala, sarı kırmızılılar da şampiyonluk yarışı stresine girmişler. Sezon başından bu yana en fazla bireysel hata yaptığı bu maçın başka bir açıklaması olamaz. Galatasaray tribünlerinde sabit bir pankart vardır, “Konsantrasyon” yazar. Kalan haftalar için sarı kırmızılıların ihtiyacı olan tek şey işte tam olarak bu. Neden mi?
Tribünler dolu, hem de yine akşam güneşi kapalıya vurmuş. Maça da iyi başlayıp erken bir gol bulmuşsun. Her şey çok güzel. Ta ki yediğin ilk gole kadar. Geride değilken, baskı yemiyorken, oyunda da pek bir şey yokken, öyle bir derin top golü yemenin izahı yok.

Her hafta şampiyonluk kupasına bir adım daha yaklaşan Galatasaray, ligdeki konumunun hakkını vermeye devam ediyor. Peş peşe tam 10 iç saha maçını kazanan takım olmak, rakipler adına şüphesiz tedirgin edici... Bunun farkında olan Çağdaş Hoca, taraftar baskısı altında geçecek 90 dakikaya geriden topla çıkarak değil, her topu Thiam’a uzun göndererek başladı.
Kendi yarı sahasında yapacağı her fazladan pas, sadece sarı-kırmızılı oyuncuların baskısı değil taraftarın da yıpratıcı baskısı altında kalacağının bilincindeydi. Zira bu sezon Galatasaray taraftarı, takımı bir gol atarsa bir gol de onlar attırıyor. Ama merkezi düşürüp savunman da bu kadar defolu olunca, sarı-kırmızılılara, evinde, önde yoğun baskı yapmak pek akıllıca değil. Bu sayede Galatasaray forvet hattının cezayı kesmesi hiç zor olmadı.
İlk yarı soyunma odasına 4-0 skorla giden Galatasaray’da taraftarın yüzünü güldüren sadece gol sayısı değil, aynı zamanda Icardi’nin 45 dakikada hat-trick yaparak fabrika ayarlarının bile ötesine dönmüş olmasıydı. Ligde en son deprem felaketinden önceki

Merhaba değerli okuyucu. Bugün bir farklılık yapıp sizi Türkiye’den Hollanda’ya uçurmak istiyorum. Merak etmeyin bu bir gezi yazısı değil, konu hala futbol.
Dünyaca ünlü futbol yıldızlarını çıkarmış bu güzel turuncu ülkede hafta içi Feyenoord ve Ajax arasında kupa yarı finalinde derbi maç oynandı. Ligde 8 puan farkla lider durumdaki Feyenoord’un stadında oynanan maçın ikinci yarısında Ajax 2-1 öndeyken korner bayrağı yakınında önce iki takım oyuncuları arasında bir kargaşa yaşandı. Ardından tribünlerden atılan bir çakmak, Ajax oyuncusu Davy Klaassen’in kafasına isabet etti. Tabii ki saha iyice karıştı. Önce kafası kan içindeki Klaassen ve diğer Ajaxlı oyuncular, ardından ev sahibi takımın oyuncuları sahayı terk etti.
Yaklaşık yarım saat sonra hakem ve tüm oyuncular “Şiddete prim vermemek” için sahaya geri döndü ve maç oynandı. Ajax turu atladı. Şimdi yazının buraya kadar olan bölümü için, “Keşke olmasa, ama bunlar her yerde olan şeyler. Üzerine yazı yazmaya gerek var mı?” diye