2+2+ renkli miki

Tam uyuklarken, daha doğrusu uykuya dalarken, üstelik saat 17.29 daha çok erken derken, geldi gol. Çok ince, ipince, incecik bir Güney Amerika ara pası ve Galatasaray’ın her zamanki gol ası. Evet, yine Felipe’den, yine 3 - 4 kişinin içinden, yine maçın pası, yine Galatasaray’ın Arif’i, yine bir Galatasaray golünün tarifi. Veya bir made in Bilgin daha. Felipe’den burası Malatya, hadi Arif al - at - ya.
Bu defanslarla bu lig vallahi tam Arif’in ligi. O da bu ligde renkli miki. Hem olgun, hem pişmiş, hem de kurnaz tilki gibi. Hani her takıma lazım tam bir lig oyuncusu tipi. Hasan Şaş, Berkant, Ümit Davala, Meksikalı ve Mehmet Polat İstanbul’da kalmış, Terim yanına Ergün’ü, Christian’ı, Vedat’ı, Balic’i, Pinto’yu, Suat’ı almıştı. Hani şöyle bir olmayanlardan bir on bir çıkarırsak eğer, o çıkan on bir de Malatya’ya çıkan on bire eşdeğer. Üşenmeyelim sayalım; geride Ümit Davala, Vedat, Meksika, Ergün, ortada Pinto, Suat, Berkant, Balic, ileride de Christian, Hasan Şaş. Gel de şaşma. Üstelik Mehmetler’in kaleci olmayanı veya soyadı Polat olanı hala yok. Malatyalı televizyoncu sanki kafamdan geçenleri okuyor. Sizde fazlalık, bizde Fazlı’lık var diyor! Zaten maçlar 11’e 11 oynanır. Hepsi birden oynayacak değil ya. Ben de cevap veriyorum. Ama farklı on birlerle de farklı oynanır. Tam o sırada geliyor Malatya’nın golü. Üstelik Fazlı ile, maç oldu 1 - 1 bile. Sağda Sarr, solda Hakan Ünsal, ortalarında birbirlerine kavuşan Bülent - Emre, önlerinde liberonun ön modeli Ayhan, ortada Batista, Cihan her yere koşacak, Felipe top geldiğinde coşacak. İleride de Arif - Ümit Karan. Terim kağıt üzerinde takımını böyle kuruyordu. Ama oyuncular ilk 45’te sahada çok farklı duruyordu. Belki bir cümle yeter de artardı bile ilk devre için. Galatasaray’ın Felipe’si ve onun çok sevdiği Arif’i, işte ilk devredeki Galatasaray’ın tarifi.
62’de yine Felipe. Ama bu sefer pası değil şutu. Auta çıkan topa Ümit Karan’ın ayağını uzatması ve Galatasaray’ın ikinci golü. Ne oluyorsa bu golden sonra oluyor. Bir anda Malatya’nın İnönü Stadı’na heyecan, tempo, futbol, mücadele, kırmızı kart ve hatta gol doluyor. Son 20 dakika Malatya sıkıştırıyor, Galatasaray sıkışıyor. 82’de yine Fazlı, yine Fazlı. 89’da daha önce sararan Emre, kızarıyor.
Maç sonunda Malatyalı sevindiğine, Galatasaraylı üzüldüğüne göre fazla olan fazlası olan Galatasaray’dı. Ama Fazlı’sı olan da Malatya.