Çocuklu aileler, köpek seçimine dikkat etmeli

Bu ilk yazımda önce sizlere kendimden ve köpeklerle aramda olan bağdan bahsetmek istiyorum. Çocukluğumda izlediğim Benji ve Lesi filmlerinden çok etkilendiğim için dört yaşımdan itibaren “Köpek isterim” diye tutturup, altı yaşımdayken ilk köpeğime sahip olmuştum.
Bir çocuğun ilk köpeği bir Golden Retriever ya da Terrier olabilir fakat babam bana çok şirin gözüken iki aylık bir Lhasa-Apso almıştı. Üç aylıkken hırlamaya başlayan bu dostumuz 13 yaşında aramızdan ayrıldığında şu yaşıma kadar beni ısıran ilk ve tek köpek olmuştu. Adı Daisy idi. Daisy belli ki çocuklu bir aile için yanlış seçimdi ırk olarak. Tabii o zamanlar bunun farkında değildik.

“Köpeklerle Seyahat”
Daisy’den sonra bahçeli bir eve geçişimizin ve annemin de köpek fobisini yenmesiyle sırasıyla ailemize bir çok dost katıldı. Beyaz (Samoyed), Balım (Sivas Kangal), Hercules (Golden Retriever), Lazy(Shih-Tzu), Cookie (Beagle), Efe (Lhasa-Apso), Barney (Hercules’in oğlu), Çakıl (Shih-Tzu) ve son olarak da nazlı kızım Maya (Alman Çoban Köpeği). Bu kadar çok dost edinmemin bana kazandırdığı artılarla, her zaman çevreme köpek bakımı, sağlığı ve uygun köpek seçimi konusunda yardımlarım oldu. Şehir dışına üniversite okumaya gittiğimde bile köpeklerim hep benimle oldular. Bu konuya ilerki yazılarımda “Köpeklerle Seyahat” başlığı altında da değineceğim.
Sizlere, bu köşe yazılarında şu ana kadar bu kadar çok ve değişik ırklardan olan dostlarımdan neler öğrendiysem, onlar için neler araştırıp bulduysam hepsini paylaşacağım. Haftaya ilk olarak yavru köpek seçimi ve bakımından başlamak istiyorum.
“Dünya üzerinde yüzünüzü yalamakta olan bir köpek yavrusundan daha iyi bir psikiyatrist yoktur.” Ben Williams

GÖRÜŞLERİNİZİ GÖNDERİN, ‘BLOG’DA SİZ DE DÜŞÜNCE VE YORUMLARINIZLA YER ALIN