Havacılık sektörünün meğerse ne kadar çok sorunu varmış. Bir dokunduk, bin ah işittik.
Bir önceki yazımızdan sonra mail yağdı. Yaşadıklarımız, buz dağının sadece görünen bölümüymüş!..
Sektör çok hızlı büyüdü ve görünen o ki yaşananlar hormonlu büyümenin yansımaları.
Peki, ileriye yönelik düzelme umudu var mı?
Olması gerekir!
Kötü örnekler değil, iyiler kazanmalı.
Eğitimde vasatlık diz boyu oldu, en iyi okullar bile dibe vurdu.
Televizyonlar reyting, gazeteler de tiraj kurbanı oldu.
Dijital medyanın baş ağrısı ise tık sayıları.
Havacılık sektörü de sancılı günler yaşayan diğer sektörler gibi, hızlı büyümenin kurbanı olmak üzere.
Havacılık adına, güzel olan ne varsa bir bir yok olmaya başlıyor.
Çalışma koşullarından maaşlara, rötarlardan ikramlara, yetişmiş personel ihracından yabancı pilot istilasına kadar neredeyse hemen her şey dünü aratıyor. Oysa tam tersi olmalıydı!..
Şikâyetler?
Gelen şikâyetlerde, en önemli rahatsızlık konusu, çalışma ve örgütlenme koşularının can sıkıcı noktalara gelmesi!
İşte bu sektörde yaşananlar. Söz önce hosteslerde:
- Öncelikle her ne kadar yaşanılan talihsiz kaza sonrası yazılmış olduğu için üzülsem de son yazınız için size tüm yüreğimizle teşekkür ediyoruz.
- Bir havayolu şirketinde görev yapıyoruz. Size biraz sitem etmek ve biraz da yardımınızı istemek için beraber görev aldığım pilot ve kabin memuru çalışma arkadaşlarım adına bu e-postayı atmaya karar verdik.
- Kaleminize ve yüreğinize sağlık. Sitemim(iz) yazdığınız “Pilot ve hostesler de daha çok kazanmak için bu köle ticaretine sessiz kalıyorlarmış” kısmı. Sevgili Abbas Bey, inanın ki biz bu köle ticaretine gücümüz yettiğince bağırmaya çalışsak da bizi susturmaya, sindirmeye çalışıyorlar. Bizler bayram ve resmi tatil günlerinde çalışırsak, bu günler için ayrıca ödeme alırız ve buna rağmen hiçbirimiz bu günlerde çalışmak istemeyiz. Alacağımız kaç para, bayramda annemizi, babamızı, eşimizi, çocuğumuzu görememenin, ölmüş yakınlarımızın mezarına bir demet çiçek bırakamamanın acısını örtmeye yeter? Hayır Abbas Bey, bizler belki de bu köle ticaretine en çok bağıranlarız.
- Sizden yardım istediğimiz konu ise yaşadığımız talihsiz kazanın ne yazık ki son olmamasından duyduğumuz korku. Bizler bir süredir usulsüz şekilde uçuşlara katılmak zorunda bırakılıyoruz. Yazılı olduğu halde hiçbir kurala bağlı olmadan, bizlerin ve yolcuların bize emanet ettiği canlarını hiçe sayarak uçuşlara katılmaya zorlanıyoruz. Bu usulsüz uçuş görevlerine, bizlere haber bile verilmeden, tadil protokolleri imzalanıyor ve biz uçucular, sağlıksız şartlar altında, çalışmaya mecbur bırakılıyoruz.
- Üzerimizdeki psikolojik baskı öylesine büyük ki atılma korkusu nedeniyle, hiçbirimiz sesimizi çıkaramıyoruz.
Bizler şirketimizi seviyoruz. Tüm korkularımızı bir kenara bırakıp her şeyden önce şirketimizin ve ülkemizin bekası için, görev yapan tüm personelin daha sağlıklı şartlarda çalışabilmesi için daha sık denetim, ilgi ve destek bekliyoruz. Önceki yıllarda da benzeri durumlar yaşanmıştı! Umarız tüm bu sorunlar, tüm tarafları memnun edecek şekilde, bir an önce çözüme kavuşur.
Özetin özeti: Çok daha güvenli şartlarda uçmak istiyoruz. Ve bunu sekteye uğratamaya hiç ama hiç kimsenin hakkı yok!
