Bir çocuğun gelişimi söz konusu olduğunda, “endişe” gündeme geldiğinde ebeveynler hemen harekete geçer. Araştırmalarını yaparlar, tavsiyeler alırlar ve randevuları planlarlar. Çocuklarına yardım etmek için yapabilecekleri tüm olası şeyleri bilmek isterler ve gerekeni yapmak için engel tanımazlar. Ancak, çocukları, bu kadar çabaya rağmen, eğitim sürecinde az ilerler ya da bir duraklama dönemi yaşarsa, bu aile için motivasyonlarını ve iyimserliklerini azaltan bir dönemin başlaması demektir.
Bu noktada da bazı ebeveynler en büyük hatalarını yaparlar, pes ederler.
Pes ettiklerini kimseye, hatta kendilerine bile söylemeyebilirler, ancak davranışlarındaki değişiklikler bunu gösterir ve eğitmenler de bunu anlar. Onlarında motivasyonu azalmaya başlar.
“Ben /biz bunu yapabiliriz cümlesinin yerini “Bu işe yaramıyor” cümlesi alır. Aile tarafından sorulan sorular azalmaya başlar. Ailenin katılımı azaldıkça eğitim sürecinden kopmalar başlar çünkü aile küçük adımları ve başarıları görmek yerine daha kısa sürede büyük adımlara odaklanmıştır.
Bir terapist ya da eğitimci, çocuğunun yaptığı küçük değişiklikleri ve ilerlemeyi kaç kere anlatmaya çalışırsa çalışsın, ebeveynler bunu göremezler ve çocuklarının gelişimi ile ilgili sorulan sorulara belirsiz cevaplar verirler, “hala aynı”, “yeni bir şey yok ”.
Yavaş ilerlemeden kaynaklanan anlaşılabilir hayal kırıklığı yaşayan ebeveynler her şeyi yeterince yapıp yapmadıklarından şüphe etmeye başlarlar ve diğer seçeneklerin ne olduğunu araştırmaya başlarlar. Bu da çoğu zaman çocuklarının gerçekten ihtiyaç duymadığı daha fazla hizmet arayışına girmelerine neden olur.
Aslında çocuğun gerçekten ihtiyacı olan şey, ebeveynlerinin eğitim sürecine sürekli katılımıdır ve hiçbir uzman ya da program bunu değiştiremez.
Bir çocuğun gelişimini hızlandıramayız, sadece onu destekleyebilir ve teşvik edebiliriz. Bir zaman çerçevesi belirleyip, çocuğun hazır olmadan gelişim göstermesini bekleyemeyiz. Unutmayın, bir çocuk önce emekler sonra ayağa kalkar ve yürür ve bunlar zaman alır.
Bir çocuğun en önemli ve etkili öğretmenleri ebeveynleridir.
En yeni cihazlar, uygulamalar, yazılım ve kaynaklar sizin yerinizi alamaz. Hepimiz çok meşgulüz ancak çocuğunuzdaki gerçek ilerlemeyi görmek istiyorsanız çocuğunuzla vakit geçirmeniz ve yanında olmanız gereklidir.
Başarılı terapilerimizin sırrı, yolun her adımında bizimle olan ebeveynlerdir…
Siz çocuğunuzla birebir ilgilendiğinizde, neyi neden yaptığını dinleme ve gözlemleme şansına sahip olursunuz. Ne gibi hatalar yaptığını ve bunları fark edip etmediğini ve kendi başına düzeltmeye çalışıp çalışmadığını görebilirsiniz. O anda orada bulunarak, anlamlı bir bağlamda anında ve son derece değerli geri bildirimler verebilirsiniz. Öğrenme asla bir balonun içinde olmaz. Bir durum ne kadar bağlam ve anlam içerirse, bilgi ve beceri daha kolay korunacaktır. En önemlisi, çocuğunuzun yanında bulunur ve gelişimini takip ederseniz, çocuğunuzda gerçekten ne gibi değişimler olduğunu göreceksiniz. Unutmayın, büyük adımları oluşturan küçük adımlardır.
Lütfen vazgeçmeyin!
Çocuğundan vazgeçmeyin.
Çocuğunuza yardımcı olmak için kendi yeteneklerinizi görmezden gelmeyin.
Çocuğunuza yardımcı olan terapilerden ve eğitimlerden vazgeçmeyin.
Kesinlikle eğitim sürecinde zor zamanlar ve bırakmak isteyeceğiniz günler olacak ama motivasyonunuzu ve gücünüzü korumak için elinizden gelenin en iyisini yapın, çünkü çocuğunuzun en büyük ve önemli ihtiyacı “sizsiniz” ve her ikiniz de sonunda başarılı olacaksınız.