“En önde oturup tahtayı göremezdim”

Halid Oğuz Serçe, Uğur Okulları Aydın Kampüsü öğrencisi. Bu yılki Yükseköğretim Kurumları Sınavı (YKS) Temel Yeterlilik Testi alanında 503 puanla Türkiye birinciliğinin yanı sıra Alan Yeterlilik Testleri (AYT) alanında da Türkiye ikinciliğini elde etti. Elbette, her birinci gibi çok çalıştı, disiplini elden bırakmadı ve bu uzun soluklu maratonun kazananı oldu. Fakat bir farkla: Serçe, eğitim hayatı boyunca akranlarından çok daha fazla çalıştı; çünkü doğuştan yüzde 60 görme engeli vardı.

“Öğretmenlerim beni hep en ön sıralara oturturdu. Buna rağmen göremezdim genelde tahtayı. Öğretmenlerime rica ederdim tahtaya yazdıklarını bir yandan söylemeleri için. Duyduklarımı yazardım hızlı bir şekilde. O zamanlardan kalma alışkanlıktan hâlâ hızlı ve çirkin yazarım. Kaçırdığım yerlerde arkadaşlarımın defterlerine bakıp yazardım. Dersleri hep dikkatli bir şekilde dinlerdim. Duyduklarımı anlamazsam bekletmeden izin alıp sorardım. Genelde derslerdeki en aktif öğrencilerdendim. Lisede telefonum oldu. Tahtayı görebilmek için telefon kamerasının büyütme özelliğini kullanmaya başladım” diye anlatıyor Serçe “engelsiz” akranlarıyla geçen eğitim hayatını. Öğretmenlerinin kendisine bakıp bakmadığını anlayamadığı, tahtayı göremediği bir ortamda eğitim almak onu zorlasa da, bunları hayatın doğal akışının bir parçası olarak görmeye alışmış: “Doğrusu bunları birer zorluk olarak görmüyordum. Hâlâ da öyle.” Serçe aynı zamanda iki erkek kardeşe sahip. Eğitimci bir aileden geliyor olmaksa belki en büyük avantajı: “Ailem her zaman çalışmama saygı duydu, her konuda her zaman yanımdaydı. Başta masa konusunda biraz sıkıntı çektim. Soruları okuyabilmek için çok fazla eğilmem gerekiyordu. Bel ve sırt ağrılarım başlamıştı. Sonradan annemin aklına ütü masasını kullanmak geldi. Yüksek olduğundan rahat oldu benim için.”

Pandemi gölgesinde YKS maratonu

Serçe, diğer yıllardan farklı olarak pandemi gölgesinde geçen YKS maratonunu nasıl geçirdiğini ise şöyle anlatıyor: “Okullar kapandığında zaten bizim karşılaşabileceğimiz her türlü sorun okulum tarafından önceden düşünülmüştü.

Günümü yeniden düzenledim, çalışma saatimi artırdım ve odağımı dağıtmadan elimden geleni yapmaya devam ettim. Okul döneminde sık sık arkadaşlarımla beraber ders çalışırdık.

Pandemi döneminde bunun eksikliğini çok hissettim. Zaman zaman birbirimizi görüntülü arayarak ders çalıştık. Sorularımı sorma ve ders dinleme konusunda da öğretmenlerim okulun eksikliğini hissettirmedi. Onlara da buradan çok teşekkür ederim, bu başarıya olan katkıları çok büyük.”

 “Hedefim ilk 100’dü”

Üniversite eğitimine Bahçeşehir Üniversitesi Psikoloji Bölümü’nde devam etmeyi planlayan Serçe, sınavda ilk yüze girmeyi hedeflediğini ancak birinciliği hiç beklemediğini söylüyor ve ekliyor: “Bence en önemli mesele insanın kendini motive edecek bir hedefinin olması. Sınava hazırlanmak uzun ve yorucu bir süreç. Herkesin ‘Artık yeter’ dediği anlar olur. Bir süre dinlendikten sonra tempo kaybetmeden çalışmaya devam edebilmek için bir hedefe ihtiyacımız var. Psikoloji okumak eskiden beri benim hayalimdi. Akademide ilerlemek ve uluslararası alanda yer edinmek için iyi bir üniversite kazanmam gerekiyordu. En büyük motivasyonum buydu. Sınav salonuna erkenden gittim. Başta heyecanlıydım fakat sınav başlayana kadar bu heyecan kademe kademe azaldı. Sınıfta sekiz engelli aday daha vardı. Hepsi de benim gibi elinden geleni yapmaya gelmişti. Önemli olan da bu. Bir de, engelli arkadaşlarıma sınava kaydolurken mutlaka engelini belirtmelerini tavsiye ediyorum. Böylece ÖSYM’nin engelli adaylara sağladığı kolaylıklardan yararlanabilirler.”