Urartu Kalesi'nin gönüllü bekçisinden işi bırakma kararı

Emekli olduktan sonra 12 yıldan bu yana hiçbir ücret almadan gönüllü olarak bekçilik yaptığını belirten Kuşman, turistlerin artık yeterince kaleye ilgi göstermediğini, Urartuca yazdığı tablet ve kolyeleri satamadığını, ayrıca tek istediğinin Urartuca'nın gelecek nesillere aktarılması olduğunu söyledi.

Doğduğu Çavuştepe Köyü'nde 55 yıl önce Çavuştepe Kalesi'nde yapılan kazılarda bekçi olarak işe giren Mehmet Kuşman, kendi çabalarıyla Urartuca dilini yazıp, konuşmayı başardı. Çavuştepe'ye gelen turistlere rehberlik yapan Mehmet Kuşman, ayrıca taşlara işlediği eserleriyle de turistlerin gözdesi oldu. Bugüne kadar 5 binin üzerinde Urartuca yazılı isimlik, kolye, bilezik, Urartu alfabesi, Urartu tanrılarının figürlerinin bulunduğu levhaları el becerisiyle yaptı. 12 yıl önce emekliye ayrıldığı halde kalede gönüllü bekçilik yapmaya devam eden Kuşman, taşlara işlediği eserlerini turistlere satmaya devam etti.

BEKÇİLİĞİ DE BIRAKIYOR

Turist sayısının azalması ile birlikte yaptıklarını artık satamadığını belirten Kuşman, Van'ı tanıtmak için birçok ülkeye gittiğini söyledi. Kuşman, önceleri birçok ülkeden turistin Çavuştepe'ye ilgi gösterdiğini belirterek şöyle konuştu:

"Eskiden en çok Alman, Fransız ve Japon turistler geliyordu. Yabancıların hepsi ilgi gösteriyordu, parası olan taşları alıyordu. İtalyan, Hollandalı, Belçikalılar, Avrupalı, Amerikalı, Avusturalyalı, dünyanın her yanından insanlar geliyordu buraya. Şimdi 1 tane bile turist yok. Bazen tek- tük gruplar Kars'daki Ani Harabeleri'ne, oradan Erzurum'a, Erzurum'dan Kapadokya'ya geliyor ve bitiyor. Van'a neredeyse hiç gelmiyorlar. Turistler azaldı, Türk grupları vardı artık onlar da gelmiyor. Ben de gönüllüyüm tabii. Artık burada 3-5 kuruş para kazanmam gerekiyor ama o da yok. Çocuklarım büyüdü ve ben de mecburen bu yıl bırakıyorum."

'URARTU DİLİ SAHİPSİZ KALMASIN'

Kendi çabalarıyla öğrendiği Urartuca dilinin gelecek nesillere de aktadırılmasını isteyen Kuşman, artık yaşlandığını ve her gün gelip gitmekte sıkıntı çektiğini belirterek şöyle dedi:

"Yaşlandım bu yıl bırakıyorum. Birazcık da bıktım açıkçası, 55 yıldır aynı tepede, elektriği, suyu, lavabosu olmayan bir yerde çalışmak hiç kolay değil. Her gün kilometrelerce yürüyorum, Otostop çek, tepeye çık, hiç de kolay değil. Bu taşları 25 yıldır yapıyorum. Yaptığım taşları alan da yok. Taşları toptan birine satacağım ve bırakacağım bu işi. Tek istediğim Urartu dilinin yok olmaması, gelecek nesiller için de bilinmesi ve öğretilmesi."