Müdür de onlar öğretmen de
24.09.2023 - 07:00 | Son Güncellenme:
Yeri geliyor resmi yazışmaları yapıyor, yeri geliyor okulu temizleyip, odun kırıyor, sobayı yakıyorlar. Bir taraftan çocukları yetiştirirken, bir taraftan da daha önce hiç tanımadıkları köy hayatına adapte olmaya çalışıyorlar.
Ozan Ömer Kadüker - Okulların açılmasının üzerinden iki hafta geçti. Göreve yeni başlayan öğretmenler arasında en heyecanlı olanlar köy öğretmenleri. Çünkü onlar gittikleri köyde tek kişilik bir eğitim ordusu gibi çalışıyorlar. Okulu boyuyorlar, temizlik yapıyorlar, tarlada çalışan çocukların okula devam etmesi için uğraşıyorlar. Okulun resmi işlerini yapan da havalar soğuyunca sobayı yakanlar da yine onlar. İlk görev yerleri olduğu için mesleki deneyimsizlik yaşarken, bir taraftan da ilk defa tanıştıkları köy hayatına uyum sağlamaya çalışıyorlar.
Köy Okulları Değişim Ağı (KODA) Eş Direktörü Gökçen Karaman ile KODA Araştırma ve Savunu Çalışmaları Koordinatörü Okan Pala ile köy öğretmenlerinin hem sorunlarını konuştuk hem de kendilerinden genç eğitimcilere rehberlik edecek öneriler aldık.
DENEYİMLERİ DAHA AZ
Köy okullarındaki öğretmenlerin yaşadığı zorluklar neler?
Köy okullarında mevcudun az olması, öğretmen sayısının da az olması anlamına geliyor. Müdürün bile olmadığı durumlarda, idari işler, okulun fiziksel ihtiyaçlarının giderilmesi, soba yakma, birleştirilmiş sınıflara yönelik ders planları hazırlama gibi üstlerine çok fazla görev düşebiliyor.
Çoğu zaman kırsalı hiç görmeden ve deneyimleri olmadan köyde öğretmenliğe başlıyorlar. Hem sosyal hem mesleki deneyimleri çok olmadığından, karşılaştıkları sorunlar onlar için daha zorlu hale gelebiliyor.
Birleştirilmiş sınıflarda öğretmenler ders anlatırken nelere dikkat etmeliler?
Her kademeyle ayrı müfredat takip etmek yerine, akran öğretimini de güçlendirecek şekilde planlama yapmak çok önemli. Çocukların hazır bulunuşluklarına göre seviye grupları oluşturmak, takım çalışması etkinliklerine ağırlık vermek, çocukların kendi yaşamıyla bağlantı kurmalarını ve köye dair bilgilerini kullanabilmelerini sağlamak da gerekli.
Türkçe bilmeyen çocuklarla karşılaşıldığında nasıl bir yol izlenmeli?
Konuştukları dilin yasaklanması yerine onlarla birlikte yapılacak bir anlaşmayla okul saatlerinde Türkçe konuşulması teşvik edilebilir. Derslerde tekerlemeler, bilmeceler, masallar, oyunlarla dolu bir içerikle çocukların Türkçelerinin iyileşmesi sağlanabilir.
DÜĞÜNDE, CENAZEDE KÖYLÜLERLE BİRLİKTE
Öğretmenler, köy hayatına uyum sağlamakta zorlanabiliyorlar. Bu noktada köy halkıyla iletişimin önemine dikkat çeken Karaman ve Pala’nın önerileri şöyle:
Soba yakmak, okulun temizliğinin yapılması gibi konularda velilerden destek istenebilir.
Veli listesi oluşturup onların sorumluluk almaları sağlanabilir.
Veli toplantıları yapmak, köy halkının evlerini gezmek, düğün, cenaze, mevlit gibi törenler köy halkının yanında bulunmak, iletişim kurmada ilk adımın karşıdan gelmesini beklemeden adım atmak çok önemli.
