Yani, yok desem çok rahat bir kafa mı olur. Beni hiçbir şey zorlamadı. Çünkü her şeyi planlamıştık geldiğimizde. Eşim bu süreçte çok destek oldu. Tabi olumsuz kısımlarını da söyleyeyim.
Market yok, bakkal yok, otobüs, dolmuş gelmiyor. Nüfus azalınca kapanmış her şey. İlkokul varmış, kapanmış. Sağlık ocağı yok. Muhtarı telefonu çekerse buluyorsunuz. Birçok şeyi şehirdeki gibi yapmanız mümkün değil. Köyümüzle Milas merkezin arası tam 7 dakika sürüyor. Arabamız var, gidip geliyoruz. Aradığımız her şeye araçla 10 dakika ulaşacak mesafedeyiz.
Bir buçuk ay evde kaldığımız dönemde, imkansızlar için de yaşamayı öğrenmek zorunda kaldık. Kısıtlama vardı. Stoğunu takip ediyorsun, mecburen gıdayı kısıtlı kullandık. Hemen alıp gelme imkanın yok. Onu görünce rahatladım, o dönemde açlıktan ölmedik ya... İlla hemen yanımda bir market, bakkal olmasına gerek yok. Bu süreç fikrimizi çok değiştirdi. Baktık çok dert değil, AVM olmasa da yaşanabiliyor.
Köye yerleşmek istiyorsa sorgulayacağı hiçbir şey yok. Kafasında çizmeye başlamış aslında. Şehirde yaşayan bir insan sorgulamaya başladıysa yüreği böyle istiyor demektir.
En büyük sıkıntı zaten ekonomi. Cebinde belirli bir bütçesi varsa gerisi gelir. Sadece çok küçük yerler olduğu için yaşam şekline, tavır davranışlarına dikkat etmesi gerekir. Çünkü şehirde apartmanda yaşarken alt komşumuzu bile tanımıyoruz. Burada herkes birbiriyle çok yakın.
En önemlisi geldiği yerde yaşam tarzına dikkat etmesi gerekir. Doğru iletişimi kurarsanız sorun yaşamazsanız. Kesinlikle bir doğa sevgisi olması gerekir. Hayvanlar kapının önünü kirlettiğinde, bahçeye tavuklar daldığında bunların hepsini göğüsleyip gelmek lazım.
Çünkü sen oraya sonradan geldin. Şehirden gelen ‘bu hayvanlar evimin önünden geçmesin, burayı kirletmesin’ diyemez. Böyle bir hakkı yok. Saygı duymamız gereken hayatların içine geldiğimiz için negatif olmamamız lazım.
Eğer böyle yerleşik düzene geçmeseydik dönmeyi düşünüyorduk. Çünkü kirada çok zor. Mersin’de küçük bir evimiz vardı. Yıllarca karı koca yatırım yapmıştık oraya. Gitmeyi düşünüyorduk. Olmasaydı oraya dönecektik. Hayalimiz gerçek oldu. Çünkü burada çok mutluyuz.