Kocaman Bir Ada Yok Olur Ve Bir Tek Ev Kalır: Holland Island'daki Son Ev

Günün her saati kuş ve dalga seslerinin eksik olmadığı, dört bir tarafı okyanus sularıyla çevrili bir ev düşünün. Belki de dünya üzerinde yaşanabilecek en huzurlu ortamken, doğa olaylarına yenik düşerek maalesef içinde yaşaması hayati açıdan risk arz eden bir ev. Kendine özgü mimari anlayışın hüküm sürdüğü Viktorya Dönemi’nden izler taşıyan ve bir süre öncesine kadar Holland Island içerisinde bulunan bu ev, sizin de ilginizi çekecektir.

Holland Island’ın dört asırlık macerası

1600’lü yıllarda kıtalararası seyahat yapıp, kendine uygun bulduğu yeri işgal ederek oralara yerleşenleri duymuşsunuzdur. Bu ilginç yapıya ev sahipliği yapan Holland Island’ın hikayesi de işte böyle başlıyor. O yıllarda adaya gelip yerleşen Daniel Holland’ın soyadını alan ada, aradan geçen yaklaşık iki yüzyıl boyunca kolonistler tarafından kullanıldı.1850’lerden itibaren Chesapeake Körfezi’ndeki adaları satın almaya başlayan ve genellikle balıkçılıkla uğraşan insanlar, 1890’da geniş kitlelere dönüştüler. 1910 yılına gelindiğindeyse, neredeyse 360 sakinin ikamet ettiği Holland Island, giderek popülerleşti. Böylece adada; ev, dükkân, postane, kilise ve okul gibi birçok yapı oluşturuldu. Yazının konusu olan ev de, 1888 yılında inşa edilerek konuklarını ağırlamaya başladı.

Ancak o yıllarda gözden kaçırılan bir nokta vardı; Chesapeake Körfezi, inşaat anlamında sağlamlık teşkil eden bir alan olmaktan çok uzaktı. Bu durum, Holland Island’ı kıyı erozyonuna ve şiddetli dalgalara açık hale getiriyordu. Korkulan oldu, 1914 yılında adanın ciddi bir bölümü erozyonlar nedeniyle kaybedilmeye başlandı; adayı kurtarma çalışmaları sonuçsuz kaldı. 1922 yılına kadar gerçekleşen doğa olayları neticesinde de kilise gibi yapılar, teker teker kapatıldı.

Huzur ve hüznü bir araya getiren nadir bir yapı

Kendi haline terk edilmiş ve bakımsız bırakılmış Holland Island, onlarca yıllık yalnızlığının ardından, yine bir adada büyümüş olan Stephen White tarafından, 1995 yılında 70 bin dolara satın alındı. O yıllarda Holland Island Koruma Vakfı’nın da kurucusu olan White, adayı korumak için ağaçtan dalgakıranlar yaptırdı ama dalgalar, tüm bu dalgakıranları yuttu.White ve eşi, kıyı şeridine konmak üzere 23 ton kaya taşıdılar ancak bu da işe yaramadı. Kiraladıkları iş makinesiyle kıyı şeridini yeniden şekillendirip setler yapmak istediler, fakat dalgalara karşı koyamadılar. Stephen White, yaşadığı evin sular altında kalmaması için elinden geleni yapmasına rağmen, acı sona her geçen gün biraz daha yaklaşıldı.

1915’ten 2000’lerin başına kadar, 160 dönümden 80 dönüme düşen adadaki ağaçlarda, 600’ün üzerinde balıkçıl kuşun yuvası bulunuyordu. 2003 yılında gerçekleşen Isabel Kasırgası’ndan sonra adadaki ağaçların yarısından fazlası tahrip oldu ve adanın son sakinlerinden kuşlar da, hayata veda ettiler.Tüm bu süreç içerisinde sağlığını kaybetmeye başlayan ve kendisine, 2010’un ortasında hemolitik anemi teşhisi konan White, adayı Concorde Vakfı’na sattı. Vakfın görevlendirdiği fotoğrafçı tarafından özenle çekilen kareler; hem Holland Island’ın hem de huzur ve hüznü bir araya getiren adadaki tek evin ölümsüzleşmesini sağladı.ABD’de yaşayan insanların büyük kısmının zihninden silinmeyen ve talihsiz hikâyesiyle eşine az rastlanan Holland Island’daki son ev, bugün bile konuşulmaya devam ediyor.