Altılı masanın 14 Kasım’daki toplantısı öncesinde kulisler hareketli.
Ankara’da herkes masanın kaderini belirleyecek aktör olarak İyi Parti lideri Akşener’i gösteriyor.
İyi Parti’deki hâkim görüş “Şartlar ne olursa olsun Kılıçdaroğlu masanın adayı olmasın” şeklinde. Bir iddiaya göre İyi Parti’nin adayı Mansur Yavaş. İyi Parti’nin Yavaş’a “Sakın bu süreçte adaylık konusunda kendini bağlayacak bir açıklama yapma. Biz senin için şartları olgunlaştırmaya çalışıyoruz” mesajı yolladığı konuşuluyor kulislerde.
Yavaş zaten az konuşan, hatta hiç konuşmayan bir siyasetçi. Bu açıdan bir risk yok ama CHP böyle bir ihtimale karşı gardını almış durumda. Yavaş’ın adaylık için yola çıkması demek CHP’den de istifa edeceği anlamına gelir.
Kılıçdaroğlu’na rağmen aday olacak Yavaş’ın, CHP ve HDP seçmeninin desteğini blok olarak alması zor. Hatta CHP bunu imkânsız hale getirecek her şeyi yapar. Yapacaktır.
Bir diğer iddia, İmamoğlu’nun Akşener ile anlaştığı yönünde. Ama kulislerde çok üzerinde durulmayan bir formül bu. İmamoğlu’nun sonuna kadar adaylığı zorlayacağı, Kılıçdaroğlu’nu aşamazsa CHP Genel Başkanlığına yürümeyi planladığı artık bir sır değil. Belediye bünyesinde atamalarını yaptığı koordinatörler, iller bazında yaptığı çalışmalar hep buna yönelik hamleler.
Merkezinde İyi Parti’nin olduğu bir başka iddia daha var. İyi Parti’nin sürpriz Cumhurbaşkanı adayının Mehmet Haberal olduğu konuşuluyor kulislerde. Bu ihtimale de çok şans tanınmıyor Ankara’da.
İyi Parti’nin masaya yedinci ortak olarak götürmeyi planladığı BTP’nin yarattığı rahatsızlık da giderek artıyor. Deva, Gelecek ve Demokrat Parti yeni ortağa şiddetle karşı çıkıyor. Bu partilere ek olarak CHP’de de Akşener’in asıl niyetinin masayı dağıtmak olduğunu, bunun için bahaneler ürettiğini düşünüyor. Akşener’in yakın çevresine “Bu masadan da toplantılardan da bıktım” dediğine dair de rivayetler var. İyi Parti ayrıca bir türlü beklediği oy oranını yakalayamamasının sebebi olarak da CHP’yi görüyor!
Görüldüğü üzere, son derece renkli, bir o kadar hareketli bir masa bu altılı masa. Geleceği belirsiz, kapalı kapılar ardında yaşanan kavgalar sebebiyle sürekli sallanıyor.
14 Kasım’da olmasa da bir sonraki toplantıda merkezinde İyi Parti ve Akşener’in olacağı bir sürpriz gelişme masayı dağıtabilir.
Kulislere yansıyanlar, hal ve gidişat bunu gösteriyor.
Rakamlarla Avrasya Tüneli!
Türkiye’de kamu-özel sektör iş birliğinde yapılan dev altyapı projeleri sürekli hedefte.
Muhalefete göre 5’li bir çete var ve bunlar ülkenin kaynaklarını sömürüyor.
Çete diye hedefe konulan firmalardan birinin yaptığı Avrasya Tüneli de bu eleştirilerden payına düşeni fazlasıyla alıyor.
İki kıtayı denizin altından birbirine bağlayan ilk çift katlı karayolu projesi olan Avrasya Tüneli’ni işleten firma herhalde bu eleştirilerden bunaldığı ve “İşin aslı budur” deme gereği gördüğü için bir rapor hazırlamış.
Rapordan bazı rakamlar aktaracağım. Okuyun ve kararı siz verin.
Avrasya Tüneli ihalesine çıkılan 2008 yılında İstanbul trafiğindeki araç sayısı 2.7 milyon. Bu rakam bugün 4.5 milyona ulaşmış durumda.
Proje planlanandan 8 ay önce, 3 yıl 11 ayda tamamlanarak 22 Aralık 2016’da hizmete girdi. Açıldığı günden beri tünelden geçen araç sayısı 92 milyon.
2022 yılı eylül ayında günlük ortalama 63 bin 294 araç tünelden geçti. Bu minimum trafik garantisi olan 70 bin 223 aracın yüzde 90’ına ulaşıldığı anlamına geliyor.
2021’de firmaya 35 milyon dolar, bugüne kadar ise 207 milyon dolar garanti ödemesi yapıldı. Projede Türkiye’de ilk uygulama olan ‘gelir paylaşımı’ modeli uygulanıyor. Bu modele göre, işletme kâra geçmeye başladıktan sonra kamu elde edilen gelirden yüzde 30 pay alacak. Tünel geçiş projeksiyonlarına göre 2026’dan itibaren garanti edilen sayıların üzerine çıkılacak. Yani 2026’ya kadar kamunun yaptığı garanti ödemelerinin tamamı 2039 yılına kadar geri alınmış olacak.
2039-2041 arasındaki kârı da alacak olan kamu, sözleşme süresinin dolduğu 2041 sonrasında ise hiçbir borcu olmayan, bakımları yapılmış ve işler vaziyetteki bir tüneli devralacak ve tüm gelirin sahibi olacak. Tünelin sadece 2021 yılında zaman, yakıt, emisyon azalımı, araç-km azalmasıyla oluşan kaza maliyetleri tasarruflarından ülke ekonomisine katkısı ise 226 milyon dolar. Uluslararası bir araştırma şirketinin çalışmasına göre, tünelin 2016-2041 döneminde sağlayacağı kamu tasarrufu 8.6 milyar dolar, istihdama katkısı ise 53 bin 734 kişi olacak.
Rakamlar böyle… Ne dersiniz? Bu projeler iddia edildiği gibi kamunun üzerinde bir yük mü?
Yoksa bizim devlet de gelişmiş ülkelerde olduğu gibi kasasından tek kuruş harcamadan özel sektör marifetiyle ulaşım altyapısını yenilemeye mi çalışıyor?
Takdir sizin…
Gaziray yalanları
Türkiye’de iş yapmak, taş üstüne taş koymak zordur.
Bunu Gaziantep Büyükşehir Belediyesi ve TCDD iş birliğiyle hayata geçilen Gaziray Projesi’nde bir kez daha gördük. Türkiye’nin en önemli sanayi kentlerinden birinde OSB’leri birbirine bağlayan, kent trafiğini rahatlatacak, metro standartlarındaki 25 kilometrelik banliyö hattını bile hazmedemediler.
Efendim neymiş? Açılışını Cumhurbaşkanı Erdoğan’ın yaptığı projenin trenleri yetişmediğinden Ankara’daki banliyö trenleri boyanarak Gaziantep’e yollanmış! Bitmedi… Gaziray bazı istasyonları tamamlanmadan açılmış… vs… vs…
Çok değil, sadece 24 saat içinde bütün yalanları çürüdü. Hatta bir eski CHP Milletvekili bu haberlerin doğru olmadığını görünce yaptığı paylaşımı sildi ve “İtimat ettiğimiz haber platformlarında gördüm, hata yapmışız” dedi. Bu yalanları yayan sözde basın kuruluşları ise milim geri adım atmadı! Sosyal medyadan projeye sallamaya devam ediyorlar.
Türkiye’deki muhalefetin psikolojisini ve hareket tarzını işte bu marjinal kafalar belirliyor. Sonra “Biz neden yüzde 25’i geçemiyoruz?” diye dövünüyorlar. Anlayın artık kardeşim. Bu millet iş yapanı seviyor. Kızsa da, küsse de eninde sonunda yine onun yanında saf tutuyor.
Ne zaman iş yapan, taş üstüne taş koyanlardan olursanız o zaman milletin gönlüne girersiniz. Yoksa sosyal medyada kendinizi kandırmaya devam edersiniz.
Gaziray, Gaziantep’e hayırlı, uğurlu olsun…