Yavuz Kocaömer

Görme Engelliler Spor Federasyonu, geçtiğimiz hafta yapılan Olağan Genel Kurul’da nihayet Hasan Sayyıdan’dan kurtuldu. Hakkında 50’den fazla tahkikat dosyası olan, bu federasyonumuzu aile şirketi haline çeviren, birçok yolsuzluğu belgelenmiş, -bunlarla ilgili elimizde dökümanlar mevcuttur- Hasan Sayyıdan nihayet tarihe karışacak. Ancak kendisi hakkındaki tahkikatlar devam edecek ve umuyoruz ki gerekli şekilde cezalandırılacak. Görme Engelliler Spor Federasyonu, geçtiğimiz hafta yapılan Olağan Genel Kurul’da nihayet Hasan Sayyıdan’dan kurtuldu. Hakkında 50’den fazla tahkikat dosyası olan, bu federasyonumuzu aile şirketi haline çeviren, birçok yolsuzluğu belgelenmiş, -bunlarla ilgili elimizde dökümanlar mevcuttur- Hasan Sayyıdan nihayet tarihe karışacak. Ancak kendisi hakkındaki tahkikatlar devam edecek ve umuyoruz ki gerekli şekilde cezalandırılacak. Burada beni asıl şaşırtan ise hakkında bunca soruşturma dosyası olan, adı sık sık skandallarla anılan, bir spor federasyonuna ailesiyle birlikte çökmüş olan birinin nasıl yeniden aday olabildiği, hangi

Burada zaman zaman eski yazıları tekrar yayınlama gereği duyuyorum. Zira, o yazının modası geçmemiş yazılardan biri olduğunu fark ediyorum. Modası geçmiyor, çünkü söz konusu yazılarda değindiğimiz konularda bir arpa boyu yol kat edilmiyor. O günün şartlarında yazılan bir yazı, bir bakmışsınız bugünün şartlarına da tıpa tıp uyuyor. Bugün de o yazılardan birini tekrar siz sevgili okurlarımızın dikkatine sunacağız. 12 Temmuz 2015 tarihinde yayınladığımız yazıda Inclusion (Dahil etme) kavramının engelliler için ne kadar önemli olduğunu, Almanya’da ve bizde bu kavramın nasıl algılandığını anlattığımız yazımızı bir kez daha hatırlatmak istiyorum.

***

Inclusion (Dahil etme): Engelli insanların, günlük hayatı engelsiz insanlarla paylaşması.
Almanya Milli Paralimpik Komitesi, Federal Almanya Çalışma ve Sosyal İşler Bakanı Andrea Nahles bir söyleşi yaptı. Bakan Nahles’in kısaca söyledikleri şöyle:

“Birçok işveren, engelli insanların nasıl bir kapasiteye sahip olduğunu hâlâ anlamış değiller. İnsanların, genellikle zayıf tarafları yerine, kuvvetli

Paris 2024 Paralimpik madalya töreni programı ve sporcu kotaları açıklandı. Paralimpik Oyunları, kadınlar için bir rekor olan 235 madalya törenini kapsayacak, ki bu Tokyo 2020’de gerçekleşenlerden 8 tören daha fazla olacak. Bunun yanında, Tokyo 2020’de kadın sporculara verilmiş olan kotaya, 77 kota daha eklenecek.
Uluslararası Paralimpik Komitesi (IPC), Paris 2024 Paralimpik Oyunları’nın, kadınlar için rekor sayıda madalya töreni ve kota dağıtımıyla birlikte, yüksek destek ihtiyacındaki sporcular için daha fazla rekabet olanağı sunacağını da açıkladı.
19 Kasım Cuma günkü duyuru, IPC Yönetim Kurulu’nun uluslararası federasyonlarla uzun bir istişare çalışmasının ardından bir sonraki Paralimpik Oyunlar için nihai madalya etkinlikleri programını ve sporcu kotalarını onaylamasının ardından geldi.
Oyunlar, kadınlar için, Tokyo 2020’den sekiz fazla olmak üzere, rekor 235 madalya etkinliğini içerecek. Bu sayı aynı zamanda Atina 2004 Paralimpik Oyunları’nda kadın sporcular için 183 madalya etkinliğinden yüzde 28’lik bir artışı

Türkiye Özel Sporcular Federasyonu 2000 yılında kurulmuş olup, atletizm, basketbol, binicilik, bisiklet, bowling, bocce, cimnastik, futbol, futsal, judo, kayak, masa tenisi, tenis, voleybol, yüzme branşlarında faaliyet göstermektedir.
2012’den bu yana, yani sevgili Birol Aydın göreve geldiğinden beri kulüp sayısı 70’lerden 630’lara çıkarılmıştır.
Yine aynı yıldan bu yana sporcu sayısı 30 binlere gelmiştir. 40 ilde devam eden faaliyetler 78 ile yayılmış, antrenör sayısı ise 30’lardan 400’lere yükselmiştir.
Birol Aydın’ın görev süresi içerisinde elde edilenler ve yapılanlar bu sütunlara sığmaz. Örneğin; ilk defa Avrupa ve Dünya Şampiyonası’nda ilk 3 dereceye giren özel sporcularımız şeref aylığı almaya hak kazanmışlardır.
Yine aynı dönem içerisinde bu federasyonun girişimleri ile Gençlik ve Spor Bakanlığı (GSB) Ödül Yönetmeliği düzenlenmiş ve özel sporcular ülke sayısına takılmadan ‘ödül alabilme’ imkânına kavuşmuşlardır.
Yine aynı dönem içinde ilk defa özel

Bildiğiniz gibi engelli sporları ve Paralimpik Oyunları konusunda ülkemizdeki en önemli sorun, bilinirlik ya da bir başka ifadeyle toplumdaki farkındalık düzeyinin düşük olmasıdır. Bunun elbette çok çeşitli nedenleri var. Bugünden yarına, kısa zamanda bu tablonun değişeceğini düşünmek de iyimserlik olur. Bu konuda yaklaşık 11 yıl önce ülkemizde bir kamuoyu araştırması yapılmıştı. Bu araştırmanın yapıldığı zaman 2020 Olimpiyat ve Paralimpik Oyunları’nın en güçlü adaylarından biri İstanbul’du. Araştırma bu bakımdan da önem taşıyordu. Gel gelelim, ortaya çıkan sonuçlar pek de iç açıcı değildi. Biz de bu araştırmayı bu sütunlarda okurlarımıza 6 yıl arayla iki kez (22 Mayıs 2010 ve 6 Mart 2016) duyurduk. Bugün üçüncü kez aktaracağız siz sevgili okurlarımıza. Çünkü çok fazla değişen bir şey olmadığına inanıyoruz. Bizi bu inanca iten birçok etken var. Bu araştırma bugün yapılsa ortaya üç aşağı beş yukarı aynı -belki o zamanki farkındalık düzeyinin bir tık üstü- sonucun

Ülkemizde engellilerin yaşadıkları sorunları bu sütunlarda size yıllardır dilimiz döndüğünce, kalemimiz elverdiğince yazmaya çalışıyoruz. Yetkili kurum ve kuruluşları, ilgilileri uyarmaya gayret ediyoruz. Bazıları vermeye çalıştığımız mesajları alıyor, bazıları duymazdan, görmezden geliyor. Olsun, biz Allah sağlık ve ömür verdiği müddetçe yazmaya devam edeceğiz. Bugün de engellilerin ülkemizde yaşamış olduğu en önemli sorunlardan birini dile getirmeye çalışacağız. Daha doğrusu, bundan 6.5 yıl önce (26 Nisan 2015) yazdığımız, gündeme getirdiğimiz bir konuyu; engellileri topluma ‘dahil etme’ konusunu bir kez daha ısıtmaya, yetkili kurumların ve ilgililerin dikkatini çekmeye çalışacağız. Çünkü bu sorun hala bütün yakıcılığıyla devam ediyor. Umarım birilerinin dikkatini çeker! lkemizde engellilerin yaşadıkları sorunları bu sütunlarda size yıllardır dilimiz döndüğünce, kalemimiz elverdiğince yazmaya çalışıyoruz. Yetkili kurum ve kuruluşları, ilgilileri uyarmaya gayret ediyoruz. Bazıları vermeye

Sevgili okurlar, bu hafta da 6 yıl önce, 1 Şubat 2015 tarihinde bu köşede yayınlanmış bir yazıyı tekrar sizin beğeninize sunacağım. Çünkü, bu yazıdan alınacak çok dersler olduğuna inanıyorum.
Hani bir söz vardır, ‘Herkes bir engelli adayıdır’ şeklinde... Bu sözün ne kadar da gerçek olduğunu, engelli olmaya herkesin ne kadar yakın olduğunu, her an yaşanacak talihsiz bir kaza ya da ağır bir hastalık nedeniyle kalan hayatımızı bir engelli olarak geçirebileceğimizi Alman sporcu Wojtek Czyz’nin hikayesinde görebiliyoruz.
Ayrıca bu hikayenin ilham veren bir yönünün de olduğunu... Öyle ki, engelliliğin bir son olmadığını, aksine yeni bir başlangıcın kapısını ardına kadar açtığını, yaşananan bir trajedinin başka zafer öykülerinin yazılmasına neden olabileceğini de öğreniyoruz Czyz’nin hikayesinde... İlgiyle okuyacağınızı düşünüyorum.
Wojtek Czyz, bir Alman sporcu. 15 Eylül 2001’de, Köln’de bir amatör takımda futbol oynarken, o zamana göre önemli sayılan bir meblağa karşılığında Fortuna Köln ile bir

Bundan 12 yıl önce Uluslararası Paralimpik Komitesi’nin uygulamaya sokmaya karar verdiği ‘Tek Dünya Tek Spor’ projesi ile ilgili bir yazı kaleme almıştık. 27 Kasım 2009 tarihinde yayınlanan yazımızda, başta Gençlik ve Spor Genel Müdürlüğü olmak üzere ülke sporuna yön veren kurum ve kuruluşlara bu yönde adım atmaları gerektiğini hatırlatmıştık. Aradan geçen bunca yıla karşın gelinen noktada bir arpa boyu yol gidilmediğini üzülerek görüyoruz. Bu nedenle, bugün için de güncelliğini koruyan bu yazımızı bir kez daha yayınlama ihtiyacı hissettik. Umarım bu kez dikkate alan birileri çıkar da, ömrümüz vefa ederse bundan 10 yıl sonra tekrar yayınlamak zorunda kalmayız!
***
Uluslararası Paralimpik Komitesi’nin ‘Tek Dünya Tek Spor’ projesi yavaş yavaş hayata geçmeye başlıyor. Buna göre önümüzdeki 10 yıl içinde bedensel ve görme engelliler sporları (muhtemelen yeniden Paralimpiklere kabul edilen zihinsel engelliler sporları) tüm dünyada ilgili spor federasyonlarının bünyesinde yer