Yavuz Kocaömer

Özellikle son aylarda, ülkemizin uluslararası ilişkileri çok önem kazanmaya başladı. Ve Avrupa Birliği ülkeleri, ipe sapa gelmez, yanlış bilgilere dayalı, kendi çıkarlarına bağlı açıklamalarıyla, maalesef bu ilişkileri daha da kötüye götürüyor.

Uluslararası ilişkilerde, önemli noktalardan birtanesinin de spor olduğu muhakkak. Hele konu engelliler sporu olursa.

Türkiye Milli Paralimpik Komitesi 2008 ile 2012 arasında, bu ilişkileri dünyada çok üst seviyelere taşımış idi. Neredeyse bu konuda çok ileri ülkeler dahil, bizlerin söylediklerini dikkate alır, eğer yapamayacakları bir şey söylersek de, bunu neye yapamayacaklarını anlatırlar, ama boş lafları yemediğimizi de bilirlerdi.

Maalesef 2012’de, o zamanki spor bakanının olumsuz davranışları dolayısıyla, Türkiye Milli Paralimpik Komitesi’nin bu ilişkileri zayıfladı.

Geçtiğimiz Rio Paralimpik Oyunları’nda, 3 güne yakın Gençlik ve Spor Bakanımız Sayın Akif Çağatay Kılıç ile sohbetlerimiz oldu. Birbirimizi daha iyi tanıdık. Paralimpik Komitesi’ni daha geniş anlatabildik. Şimdi önümüzdeki yıl, Türkiye Milli Paralimpik Komitesi, uluslararası arenada yeni bir takım projeler ve atılım yapmak niyetinde. Bunda da en önemli etken, Gençlik ve Spor

Bu başlık 19 Eylül 2016 tarihli Bild Gazetesi’nin internet sitesinden. Şöyle diyor: “Onlar büyük başarılar elde ettiler, 57 madalya kazandılar. 155 engelli sporcumuz, paralimpiklerde büyük övgü topladı. Ve dün Frankfurt’a indiler. Ama, tamamıyla yalnız bırakıldılar. Ne bir bakan, ne de Frankfurt Anakent Belediye Başkanı, bu sporcuları onurlu bir şekilde karşılamak için zaman bulabildiler. Sporcular tabii ki üzgündü.” Tekerlekli sandalye masa tenisinde 2 gümüş madalya sahibi Thomas Brüchle ise “Ben bunu da sportmence görüyorum. Lufthansa bize harika bir karşılama hazırladı. Önemli olan ailelerimizin orada olması idi” dedi.

Gülle atmada altın madalya kazanan Sebastian Dietz de, “Resmi, bir karşılamaya gerçekten çok sevinirdim. Bize olan saygı gösterilirdi” dedi. Bunlara karşılık, Frankfurt Anakent Belediye Başkanı Sözcüsü kendilerini şöyle savundu: “Bize ne zaman geleceklerine dair bir bilgi verilmedi. Ve bir karşılama töreni isteğinde de bulunulmadı.” (Bakar mısınız karşılama töreni isteğinde bulunması gerekiyormuş sporcular.)

Hessen Eyaleti İçişleri ve Spor Bakanı Peter Beuth’un sözcüsü ise “Bakanımız 16-20 Eylül arasında Rio de Janeiro’daki Paralimpik Oyunları’na gitti. Ve

Rio Paralimpik Oyunları’ndan sonra, Alman Paralimpik Komitesi “RİO’dan Önemli Anlar” isimli bir broşür yayınladı. Alman Paralimpik sporcuları 18 altın, 25 gümüş, 14 bronz olmak üzere toplam 57 madalya ile sıralamada 6. odular. Ancak unutulmaması gereken bir husus, Almanya’da engelliler sporunun 1948 yılında başladığı ve devamlı gelişmekte olduğu. Bunda da en büyük etken Alman Milli Paralimpik Komitesi’nin devlet tarafından bütçelerle desteklenmesi ve yapılan sıkı denetimlerle de bu verilen paraların kaynağına harcanmasının görülmesi.
Paralimpik Oyunları sırasında ‘German House’da organize ettikleri geceye Uluslararası rağbet fazla değildi. Yaklaşık 400 kişinin olduğu gecede, o gün madalya alan Alman sporcularda sahneye çağrılarak izleyicilerle tanıştırıldı. Bunlardan biri Sebastian Dietz gülle atmada altın madalya almış, 30 yaşında genç bir sporcu. Konuşmasında yıllar önce bir kaza sonrası çok zor zamanlar yaşadığını, ancak bu süre içinde kendisine kız arkadaşının büyük destek olduğunu ve o olmasaydı bu günlere gelemeyeceğini söyledi ve o orada bulunanlara “İzninizle kendisi ve ailesi burada, yanıma davet etmek istiyorum” dedi.
Mahcup görünüşlü genç bir kız sahneye çıktı.

Bedensel Engelliler Spor Federasyonu’nun Olağan Genel Kurulu yaklaştıkça, sosyal medyada, çeşitli çevrelerde de adaylık konusunda birçok şey söyleniyor, yazılıyor. Bunlardan bir tanesi de (TMPK) Türkiye Milli Paralimpik Komitesi’nin bu genel kurulda bir başkan adayı göstereceği... Daha önce de defalarca söyledik, Türkiye Milli Paralimpik Komitesi tarafsız bir kurumdur. Kendi içinden bir aday göstermez, gösteremez. Ama “ortalık karışsın da, ne olursa olsun” zihniyetiyle hareket edenler böyle bir şeyi duydukları zaman buna hemen sarılıyorlar.

Tekrar etmekte fayda görüyoruz. Türkiye Milli Paralimpik Komitesi’nin, Bedensel Engelliler Spor Federasyonu Genel Kurulu’nda bir adayı yoktur. Bu dernek tüm adaylara eşit mesafededir. Genel kurulda kullanacağı iki oy vardır. Bunu da genel kurul günü uygun gördüğü bir adaya verir. Bunun dışında artık kimsenin bu sözlere itibar etmemesi gerekir.

Diğer bir konuda Görme Engelliler Spor Federasyonu’nun ihraç edilen eski başkanı Abdullah Çetin, RİO 2016 Paralimpik Oyunları sırasında bizzat bu satırların yazarına şunu söylemiştir: “ Ben ceketimi assam kazanır.” Bunu söyledikten 15 gün sonra bilinen nedenlerle başkanlıktan ihraç edildi. Yeniden aday

2016 RİO Paralimpik Oyunları’na, bedensel engellilerde 3 yüzücü ile katıldık. 3’ü de Kahramanmaraşlı. Nedenini fazla araştırmaya gerek yok. Kahramanmaraş’ta bir adam var. Adı Osman Çullu. 1982 yılından beri yaşamını spora vermiş. 1993’ten beri de engelli yüzücüler yetiştiriyor. İlk yetiştirdiği yüzücü Ali Uzun. Ali, 2000 yılında Sydney Paralimpik Oyunları’na ilk katılan engelli sporcumuz oluyor.

2016 Rio’ya katlan Özlem (Baykız) Kaya’da, daha sonra Beytullah Eroğlu ve de nihayet Paralimpik Oyunları’nın en genç katılımcısı Sevilay Öztürk, hepsi Osman Çullu’nun yetiştirdiği sporcular.

Bırakın bu 25 sene içinde herhangi bir yerden tek kuruş maaş dahi almadan bu işi yapan Osman Çullu’yu, yakından bildiğim sağlık sorunlarında bile sporcuların üzerinden elini hiç eksik etmedi.

2012 Londra Paralimpik Oyunları’ndan sonra Beytullah Eroğlu ve Özlem (Baykız) Kaya’yı İstanbul Büyükşehir Belediyesi Spor Kulübü’ne aldılar. Osman Çullu’ya göre, İBB imkanları çok olmasına rağmen, engelli yüzücü yetiştirme konusunda zorlanıyor, yetişmiş sporcuları bünyesine alıyor. Ancak gerek Beytullah, gerekse Özlem, İstanbul Büyükşehir Belediyesi’ndeki sporcu anlayışı ve antrenörlerinin bazı sorunları çözememesi

Sayın John Bass,
Bu satırların yazarı Türkiye Milli Paralimpik Komitesi Başkanıdır. Üzülerek öğrendik ki, son Rio Olimpiyat ve Paralimpik Oyunları’nda madalya alan Amerikalı sporcuların, insanlar arasındaki eşitliğe pek uygun olmayan bir şekilde devletiniz tarafından ödüllendirilmiştir.
Örnek mi? Rio 2016 Olimpiyat Oyunları’nda altın madalya kazanan bir atletiniz 25 bin dolar ile ödüllendirilirken, aynı kentteki Paralimpik Oyunları’nda altın madalya kazanan engelli bir sporcunuz 5 bin dolarla ödüllendirildi.
Gümüş madalyada ise durum, 15 bine karşılık 3 bin dolar. Bronz madalyada ise 10 bine karşılık 2 bin dolar.
Her zaman dünyada insanların eşitliği, insan hakları konusunda öğretici olmaya çalışan devletinizin, bu neredeyse insan haklarına aykırı davranışına bir anlam veremedik.
Ülkemizde bu sorun, bu satırların yazarının girişimiyle 1999 senesinde eşitliğe dönüşmüş ve Olimpiyat ve Paralimik Oyunları’nda ödül alan sporcular, aynı ödülü kazanmışlardır. Ödülün azlığı ya da çokluğu konumuz değil. Konu, engelli insanlarla engelsiz insanlara eşit davranılması.
Biz pozitif ayrımcılık peşinde değiliz. Bir engelli insan düşünün, bir yandan engeli ile uğraşırken, öte yandan belki

Yavuz Kocaömer aşağıda vereceği bir kaç örnekte, ters ve sert davranıyorsa, kendisi gerçekten zor bir adamdır.
- Bir federasyon başkanı, önümüzdeki seçimlerde, kendisine “ceketimi assam seçilir” diyerek terbiyesizliğini ve camiasına olan saygısızlığını dile getiriyorsa, Yavuz Kocaömer’den gerekli cevabı alır. Çünkü Yavuz Kocaömer zor adamdır.
- Bir federasyonda, bir genel sekreter defalarca paralı işlerde ve sözlü cinsel taciz suçundan temyiz edilemez şekilde mahkum edilmesine rağmen halen görevine devam ediyorsa, Yavuz Kocaömer bu olayın üzerine gittiği için zor adamdır.
- Bazı federasyonların antrenörleri, Paralimpik Oyunları’nda madalya şansı olan sporcularına, oyunlardan önce boş senet imzalatıp, onların muhtemelen kazanacağı ödüllere göz koymuşsa ve Yavuz Kocaömer bu işin üzerine gidiyorsa, tabii ki zor adamdır.
- Bir vakıf, Olimpiyat ve Paralimpik Oyunları’nda derece alan sporculara, ödül vereceğini ilan ederken, engelli ve engelsiz sporcular arasında, engelli sporcular aleyhine insan haklarına aykırı bir eşitsizliği ortaya koyuyorsa ve Yavuz Kocaömer gereken cevabı veriyorsa, gerçekten zor adamdır.
- Spor yetkililerinden bazıları engelli sporu konusunda hiçbir bilgisi

Öncelikle 4’üncü defa katıldığımız Paralimpik Oyunları’nın organizasyon bakımından en kötüsünü yaşadığımızı söylemeliyiz.

Paralimpik Oyunları’nın şansı ise daha önce yapılan Olimpiyat Oyunları’nda çıkan aksaklıkların bir kısmının düzeltilmiş olmasıydı.

Olimpiyat Köyü’ndeki odalar temizlik bakımından olimpiyatlarda olduğu gibi, Paralimpik Oyunları’nda da sınıfta kaldı. Teselliyi çok sevimli ve insancıl Brezilyalılarda bulduk. Gerek gönüllü çalışanlar, gerek Rio halkı, oyunlar boyunca yüzlerindeki gülümsemeyi ve yardımcı olmada birbirleriyle yarışmayı hiç elden bırakmadılar.

Güvenlik bakımından Rio, anlatılan Rio idi. Bir örnek vermek gerekirse; Pestana Rio Barra Oteli’nde kalan kafilemizdeki bazı yöneticilerden duyduğumuzu aynen aktaralım:

“Sabah otelden ayrıldık, akşam geldiğimizde hepimizin odalarındaki küçük kasaların açık olduğunu gördük. Paralarımızı saydığımızda, her birimizden 300’er dolar çalındığını görünce polise başvurduk.”

Polisin otel yetkilileri ile yaptığı görüşmede verilen cevap aynen şu idi:

“Bu temizliği yapan, yarım gün çalışan dışarıdan gelen işçilerdir, biz bir şey yapamayız.”

Şansımız ise, sporcularımızın ve diğer kafile mensuplarının daha kötü olaylar yaşamamış olmas