Aristo, demiş ki:
* Tüm insanlar ölümlüdür.
* Sokrates de bir insandır.
* O halde, Sokrates de ölümlüdür.
Pisagor, demiş ki:
* Evrendeki her şey matematik kuralları ve oranlarla uyumludur. Sayılar biçimlerin hükümdarıdır.
* Bu nedenle, eğer sayıları ve matematiksel ilişkileri anlayabilirsek evrenin yapısını da anlayabiliriz.
* Matematik, felsefi düşünce için de en önemli modeldir.
* Sayılar fikirlerin hükümdarıdır.
Sokrates, demiş ki:
* Yaşanmaya değecek tek hayat iyi bir hayattır.
* İyi bir hayatı, “iyi” ve “kötü”nün ne olduğunu bilirsem yaşayabilirim.
* “İyi” ve “kötü” göreceli değildirler; bir sorgulama ve mantık zinciri ile bulunabilen mutlaklardır.
* Bu yolla ahlak ve bilgi birbirine bağlanır.
* Sorgulanmamış bir hayat yaşanmaya değmez.
Thomas Aquinas, demiş ki:
* Aristo evrenin her zaman var olduğunu söyler. İncil ise, evrenin her zaman var olmadığını söylüyor.
* Demek ki, dünyanın bir başlangıcı vardır; ama Tanrı onu ebediyen var olacak şekilde yaratmıştır.
Niccolo Machiavelli, demiş ki:
* Öncelik verilmesi gereken bir devletin veya ulusun başarısıdır.
* Devleti ya da ulusu yöneten kişi iki şeyi korumak için mücadele eder: Kendi ihtişamı ve devletin başarısı.
* Bunu yapabilmek için yöneticiler ahlakla sınırlandırılmamalıdır.
* Amaçlar araçları meşru kılar.
Francis Bacon, demiş ki:
* Bilimsel bilgi, yeni yasalar keşfedip, icatları mümkün kılarak istikrarlı ve kümülatif biçimde artar.
* İnsanların başka türlü yapılamayacak şeyleri yapmalarına olanak sağlar.
* Bilgi güçtür.
Rene Descartes, demiş ki:
* Şeytan beni şeylerin sahte olduğuna inandırmaya çalışıyor olabilir. Bu nedenle, “kesindir” diyebileceğim hiçbir şey yok.
* Ama, “Ben varım” dediğimde yanılıyor olamam.
* Öte yandan, şeytan sadece ben gerçekten varsam beni buna inandırmaya çalışabilir.
* Düşünüyorum, öyleyse varım.
Voltaire, demiş ki:
* Tarihteki her gerçek ve teori bir noktada revize edilmiştir.
* Bizler kafalarımızın içinde var olan düşünce ve kavramlarla doğmayız. Her düşünce ve teoriye karşı çıkılabilir.
* Şüphe rahatsız edici, kesinlik ise gülünçtür.
Jean Jacques Rousseau, demiş ki:
* İnsan “doğal durumda” esasen iyidir.
* Özel mülkiyet fikri geliştiğinde toplum bunu korumak için bir sistem geliştirmek zorunda kalmıştır.
* Bu sistem mülkiyete sahip olanların, mülkiyeti olmayanlar üzerine çıkardığı yasalarla gelişmiştir.
* Bu yasalar insanları adaletsiz yöntemlerle bağlarlar.
* İnsan özgür doğar oysa her yerde zincire vurulmuş olarak yaşar.
Friedrich Nietzsche, demiş ki:
* Hıristiyanlık bu dünyadaki her şeyin “ölümün ardından gelen”den daha önemsiz olduğunu söyler.
* Bu yaşamda önemliymiş görünen şeylere sırtımızı dönüp, ahiret için çalışmamız gerektiğini anlatır.
* Ama, bunu yaparsak yaşamın kendisine sırtımızı dönmüş oluruz.
Siz ne diyorsunuz?
