Bölünmenin kaçınılmaz sonucu: Zayıflık

Önce takvimde biraz geriye gidelim: 

Başbakan Netanyahu, 6 Mart’ta İtalya’ya ve 25 Mart’ta İngiltere’ye yapacağı resmi ziyaretleri gerçekleştiremedi. 

İsrail’e ait Boeing 777 tipi uçakları kullanan pilotlar, yargı reformu nedeniyle kızgın oldukları Başbakan’ı taşımak istemediler. 

5 Mart günü İsrail Hava Kuvvetleri’ne bağlı Çekiç Filosu’nda görev yapan 37 yedek pilot yargı reformunu protesto etmek için eğitim uçuşlarına katılmayacaklarını açıkladılar. 37 pilotun başlattığı protesto haziran sonunda 110 pilotla devam etti.  

Temmuz ve ağustos aylarında diğer birliklere bağlı yedek askerler de her yıl yapılan eğitimlere katılmama kararı aldılar. 

ABD medyası, nisanda, Mossad ajanlarının da yargı reformu protestolarına katıldığı yönünde haberler verdi, Netanyahu’nun ofisi hemen haberleri yalanladı. 

Temmuz başında, uluslararası ajanslarda Tel Aviv’deki gösterilere katılan eski Mossad ajanlarıyla yapılan röportajlar yayımlanmaya başladı. 

Aynı dönemde Herzilya şehrindeki gösteriler sırasında uluslararası bir haber ajansına konuşan Amir isimli eski Mossad yöneticisi, “yargı reformu” nedeniyle istihbarat servisine sağladığı danışmanlık hizmetini askıya aldığını söyledi. Muhabir geçtiği haberde, Amir’in telefonunda, erken emekli olmayı düşündüğünü söyleyen Mossad ajanlarının WhatsApp yazışmalarını gördüğünü de belirtti. 

İsrail’in durumu silahlı kuvvetleri ve istihbarat servisi siyasi bölünmüşlük yaşayan bir ülkenin başına gelebilecekler açısından ibretlik bir hikâye. 

2008 İsrail operasyonundan hemen sonra Gazze’den çıkış anı…

İsrail’in odaklanma problemi...

İsrail’in içine düştüğü durumun bir diğer sebebi de yaşadığı odaklanma problemi. 

İsrail ordusu uzun zamandır tüm gücünü İran’ın nükleer silah sahibi olmasının önüne geçmeye ayırdı. 

Hava kuvvetleri uzun zamandır İran’daki nükleer tesisleri vuracak bir operasyona hazırlanıyor, bunun için tatbikatlar yapıyor. 

‘Bugüne kadar neden harekete geçmediler?’ sorusunun cevabı da belli aslında: 

İsrail’in tanker uçak filosu, İran’ın nükleer tesislerini yok edecek sorti sayısını sağlayamayacak kadar yaşlı. 

Netanyahu bu operasyonu gerçekleştirmek için Boeing üretimi KC-46 tanker uçaklarından istiyor ama ABD “Bize lazım” diye vermiyordu. 

Uzun zamandır tüm dikkati İran ve Yahudi yerleşimciler nedeniyle gerginlik yaşanan Batı Şeria’da. 

Gazze Şeridi’ndeki sorunu 18 bin Filistinliye İsrail’de iş imkanı sağlayarak düzelttiklerini düşünüyorlardı. 

Bu noktada Türkiye aslında çok iyi bir örnek. 

Odak kayması yaşamadığı için bir yandan Ege ve Doğu Akdeniz’i tutuyor diğer yandan Irak, Suriye ve Kafkasya’dan elini çekmiyor. 

Önce bölünme sonra odak kayması olunca, başarısızlık da kaçınılmaz oluyor işte... 

Gazze’de şimdi olmayan TV kulesi üzerinden yayın anı.

Propaganda savaşı…

İsrail Hükümeti, uluslararası medya kuruluşlarını 70 kişinin öldüğü Kfar Azza’ya götürme kararı aldı. 

Netanyahu, kendi zafiyetini şimdi avantaja çevirmeye çalışıyor ve bunun için de cesetleri kullanıyor. 

Şaşırtıcı değil, yaşadığımız propaganda çağında, başarısızlığının değil mağduriyetin konuşulmasını istiyor İsrail Hükümeti. 

Bunu sadece günün eleştirilerini kesmek için değil aynı zamanda Gazze’de girişecekleri operasyonun şiddeti konusunda gördükleri baskıyı azaltmak için de yapıyorlar.  

Öldürüldüğünüz zaman bile işinizin bitmediği bir çağ bu çağ…