Osman Şenher

Avrupa kupalarında oynanan üst seviye maçlardan sonra takımlarda ister istemez bir yorgunluk, düşüş oluyor. Bunun için ‘Galatasaray kötü oynadı, iyi oynadı’ demek saçma olur. Antalya deplasmanına gitti, evet iyi futbol oynayamadı ama galip gelerek üç puanı aldı. Bu başarı mıdır, tabii ki başarıdır.
Okan hoca, Ndombele fizik gücünü artırsın diye kendisini ilk 11’de başlattı. Doğru da yaptı. Ama Ndombele şu aşamada hazır değil, biraz zamana ihtiyacı var. Bunun için de orta sahada maçın büyük bir bölümünde rakibine üstünlük sağlayamadılar. Antalyaspor da bu yüzden bir çok gol pozisyonuna girdi. Bazı pozisyonlarda Muslera devleşti, top direkten döndü, santrforları topa iyi vuramadı, neticede ev sahibi ekip golle buluşamadı.
Sarı-kırmızılılar iyi de oynasa, kötü de oynasa bu takımın Icardi’si var. Sen yeter ki onu topla buluştur. Bir kaçırır, iki kaçırır, hiç ummadığın anda topu filelere gönderir. İlk golde topu kafayla kaleye gönderdi, Sanchez tamamladı, takımı ilk golü

Şampiyonlar Ligi ayrı bir kategori. Salı ve çarşamba günleri oynanan maçların çoğunu seyrettim. Orada büyük takım, küçük takım ayrımı yok. Hele Newcastle-Paris Saint Germain maçını seyrederken, inanın o temponun yıldızı daha çok olan Fransız ekibini nasıl yerle bir ettiğini ibretle gördüm.
Galatasaray’ın Manchester United karşısında aldığı galibiyeti hiç kimse küçümsemesin. Bu galibiyet tarihe geçti. Okan hocanın, futbolcuların rütbesini yükseltti. Oyuncu değişiklikleri, Barış Alper’in Mertens’in sonradan oyuna girmeleri, verdikleri katkılar, Icardi’nin penaltıyı kaçırdıktan sonraki hırsı, golü atarken topun altına ayağını sokuşu ve daha sonra futbolcuların o sevinçle birbirlerine sarılarak kenetlenmeleri bunlar ayrı şeyler.
Zaha, Galatasaray taraftarını, hocasına övüyor. Icardi-Sanchez benzer şeyler söylüyor. Bu ruhla, kazanma hırsıyla mücadele eden futbolcuları Okan hocanın egosuz, birleştirici tutumu, basına sızdırmadan sorunları halledişi, bütün topçuların ayrı bir ruhla

Ne yalan söyleyeyim, Manchester United maçı öncesi çok tedirgindim. Galatasaray’da taşlar daha yerine oturmadı. Okan hoca istediği kadro ile sahaya çıkamıyor. Sakat futbolcular, hazır olmayan oyuncular elini kolunu bağlıyor. Ama buna rağmen Manchester United’ı Old Trafford’da yenmek kolay bir şey değil. Her babayiğit takım da bunu beceremez. Ne kadar problemleri olursa olsun Manchester United iyi bir takım.
Dün gece de Galatasaray açısından maç gitti-geldi. Ama burada önemli olan şey Okan Buruk’un başta olmak üzere tüm futbolcuların kazanma hırsı, galibiyet ile dönme inancı maçın tamamında sarı-kırmızılıları hiç oyundan düşürmedi. Zaha’nın attığı ilk gol Galatasaray’a doping oldu. Evet, Zaha hazır olmamasına rağmen çok kaliteli bir futbolcu. Maç içinde de zaman zaman güzel şeyler yaptı ama o goldeki başarısı Galatasaraylı futbolcuları silkeledi, güven aşıladı. Yenen ikinci gole bakıyorum... Oliveira’nın ayağına ne zaman top gelse inanın kalbim çarpıyor. Portekizli futbolcu ya topu çok iyi kullanıyor ya

Ankaragücü maçındaki skor sizi kandırmasın... Sahada bu sezonun en iyi futbolunu oynayan, takım olarak bütünleşen bir Galatasaray vardı. Evet, ilk golü kendi kalelerinde gördüler. Bu futbolun içinde olan bir şey... Kerem Demirbay’ı da hiç kimse linç etmesin. Bütün futbolcular top kayıbı yapıyor. Kerem’in şanssızlığı kaptırdığı top gol oldu. Ama oyunun geneline baktığınız zaman iyi paslar verdi, orta sahada iyi mücadele etti, o pozisyonda şanssızdı.
Bir takım yüzde yüz diyebileceğimiz yedi gol pozisyonuna giriyor, boş kaleye topu atamıyor ve ilk golü yiyor. Ben bunu kabul etmiyorum. Son vuruşları yapmak beceri işidir. Tete olsun, Kerem Aktürkoğlu olsun, evet zaman zaman gol vuruşu yapıyorlar ama son vuruşların çoğunu ya yapamıyorlar ya da dışarı atıyorlar. Bu da bir gerçek.
Ankaragücü kalecisi Bahadır dün gece maçın yıldızıydı. Sarı-lacivertlileri farklı mağlubiyetten kurtardı. Ama “bu neden böyle oldu?” diye sebebini sorarsanız; son vuruşlarda iki top hariç Zaha’nın attığı goldeki vuruşu arkadaşları yapamadı.

Futbolcularla kötü olmak veya bir hatasında kadro dışı bırakmak, kolay bir iş mi? Efendim, Icardi İstanbulspor maçında laubalilik yapmış, Okan Buruk’un karizmasını çizmiş! Hoca, Icardi’yi oyundan almaya korkmuş... Böyle bir düşünce olabilir mi? Evet, Icardi, Kerem ile beraber penaltıyı kaçırdı, 20 dakika sonra Kerem ortaladı, Icardi golünü attı, hatasını telafi etti.
Burada esas konuşulacak şey Icardi ve Kerem’in aldığı sorumluluk. Gollerini attılar, en büyük özrü taraftardan ve hocadan dilediler. Her hafta Avrupa’dan bir sürü maç seyrediyoruz. Çoğu futbolcu dünya yıldızları. O takımların hocaları da büyük hocalar. Allah aşkına biri söylesin ‘Hot zot’ yapan bir teknik adam kaldı mı dünyada? O devirler bitti.
Kadro dışı bırakacaksın, futbolcuyu cezalandıracaksın, geçmiş olsun! Bütün hocalar düşünüyor, ya futbolcular bana faturayı keserse diye. Evet ceza alan futbolcular var ama o cezaları da hocalar değil yönetimler veriyor.
Ayrıca Icardi’nin ceza almasını gerektiren, saygısızlık

Süper Lig’de ‘rakibim küçük takım, ben antrenmandaki gibi oynasam da üç puanı alırım’ düşüncesinde olursan canın çok yanar. Evet dün gece Galatasaray’ın iki topu direkten döndü, kaçan penaltısı var. Çok rahat kazanabileceği maçta sıkıntı çekti. Bunun da tek sebebi, rakibi küçümsediler. Oyunun temposunu artırmadılar. Son paslarda topu hep rakibe verdiler. Yıldızlar topluluğu dediğimiz bu sarı-kırmızılı takım bir tane final pası yapamadı. 
Tete çok etkisizdi. Orta sahada Kerem Demirbay’ın bir topu direkten dönmesine rağmen o da maça ağırlığını koyamadı. Angelino neredeyse yürüyerek maçı tamamladı. Böyle olmaz. Samimi söylüyorum; ummadığın anda bir takım canını yakabilir. Sadece Sacha Boey’in olağanüstü gayretiyle bir maç kazanır, iki maç kazanırsın, üçüncüde taraftarını üzersin. 
Penaltı atışının kullanılış biçimine eminim herkes büyük eleştiri getirecek. Bakın... Barcelona’da Messi, Suarez, Paris Saint

Sarı-kırmızılıların Türkiye üstü bir kadrosu var. Daha doğrusu bir Şampiyonlar Ligi kadrosu, Türkiye için bu kadro lüks. Sahaya konan futbola bakıyorum; bu yıldızlar gerçek güçlerini gösteremiyorlar. 
Maç 2-0 olmuş, öyle bir gol yiyorsun ki evlere şenlik. Muslera çıkayım mı çıkmayayım mı diye biraz tereddütte kalınca topu kalesinde gördü. Olmaz! Uruguaylı eldiven Kopenhag karşısında da bir sürü hatalar yaptı, son dakikalarda takımı beraberliği sağladı. Okan hocanın buna bir çare bulması lazım.
Sanchez ilk defa oynadı ve çok iyi bir futbolcu. Her şeyden önemlisi hava toplarına hakim. Topu oyuna sokarken zorlanmıyor, geri pas yapmıyor. Mutlaka Manchester United maçına kadar defanstaki bu sıkıntıya Okan Buruk bir çare bulacak. 
Kazımcan dün gece şanssızlık yaşadı, sakatlanıp oyundan çıktı. Abdülkerim mecburen sol beke geçti. Yerine stopere de Kaan Ayhan geçti. Abdülkerim iyi niyetli, sağlam bir çocuk. Ama sol bekte ağır kaldı. Sonuçta Galatasaray’dan Başakşehir’e kiralık giden

Şampiyonlar Ligi apayrı bir kulvar. Salı ve çarşamba günü oynanan maçların çoğunu seyrettim, o dev dediğimiz takımların çoğu zorlandı, puan da kaybettiler. Ortaya bir şey çıktı; ne kadar çok yıldızın olursa olsun, fizik gücün üst seviyede değilse başarılı olman çok zor. Galatasaray-Kopenhag maçına bakıyorum...

İlk 30 dakika Kerem Aktürkoğlu 4, Icardi 2, Mertens 1 adet net gol fırsatı kaçırdı. Kaleci kurtardı ya da direkten döndü. Bu 30 dakikada Galatasaray resmen rakibini ezdi. Buna rağmen Muslera’nın bir hatasıyla ilk yarıyı geride bitirdiler. Burada ortaya çıkan gerçek; tutanla atanların hata yapma lüksü yok. İkinci yarı ise kadro aynı, Okan hoca ilk yarıda iyi top oynayan oyuncular topluluğuyla devam kararı aldı. Düşüncesi doğruydu ama sahaya yansıyan görüntü kötüydü. Ziyech, Mertens ve Kerem Aktürkoğlu fizik olarak çok yoruldular, top kayıpları başladı. Bu arada rakibin bir kontratağı, Muslera’nın kalesini boşaltması Danimarka ekibine ikinci golü getirdi.

Görüyorsunuz değil