Parka dönüş muhteşem değil

Steven Spielberg’ün 1993’te Michael Crichton’ın aynı adlı romanından daha yayımlanmadan haklarını satın alıp uyarladığı “Jurassic Park”, dinozorlarıyla bir gişe “canavarı”na dönüştü. Zamana direnmeyi bildi, Hollywood’un kaçış eğlencesinin doruklarından biri olarak kaldı.

Devam filmleri kalite açısından bekleneni vermese ve ilk filmin gerisinde kalsa da yola devam dendi. Şimdi ise serinin dördüncü filmi “Jurassic World”, Colin Trevorrow’un yönetmenliğinde karşımıza çıkıyor. “Jurassic Park 3”ten 14 yıl sonra gelen devam filminde Spielberg yapımcı. Filmin ilk bölümünde, Jurassic World adını taşıyan parkta yönetici teyzeleri Claire’in yanına eğlenmeye giden iki erkek kardeş, Gary ve Zach’in eşliğinde parkın ziyaretçisi gibi sıkıcı hal alan bir tur atıyoruz. Bu esnada, sürekli daha korkuncunu isteyen ziyaretçilerin istekleri doğrultusunda laboratuvarda üretilmiş, melez, dev gibi, zeki, zevk için öldüren Indominus Rex adında bir tür, patlamaya hazır bir bomba gibi bekliyor. Üstelik bu türün finansmanı da büyük şirketlerden. Indominus Rex elbette kaçıp dehşet saçıyor.

Spielberg’ün ilk filmde eşsiz şekilde ayarladığı aile ilişkileri yine mevcut ama bu filmde dinozor dehşetinin yanında sırıtıyor. Ne Claire’in sert, duygusuz iş kadınından fedakar kahramana dönüşmesi ne de iki kardeş arasındaki ilişkiler bir yere oturuyor. Filme hizmet etmiyor.

Dinozorların olduğu sahneler, aile ilişkilerinin bu durumun gölgesinde kaldıkları izlenimini veriyor. Genel olarak filmin sorunu Indominus Rex’le aynı: İzleyici daha büyüğünü, daha korkuncunu istiyor diye hesaplanarak laboratuvar ortamında yaratılmış ama bir felakete yol açıyor.