Gündemci Baba bana yeni bir gündem getirdi. Islak imzalı bir gündem. Artık hükümetin yüzüne gözüne bulaştırdığı Kürt açılımını tartışmayacağım.
Azerbaycan’la soğuyan ilişkiler... Üfff. Bu konu çok eskidi. Düşünmek bile esnetiyor.
Domuz gribi yayılıyor. Halk endişe içinde. Aşı yaptırmalı mı yaptırmamalı mı?
Hayır, hayır bunları da duymak istemiyorum. Sonra! Sonra! Şimdi zamanı değil!
Ermenistan’a kapı açılacak mı, Azerbaycan’la nişan atılacak mı?
Bırak şimdi!
Gündemci Baba karşılık beklemeden yeni gündemler getiriyor, yaz kış gündemsiz kalmıyorum.
Noel Baba gibi ben uyurken bacadan içeri giriyor, gündemimi bırakıyor ve çıngıraklı ren geyiklerinin çektiği kızağıyla gündemler diyarında hasat yapmaya gidiyor.
Biliyorum bana hiç beklemediğim anda, hiç beklemediğim yeni gündemler getirecek.
Bu güne kadar beni hiç hayal kırıklığına uğratmadı.
“Artık tükendi, yeni gündem bulamaz” dediğim an yeni bir gündemle çıkageliyor. Beni utandırıyor.
Ama Gündemci Baba’nın bir şartı var.
Yeni gündem verdi mi eskisini geri istiyor.
Alıştım. Gündemsiz yaşayamam. Onun için ne derse yapacağım, sırayı bozmayacağım.
Kürt açılımını unut, bir kenarından ıslak imza makinesini da sen tut, dedi. Unutacağım, tutacağım.
Gündemci Baba gündemi değiştirinceye kadar Albay Çiçek’in ıslak imzasını bileceğim, bildireceğim, konuşacağım dinleyeceğim, izleyeceğim, izleteceğim, yorumlayacağım, yorumlatacağım.
Gündem Baba’yı çok seviyorum.
Beni düşünme ve kavrama zahmetinden kurtarıyor. Oyalanıyorum. Dertlerimi unutuyorum.
Üç milyon işsizi düşünmüyorum. Ekonominin yerinde saymasına aldırmıyorum. İhalesiz dağıtılan milyarlarca dolarlık devlet işi aklımın köşesinden geçmiyor. Dökülen okullar ve üniversiteler ve hastaneler vız geliyor tırıs gidiyor.
Rüşvetçiler rüşvetlensin, yolsuzlar yolsuzlansın, politikacılar iktidarda para, muhalefette demagoji bassın... Hepsi sana kalsın.
Bırak, gözlerim kaymış, böööyle baygın gibi yatayım.
Devamlı sinemada gibiyim, bir film bitiyor, diğeri başlıyor. Günde yirmi dört, haftada yedi.
Kaykılacak gibi oldum mu geliyorlar iki omuz kemiğimin ortasındaki zembereği yeniden kuruyorlar, devam diyorlar, devam, devam, devam. Yol tükenir, gündem tükenmez.
Halkın afyonu din değil gündemdir, biliyorlar.
