Türk sporunda bugün tartışmasız tek gerçek var:
Kadın voleybol takımının başarısı.
Dünyada onları yenebilen tek rakip kalmadı.
Ne şansa bağlı bu başarı ne hakem desteğine ne siyasi oyunlara.
Temelinde Atatürk’ün ünlü sloganı var:
“Övün çalış güven”
Evet bir devşirme oyuncumuz var: Vargas…
Ancak o da geldiğinde bu kadar muhteşem bir oyuncu değildi.
4 - 5 yıldır Türkiye’de. Burada oynadı, çalıştı, çalıştırıldı, yetiştirildi.
Büyük ölçüde o da bizim eserimiz.
Takımımızın maçlarını izlerken çok dersler çıkıyor içinden.
Azim, umut ve direnç her şeyi yeniyor.
Milletler Ligi Kupası’nda İtalya’ya karşı 1 - 2 yeniktik. Üçüncü set oynanıyordu. İtalya birkaç sayı daha alsa maçı bitiriyordu.
Takım son anda bile özgüvenini yitirmedi. Molada topluca kazanma sözü verdi. Şahlandı. Maçı önce 2 - 2 yaptı sonra üçüncü seti de alıp bitirdi..
İkinci ders yine moralle ilgili. Japonya birinci sette bizim takımı adeta ezdi. İkinci seti de kazanmak üzereydi. Bizim takım zor bela seti galip bitirdi. Sonra direndi. Dayandı. Japonya’yı kendi seyircisi önünde bozguna uğrattı.
Çölde yetişen zambak gibi.
Bu spor kuraklığında dünya çapında bir ekip yetişti.
Elbet İtalyan antrenör ve Voleybol Federasyonu’nun katkılarını inkâr etmiyoruz.
Sonuçta birlikte tüm ülkeyi:
“Biz de yapabiliriz” duygusuyla tanıştırdılar.
Ülke çapında bir mucize yarattılar.
GAZHANE
İstanbul’da gerçek bir “yaşam alanı” var... Müze Gazhane… Kadıköy yakınında Hasanpaşa’da eski havagazı fabrikasının dönüştürülmesiyle inşa edilen Müze Gazhane’de sergi salonları. Konser alanları, bilim merkezleri, müzeler, kafeteryalar, kütüphane ne ararsanız var. Müzeleri ve diğer alanları gezdikten sonra kütüphaneye girip binlerce kitap arasından beğendiğiniz kitabı seçip saatlerce okuyabilirsiniz. Koltukları rahat, tuvaletleri temiz… Dahası günün 24 saati açık... Gece vakti de girip sabaha kadar kitap okumanız mümkün... O saatlerde pek kitap okunmuyor ama üniversite öğrencileri gece gündüz bu kütüphanede çalışıyor, derslerini burada hazırlıyor. Her türlü yurt veya okul kütüphanesine göre daha konforlu, daha keyifli bir yer... Müze Gazhane’nin dönüştürülmesine geçen belediye döneminde başlanmıştı. Bu belediye döneminde tamamlandı. Sonuçta ortaya halkı ve özellikle gençleri kavrayan, mutlu eden bir tesis çıkmış. Eğer Milli Eğitim Bakanlığı izin verirse... Civardaki okullar da mutlaka bir kez olsun topluca gelip Gazhane’yi ve özellikle içindeki sergi ve müzeleri gezmeli. Çocuklar bilim ve sanatla tanışmalı..
YOLLAR
Otobüs Trabzon’un bozuk dağ yollarında hoplaya zıplaya ilerlemektedir... İki yaşlı başlı Trabzonlu otobüste sohbet ederken biri bilgi veriyor:
- Ha bu yollari Ruslar yapmış idi…
O yollar 1914 - 18 arası Trabzon’u işgal eden Rus birliklerince yapılmış. Öteki ihtiyar cevap veriyor:
- Ha şimdi de gelsinler tamir etsunlar bunlari…
Bu yaşanmış fıkrayı Atatürk yeniden gelsin sorunları halletsin bekleyişinde olanlara gönderelim..
SUSAMAK
Barajlar son 40 yılın en düşük seviyesine indi. İstanbul ve Marmara’yı ciddi bir kuraklık tehdit ediyor. İBB Başkanı Ekrem İmamoğlu bu sıkıntılı duruma rağmen İstanbul’da bu kış su sıkıntısı çekilmeyeceğini bildiriyor.
Haber iyi güzel. Ancak bu yıl su sıkıntısı çekilmese de önümüzdeki yıllarda mutlaka çekilecek. Susuzluk tarımı etkileyecek, peşinden gıda krizi gelecek… Konu üzerinde kafa yoran E. Gen. Nejat Eslen, susuzluğa karşı yıllar öncesinden tedbir alınmalıydı, diyor... Yağan yağmur geçmişte sarnıçlarda toplanırmış. Şimdiki yapılarda benzer bir sistem kurulabilir. Dahası... Kızılırmak, Yeşilırmak gibi nehirlerden İstanbul’a borularla su getirilmesi gibi projeler hazırlanabilir. Seyhan ve Ceyhan nehirleri boşuna denize akıyor. O kaynaklar değerlendirilebilir.
Susuzluk bu yıl olmasa önümüzdeki yıl mutlaka kapıyı çalacak. Hazır olmalıyız.
PREVEZE
27 Eylül Preveze Deniz Savaşı’nın 488. yıl dönümü.
Preveze deyince aklımıza bir büyük deniz zaferiyle birlikte Barbaros Hayrettin Paşa ve Haçlı donanmasının komutanı Andrea Doria gelir.
Andrea Doria deyince de aklımıza Preveze’de yenilmesine rağmen yıllara meydan okuyan bir denizci gelir.
1538 yılında Preveze Deniz Savaşı’nda 72 yaşında olan Andrea Doria 88 yaşına kadar denizlerde dolaşmaya devam eder, 93 yaşında, 1560 yılında hayattan ayrılır.
88 yaşına kadar kaptan köşkünde savaş yönetmek pek kolay iş olmasa gerek.
Andrea Doria yaşlananlar için emekliliğin şart olmadığını göstermiştir.