Sağlık Bakanı Fahrettin Koca, sigara yasağı konusunda titizlenen herkesi şaşırtan bir açıklama yaptı:
“Restoranların, kafelerin en güzel yerleri sigara içenlere ayırılıyor. Biz diyoruz ki sigaranın dışarıdan görünmeyen, izin verdiğimiz kapalı bölümlerde içilmesine izin verelim. Kapalı alan arka tarafta olacak ve mekânın yüzde 30’unu geçmeyecek. Ayrı giriş ve geçişi olacak. Havalandırması çok güçlü olacak.”
Yıllardır sigaraya karşı savaş veren Prof. Elif Dağlı, bu öneriye karşı “Sakın ha...” diyor.
Dağlı’ya göre bir kafe veya lokantada bitişik alanda içilen sigaranın diğer alana sızmaması imkânsızdır. Bu uygulama İspanya gibi ülkelerde denenmiş ama vazgeçilmiştir. Sigara içenleri ayrı kapıdan bir başka salona aldınız diyelim... Garsonlar girip çıkarken aradaki kapılar açılmayacak mı? Düşününüz ki vapur ve dolmuş motorlarının iç salonlarına duman girer diye dışında da sigara içmek yasaktır. Bu konular zamanında çok tartışıldı. Eski Sağlık Bakanı Recep Akdağ başta olmak üzere AKP’li siyasiler ve AKP hükümetleri bu konuda ciddi mücadele verdiler. Türkiye sigara dumanından mümkün mertebe temizlendi. Ancak yasak hâlâ pek çok mekânda deliniyor. Kontrolleri sıkılaştırmak yerine yasağı gevşetmek, sigara tekellerine yenilmek, halk sağlığını tehlikeye atmak anlamına gelir. Aman dikkat...
Polis polisi...
Geçenlerde iki polisin bir taksi müşterisi kadını araçtan indirip tenha yerde birinin kadına tecavüz ettiği haberi gündeme geldi. En vahimi diğer polislerin olayı örtbas etme çabasıydı.
Her kurumda mesleği kötüye kullananlar veya suç işleyenler bulunabilir. Ancak polisin içinde bunların yaşatılması diğer mesleklere göre çok daha tehlikelidir.
Peki çare? Sosyal konulara kafa yoran Feylesof Mehmet Ali Kılıçbay’ın bir kitabında yaptığı öneri şu:
- Polis polisi kurulsun... Polis içindeki yasa dışılıkları izleyen, bunları etki altında kalmadan yargıya taşıyabilecek bir örgütlenmeye gidilsin. Örnekleri başka ülkelerde vardır. Bu şekilde polis birçok eleştiriden kurtulabilir. Suçların örtbas edilmesinin önüne geçilir.
TANZİM
Gıda ürünlerinin pahalılığı halkın canını yakıyor ama buna rağmen muhalefet partilerinin halka ucuz gıda temini konusunda dikkate değer projeleri ve vaatleri görülmüyor. Belediyeler en başta kooperatifçiliği destekleyerek halka nefes aldırabilir. Bir zamanlar gayet başarılı Tanzim Satış Mağazaları modeli vardı. Bu ve benzeri modeller üzerinde yine durulabilir. Okurumuz Pınar Gol diyor ki:
- İBB’nin bir sürü şirketi var. Su satıyor, ekmek satıyor, inşaat yapıyor...
Sebze - meyve satacak şirket veya kooperatif de kursun. Üreteci ile tüketici arasındaki aracıyı kaldırsın. Neden olamıyor?
KÖYLÜ
İçinde tarım, sanayi, çiftçi geçen çok kısa bir hikâye... Denizli Milletvekili Gülizar Biçer TBMM kürsüsünde anlatıyor:
“Denizli’de 2017’de 55 bin ton pamuk üretilirken, 2018 Ekim ayı itibarıyla 30 tona düşmüştür. TARİŞ, Denizli’de kapatılmıştır. Aydın’da TARİŞ pamuğun tonunu 4.200 liradan alırken, Denizli’de tüccar 3.500 liradan almaktadır. Denizlili pamuk üreticilerimizin kaybı ise 12 trilyondur.”
MUSTİ
Bursa’nın muhtelif yerlerinde panolarda yeni başkan adaylarının tanıtımları yer alıyor...
Kimi panolarda şu dört sözcük okunuyor:
“MUSTAFA: Sonuna kadar Bursa”
Bir parti amblemi yok... Bu Mustafa hangi Mustafa, o da belli değil...
Eğer bu Mustafa CHP’nin Büyükşehir adayı Mustafa Bozbey ise...
Reklam ajansını değiştirmek en iyisi...
Böyle tanıtım olmaz...
