Melih Aşık

Melih Aşık

m.asik@milliyet.com.tr

Tüm Yazıları
Haberin Devamı

       Kapının önünden bizim Musa Ağacık geçiyordu.. Dönüp bakınca bizi elimizde kitapla gördü:
     Â- Abi kitap mı okuyorsun?
       - Evet...
     Â- Ne okuyorsun?
       - Astronomi...
     Â- Astronominin nesi?
       - Astronominin kendisi... Bugünlerde TÜBİTAK'ın popüler bilim dizisinden çıkardığı kitapları okuyorum. Dünya ve uzay hakkında çok şey öğreniyorum...
     ÂMusa kitaba, daha doÄŸrusu kitapçığa bir göz attı, resimlerine baktı:
     Â- Abi bu galiba çocuklar için...
       - Evet çocuklar için... Amerika'da çocuklar bunları ilkokulda okuyor. Ama içindeki birçok şeyi burada Cumhurbaşkanı'na sorsan bilmez. O yüzden bi zahmet okuyacaksın...
       Hazreti Musa inanmamış göründü. Hemen sınava çektik:
     Â- Söyle bakalım, Venüs gezegeninde günler mi daha uzundur, yıllar mı?
       - Tabii ki yıllar Abi, dedi...
     Â- Bilemedin Hazret. Venüs gezegeninde 1 gün 1 yıldan uzun. Çünkü gezegen kendi etrafında 243 günde dönüyor. GüneÅŸin çevresinde ise 224 günde.
       - Vay canına...
     Â- Peki söyle bakalım Venüs'te güneÅŸ doÄŸudan mı doÄŸar, batıdan mı?
       - Herhalde doğudan...
     Â- Yine bilemedin; Venüs'te güneÅŸ Batı'dan doÄŸup DoÄŸu'dan batıyor. Çünkü Venüs, Dünya'nın döndüğü istikametin tersine dönüyor...
       Musa kitabı okumaya karar vermiş göründü. Tüm okurlarımıza da tavsiye ederiz... Fiyatları 500 bin lira olan, okunması kolay, renkli, resimli bu kitapçıkları hem çocuklarınıza okutabilir, hem kendiniz okuyabilirsiniz. Aslında bu kitaplardaki bilgiler ders olarak okullarda da okutulmalı.. Ki çocuklar, yaşadıkları dünyayı, uzayı, doğayı, denizleri, insan vücudunu, keşifleri öğrenebilsin, genç yaşta bilimle tanışmanın keyfini yaşasınlar. Hiç değilse belki onlar büyüdüklerinde sorarlar:
     Â- Yahu bu ülkenin hemen her köyünde çocuklar için Kur'an Kursu var da neden büyük kentlerinde bile bir tek Bilim Kursu yok, diye...

     ÂBill Clinton başını dinlemek için tek başına göl kıyısında dolaşırken birden ayağı kaymış, köprüden göle düşmüş. Düşerken kafasını iskeleye çarpan Bill'in boÄŸulacağını gören üç çocuk koÅŸup onu kurtarmışlar. Bill kendine gelince:
     Â- Çocuklar ben Clinton'um, demiÅŸ, siz ABD BaÅŸkanını kurtardınız. Dileyin bakalım ÅŸimdi benden ne dilersiniz?
       - Bir yıllık bedava sinema bileti, demiş biri...
       - Bir bisiklet, demiş diğeri...
       - Tekerlekli bir sakat arabası, demiş üçüncüsü...
     ÂBill ÅŸaşırmış:
     Â- Sen sakat deÄŸilsin ki yavrum...
     Â
Çocuk "Evet ama" demiş:
     Â- Babam kimi kurtardığımı öğrenince ne yapacak sanıyorsunuz?

       Karaburun, İzmir'in batısında, 2 bin 500 nüfuslu küçük, şirin bir ilçe... Paşa Kalfa da bu ilçenin en popüler ismi... Paşa, kimi Karaburunlulara göre tipik bir deli... Deli diyenlere göre bunun en büyük kanıtı, ilçe pazarının kurulduğu her çarşamba günü Paşa'nın Atatürk Anıtı önüne gelip, tek başına siyasi nutuklar atması...
     ÂPaÅŸa'nın deli deÄŸil, aksine biraz fazla akıllı olduÄŸunu ileri sürenlerin bu iddialarına gösterdikleri kanıt ise, Manisa Akıl Hastanesi'nin raporu... Ä°lçe sakinlerinin yaka paça Manisa'ya gönderdikleri PaÅŸa, buradan "akıl yönünden hiçbir kusuru yoktur" ÅŸeklinde bir rapor almış çünkü. Neyse... PaÅŸa'nın en son vukuatlarından birini aktaralım; deli mi yoksa akıllı mı olduÄŸuna siz karar verin.
       Karaburun'u bilenler bilir... Eşeği hayli bol bir yerdir. Paşa, bir süre önce kendi kendine karar verir; ilçede ne kadar sahipsiz, ne kadar köylünün gözden çıkardığı hasta, sakat eşek varsa hepsini toplar... Hayvanları alır, ilçenin hemen arkasındaki Bozköy yaylasına çıkarır. Her birini bir veteriner titizliğiyle besler, tedavi eder. Hayvanlar kısa sürede sağlıklarına kavuşur, zımba gibi birer eşek olurlar. Olurlar ama, ardından da problem başlar. Başıboş eşekler, ufaktan ufaktan köylünün bağına, bahçesine dadanıp zarar vermeye başlarlar. Günlerden bir gün, bağı bahçesi zarar gören bazı köylüler, ellerine çifteyi alır, eşeklerden birkaçını vururlar.
     ÂPaÅŸa, olayı duyduÄŸunda adeta çıldırır, soluÄŸu Ä°zmir'de alır. Hayvanları Koruma DerneÄŸi'ni bulur, baÅŸkana ÅŸikayetini yapar. BaÅŸkan, yemez içmez, adlarını PaÅŸa'dan öğrendiÄŸi köylüler hakkında Ä°zmir mahkemelerinden birinde dava açar. Aradan bir süre geçer, PaÅŸa'nın eÅŸeklerini vuran Karaburunlu köylülere mahkemeden celp kağıdı gelmeye baÅŸlar.
     Â"Filan gün, filan saatte, falanca savcılıkta hazır bulunmanız..."
       Lafı uzatmayalım; çoğu, hayatlarında mahkeme kapısının önünden bile geçmemiş köylüleri alır bir korku, bir panik... Adam yerine koymadıkları Paşa ve eşekler başlarına öyle bir dert açmıştır ki, anlatılır gibi değil. Ama asıl önemlisi, her karşılaştıklarında Paşa'nın alaycı bakışları altında ezilmeleridir. Karaburun'un diline düşmeleri de işin cabasıdır.
       Yargılamanın nasıl sonuçlandığını öğrenemedik. Öğrendiğimiz tek şey, o günden beri Karaburun'da Paşa'nın ve eşeklerin gereken, hatta gerekenin de üzerinde saygı gördüğüdür. Bu arada unutmadan soralım:
     Â- Sizce PaÅŸa deli mi, akıllı mı?

Yazara E-Posta: M.Asik@milliyet.com.tr