      İstanbul Narkotik Şube Müdürü Ferruh Tankuş, Beyoğlu İlçe Emniyet Müdürlüğü'ne atanınca, bu atamayı amirlerinin "4 milyon dolar rüşvet karşılığında" yaptıklarını öne sürdü. İstanbul Valisi Erol Çakır da Ferruh Tankuş'un Beyoğlu'na atanmasına şu açıklamayı getirdi:
     Â"Ferruh TankuÅŸ'un oraya atanmasına sebep, ÅŸu anda hakkında polis müfettiÅŸlerince yürütülmekte olan soruÅŸturma sebebiyle müfettiÅŸlerle yapılan istiÅŸare sonucu elde edilen bulgulardır. Ä°kincisi daha önce çalışmış olduÄŸu ildeki organize suç teÅŸekkülleriyle iliÅŸki kurmaktan ve menfaat temin etmekten hakkında Yüksek Disiplin Kurulu'nca verilen disiplin cezasıdır. Üçüncüsü özel yaÅŸamıyla ilgili olarak hakkında öne sürülen iddialardır."
      ***
     ÂFerruh TankuÅŸ'un amirleriyle ilgili suçlamalarının henüz ortada bir kanıtı yok. Bu iddialara bakarak kamuoyu emniyet yetkililerini suçlamaz, kendi vicdanında kimseyi kara listeye almaz. Kanıt bekler. Zihinlerde esas soru iÅŸareti yaratan ise Sayın Vali'nin açıklamaları... O açıklamalara göre... Ferruh TankuÅŸ daha önce çalıştığı ilde suç teÅŸekkülleriyle iliÅŸki kuruyor, menfaat temin ediyor, suçu kesinleÅŸtiÄŸi için disiplin cezası alıyor. Buna raÄŸmen o ilden alınıp Ä°stanbul Narkotik Åžube Müdürlüğü gibi çok önemli bir göreve atanıyor. Bir anlamda ödüllendiriliyor. Burada 21 ay görev yaptıktan sonra bu defa Ä°stanbul'un her türlü suç organizasyonuna sahne olan BeyoÄŸlu gibi kritik bir ilçesine emniyet müdürü tayin ediliyor. Kamuoyunu esas düşündüren bu atama politikasının mantığıdır. Sayun Vali'nin açıklaması, Ferruh TankuÅŸ'un iddialarından daha büyük soru iÅŸaretleri oluÅŸturuyor kafalarda.. Sanırız kamuoyu esas bu konuda bir açıklama bekliyor.
      Patron fabrikayı dolaşırken bakmış işçilerden biri çıkış kapısına yakın bir yerde oturmuş gazete okuyor... Bir tur atıp aynı yere gelmiş. Bakmış işçi aynı yerde bu defa salak salak etrafı seyretmekte... Fena halde öfkelenmiş, yanına gidip sormuş:
     Â- Senin haftalığın ne kadar delikanlı?
      - 250 dolar efendim...
      Elini cebine atmış patron:
     Â- Al ÅŸu 250 doları kaybol buradan. Bir daha da seni bu fabrikada görmeyeyim...
      Delikanlı parayı alıp gitmiş...
      Patron daha sonra ustabaşının yanına gitmiş:
     Â- Sen burada bostan korkuluÄŸu musun be adam? demiÅŸ, işçin mesai saatinde oturmuÅŸ gazete okuyor sen oralı olmuyorsun?..
      - Hangi işçi, demiş ustabaşı, şu demin kapının yanında gazete okuyan kırmızı tişörtlü çocuk mu?..
     Â- Tastamam o, demiÅŸ patron.
      Ustabaşı gülmüş:
     Â- Efendim o işçi deÄŸil, köşedeki kahvehanenin garsonu... 20 dolar kahve borcumuz vardı, arkadaÅŸların parayı getirmesini bekliyordu...
     ÂKutuplaÅŸma olur" diyor Sayın Ecevit... EÄŸer ANAP destekli CHP - DSP hükümeti kurulursa ülkede saÄŸ - sol kutuplaÅŸması olurmuÅŸ... Nitekim ÅŸimdiden üniversite öğrencileri saÄŸ - sol kavgalarına baÅŸlamış...
      Dikkat buyrunuz...
      Sayın Ecevit DYP - ANAP koalisyonunu dışardan desteklemeyi kabulleniyor. Bu bir "sağ kutuplaşma" olmuyor; ANAP destekli bir CHP - DSP koalisyonu ise "kutuplaşma" oluyor.
     Â"Ãœlkenin 80 öncesi yılları yaÅŸamaya bir kez daha tahammülü yok" diyor Ecevit... Yaptığı yanlış yorumla tarihi de çarpıtıyor... Biz 80 öncesi kutuplaÅŸmanın mimarının "Milliyetçi Cephe"yi kuranlar olduÄŸunu sanıyorduk. Öyle biliniyor. Ecevit'in sözleri ise 80 öncesi kutuplaÅŸmanın sorumlusu CHP ve sol bloklaÅŸma imiÅŸ izlenimi veriyor. Bülent Bey, 12 Eyül'den bu yana geçen 18 yıl içinde Alparslan TürkeÅŸ dahil 80 öncesi kavga ettiÄŸi ne kadar siyasetçi varsa hepsiyle barıştı. Yalnızca CHP'yle barışmadı. Ve yalnızca CHP'yle kavga ediyor. Gırtlağına kadar yolsuzluk söylentilerine batmış DYP ve ANAP'la koalisyon yapmayı bile içine sindiriyor da... CHP'yi sindiremiyor. Dile getirilmeyen bir gerçek var.. O da Ecevit'in kendine saÄŸda bir yer aradığı... Bu bilinirse Ecevit'i anlamak ve yorumlamak kolaylaÅŸacak...
      Oğlunuzun hangi mesleği seçmesini istiyorsunuz?..
      Boğaziçi Üniversitesi öğretim üyesi Yılmaz Esmer ve Ayşe Buğra'nın TESEV bünyesinde yaptıkları "Toplum Gözüyle İşadamı" konulu araştırmanın bir bölümünde derneklere bu soru soruluyor. Oğullarının seçmesini istedikleri meslek konusunda 10 üzerinden not vermeleri isteniyor...
      Çıkan sonuç şaşırtıcı... Doktorlar 150 milyon liraya talim etmekten koro halinde yakınadursun... Profesörün kitap alacak parayı denkleştiremediğinden dem vurulsun... İnsanlar yine de çoğunlukla çocuklarının doktor ve profesör olmasını arzuluyor.
      Bakınız anket sonucuna göre ana babaların 10 üzerinden yaptıkları değerlendirmede tercihler nasıl sıralanıyor:
      ...Doktor (8,35), Profesör (7,73) Sanayici (7,37), İthalatçı (6,55), Profesyonel yönetici (6,09), Tüccar (5,72), Sanatçı (4,65), Gazeteci (4,53)...
      Peki sonuç neden böyle?... Ana babalar biraz eskide kaldıkları için mi?.. Çocuklarının topluma yararlı insanlar olmasını paradan daha önemli gördüklerinden mi?.. Her neyse... Sonuç bir toplumsal soyluluk işaretidir.
      Gazeteciliğin sonuncu sırada yer almasını bizim "taraf" olarak tartışmamız uygun kaçmaz.... Ancak tabloda tek yadırgatıcı unsur, ana babaların sanatçılığa en alt sıralarda yer vermesidir diye düşünüyoruz...
Yazara E-Posta: m.asik@milliyet.com.tr
