Biliyorum, memleketin ağır konuları yordu.. Devlet içinde büyük bir çekişme, çatışma yaşanıyor..
Ne kadar derinleşeceğini, sonunun nereye varacağını tahmin etmek zor..
Belirsizliklerle dolu bir dönemden geçiyoruz..
Bugün pazar, bu konulara girmeye niyetim yok..
Bugün, Taksim’in içler acısı haline dikkat çekmek istiyorum..
*
Halini şöyle anlatayım.. Sanki deprem olmuş, binalar yıkılmış, moloz kaldırılmış, ortalık temizlenmiş..
Görüntü bu..
Peki, bu hale nasıl geldi? Belediye Taksim’in yayalaşması için proje yaptı.. Projenin iner çıkar tarafı yoktu.. Meydanın altı resmen otobana dönüştürülecekti..
İtirazlar yükseldi, mahkemelere gidildi..
O arada belediye kazmayı vurdu.. Tarlabaşı ile Elmadağ arasına tünel yaptı.. Araç trafiğini yerin altına aldı..
Üstüne beton döktü..
Öyle bıraktı..
*
Belediye, projesi iptal edildi diye, meydanın ortasına kışla görünümlü AVM, otel yapamadı diye küstü..
Niye böyle oldu derseniz?. Belediye işe yanlış başladı da ondan.. Ben yaparım olur mantığıyla başladı da ondan.. Park kültürü yok da ondan.. Kent kültürü yok da ondan..
İstanbul gibi bir kentin en önemli meydanı yeniden düzenlenecek uluslararası yarışma açılmaz mı? Uluslararası jüri kurulmaz mı?
Sivil toplum kuruluşlarının görüşü alınmaz mı? Halka beğenisi sorulmaz mı?
Hiçbiri yapılmadı..
Kazma vurulduktan sonra anladık ki; amaç başkaymış.. Amaç; İstanbul’un göbeğini park haline getirmek değilmiş..
Amaç; yayalaştırıyoruz adı altında Taksim’i ranta açmakmış!.. Kışla yapılamayınca Taksim kaderine terk edildi..
*
Gezi Parkı eylemlerden sonra çiçeklerle donatıldı, yeni ağaçlar dikildi, çimler döşendi ya.. Parkı halka acıyoruz adı altında makyaj yapıldı ya..
Yolunuz düşerse gidin halini görün!..
Cumhuriyet Anıtı ile AKM arası taş yığını, Cumhuriyet Anıtı’nın sol tarafı beton yığını.. Hiçbir anlam ifade etmeyen devasa boşluk yaratıldı..
*
Maalesef arsa kültüründen park kültürüne geçemedik.. Arsa demek top oynanan, güzel havalarda mangal yakılan yerlerdi.. Zamanla üzerlerine binalar diktik, arsa marsa kalmadı..
Bizde park kültürü yok, bina kondurma kültürü var..
İşin doğrusu bu kültürle büyüyen bir nesilden park yapmasını beklemek hayalcilik olur..
Bu sebeple, her yer AVM’lerle doldu..
Bu sebeple, her boşluğa devasa binalar konduruldu..
Bu sebeple, Taksim içler acısı halde..
Orman 100 yılda olur
Belki de daha fazla.. İstanbul’da, Ankara’da yol yapmak için ağaçlar kesiliyor.. Merkezi ve yerel iktidarın savunması şöyle..
Kestiğimizin on katı, yüz katı, bin katı ağaç dikiyoruz.. Diktikleri fidan!..
Zannediyoruz ki, üç beş yıl sonra orman olacak.. Olmayacak..
Ağaçların büyümesi bir yana, ormanlık alana özgü bitki örtüsünün de oluşması gerekiyor.. Böceklerin üremesi gerekiyor, kuşların yerleşmesi gerekiyor..
Ne bileyim, karınca, kaplumbağa, yılan, çıyan, sincap gibi hayvanlar da gerekiyor..
*
ASKON İstanbul’un üç ayrı bölgesine 400 bin ağaç dikti.. Güzel bir iş yaptılar.. Bu ayrı.. Sorum şu; dikilen o ağaçlar kaç yıl sonra ormana dönüşecek?
Ağaç dikmesinler mi, ormanlık alan oluşturmasınlar mı?
Diksinler tabii.. Ama bugünden yarına sonuç alınacakmış gibi davranmasınlar..
