Bayramcılar deyince gözünüzün önüne ne geliyor bilmiyorum. Ben, sabah seher vakti üzerine havlu atarak kaptığım şezlongumdan görünenleri tarif etmeye çalışayım. Bugün şezlongtan bildiriyorum .
Bir defa, Türk insanı denizi sevmez, deniz sırtını döner oturur falan diyenleri buralara beklerim. İrili ufaklı tekneler, yatlar, kotralar, ahşap sandallar, basit sloop yelkenliler, çift direkli ketch’ler ve yawl’lar, bol direkli, biraz yapan ustanın keyfine göre tasarlanmış nizami olmasa da “keyfi/keyifli” guletler...
Guletlerden başka kitaba tam uygun tasarımlı uskunalar, kimi hala orijinalliklerini koruyabilmiş tırhandiller, üstleri emektar sapsarı ağlar ve üstüste yığılmış bırakmalarla karmakarışık pancar motorlu piyade tipi balıkçı kayıkları, vardavelasında mayolar
havlular asılı irili ufaklı charter tekneleri, katamaranlar, tepesinde çift radar küreli sahil güvenlik botuna benzeyen ‘über’ lüks yatlar, sahil güvenlik botları, küçük fiber orta direk sandalları, zodiaklar cirit atmakta.
Dev yatların içinden çıkan küçük şişme botlar, basit dingiler, kıçında iki tane 300 beygirlik motoru olan lüks dingiler, huzur ve güven ortamının sonu olan jet skiler, paddel board’lar, kanolar, sea kayak’lar, hiç olmazsa deniz yatakları, onların arasında gazete, badem, kekik, taze ekmek, bal, dondurma yüklü sandallarında ayakta durup kürekle usul usul yatlara yanaşmaya çalışırken malını öven satıcılar.
Küçücük koyda sandallar, kayıklar, balıkçılar hariç, guletler dahil 90 kadar kıçtan kara veya demirde bekleyen tekne var. Türk insanı gayet de denizdedir ve denizcidir. Benim gördüğüm kadarıyla kimse sırtını falan dönmemiş buralarda. Halkımızla ilgili saptamalarda nereden baktığınız ve nerede durduğunuz önemli. (Ara mesaj: Hep aynı manzaraya bakmak körleştirir.)
Bayrama dönecek olursak, bayram sahil kasabasına şehirden geliyor. Her bayram, bayram, uçaklara arabalara doluşup güneye iniyor ve kendini Muğla, Antalya ve Aydın illerimizin sahillerine atıyor. Yurtdışında kutlayanlar da var ancak bayram göçünün ağırlığı yurt içinde.
Eskiden bayramda tatile çıkanlar eleştirilirdi “nerde o eski gelenekler şimdi herkes tatile gidiyor” falan... Bunlar gerilerde kaldı çünkü bugün bayramda tatile çıkanlar baştacı. Onlar olmasa ekonomi çökecek.
Benim bulunduğum sahil kasabasında, ki onlardan yüzlerce vardır, bütün yıl bayram bekleniyor. Dindarlıktan değil borç harç, kira, kredi, çoluk çocuğun rızkı bayrama bağlı da ondan.
Turizm öldü lafını çok duymuşsunuzdur. Duymaya da devam edeceksiniz. Çünkü doğru. İş herkesin homur homur eleştirdiği, “gelmeyin abi, geri gelmeyin İstanbul böyle daha güzel” diye laf sokuşturduğu her kesimden, keseden, sınıftan bayramcılara kaldı.
Biz buralarda bayramı açık büfede idrak ediyoruz, itirazı olan?
Size de iyi bayramlar…
