Modern çağın ortasındayız…
Cahiliye devri de binlerce yıl önce sona ermişti güya…
Ve ramazan ayında Avrupa ülkelerinin sokaklarında mülteci çocuklar dileniyor hâlâ.
Arap kralları ise israf çılgınlığıyla yarışıyor...
Milli servetin paylaşımında ise derin uçurumlar var…
***
Dini ve ahlakıyla geçmişi, iletişimi kopartılmış…
İşte bu yüzden aklı, imanı bozulan halkların içinden kafa kesen teröristler çıkıyor…
Ve terör örgütleri…
Çünkü dinine, tarihine ilave edilen masallar, iftiralar, kâbuslar, korkular ve yalanlar yüzünden kırk farklı Müslüman dolaşıyor İslam coğrafyasında.
Alışkanlıklarıyla, gelenekleriyle, ilaveleriyle hayatı yaşayan kalabalıkların gerçek din, ahlak ve ilmin çok uzağında geziniyorlar.
***
Mısırlı aktör Ömer Şerif ülkesinin liderleriyle ilgili tariflerini bir röportajında şöyle açıklıyordu;
- Nasır, halkın sevgilisi ABD’nin düşmanıydı.
- Enver Sedat, Amerika’nın sevgilisi, halkının düşmanıydı…
- Hüsnü Mübarek ise ortada ve yıllardan beri iki tarafı da idare ediyor.
Şerif’e göre iyi bir lider hem halkının sevgilisi hem de Amerika’nın düşmanı olacaktı…
Çünkü kendisi sosyalist idi.
Ve bu yüzden kendisine dahi dürüst davranamıyor ve objektif olamıyordu…
***
Doğruların bir yanı sürekli siyaha boyanıyor…
Ve gizleniyor…
Oysa Nasır halkın sevgilisi idi ama Rusya’nın dostuydu.
1956 yılında Süveyş Kanalı’nı millileştiren Nasır’a karşı İsrail, İngiltere ve Fransa gizli ittifak kurmuştu.
Rusya ise bunun üzerine Londra ve Paris’e atom bombası atma tehdidini savurmuştu.
Bundan oldukça korkan İngiltere ve Fransa geri adım atmıştı.
Ve Rusya’nın travmatik restinden sonra Avrupa ülkeleri de korkularından Amerika’nın kucağına oturup teslim olmuştu…
***
Şarkıda “Pencerenin buğusuna çizdim yüzünü” diyor ya…
Çağ modernleştikçe insanların yüreği, aklı buğulanıyor…
Ve bunuyor…
Milli ve manevi tüm değerlerin içi boşaltılıyor ve buğulu günlere doğru sürükleniyor…
Bu da bir savaştır hayatın kucağında ama anlayanların sayısı azalıyor İslam coğrafyasında…
