Dünyanın yeni ortak dili kodlama.
Bizler mevcutla yetinmeyi bilirken, birileri belki de yüz yıl sonrasını planlıyor.
Yapay zekâyla neler yapılabileceğini hâlâ bilmiyoruz bile.
***
Robotik ve kodlama üzerine kurulan dünyanın geleceğini biz göremeyebiliriz.
Lakin vicdansız, muhakemesiz, duygusuz, merhametsiz bir çağa doğru gidildiğini görüyoruz.
Çünkü insani duygulardan arınmış iradi eylemlere doğru ilerliyoruz.
***
İnsanları mutlu kılmaya yönelik planların uzaklarında geziniyor günümüzdeki kâşifler...
Ve her geçen gün daha da acımasızlaşan teknoloji milli ve manevi değerlere dair ne varsa bombalıyor...
Tüm fay hatlarını kırıp geçiyor.
***
Bunlar hep, daha fazla yok etmek, daha fazla kazanmak ve güçlü olmak uğruna yapılıyor.
İnsan her geçen gün biraz daha işsiz, biraz daha aç ve biraz daha ölüyor...
Yeni dünya düzenine ayak uyduramayanlar ise bir dağın münzevisi gibi, şehirlerde yalnızlığa mahkûm sanki.
***
Eğitim sistemleri de robotik ve kodlamaya doğru dizayn ediliyor...
Ve bu duruma modern eğitim deniliyor...
Bizim gibi ülkelerde ekstra eğitimden sayılsa da...
***
Uzmanlar, kodlama eğitiminin,
- Çocukların algoritmik düşünmesini,
- Problem çözmesini,
- Olaylar arasında neden/sonuç ilişkisi kurabilmesini,
- Bir problemin çözümünü çok yönlü olarak düşünebilmesini,
- Özgüvenli olarak, yeni buluşlara doğru yol almasını
sağladığını söylüyorlar.
Bütün bunlar yetenekleri artırıyormuş...
***
Duygulardan bahseden hiç yok... Romandan, şiirden, hikâyeden söz eden hiç yok...
Şairlerin, yazarların yokluğunda dönen bir dünyada yaşamak ne ağır bir yüktür...