Fenerbahçe’nin son üç haftada ligde aldığı sonuçlar ve onu bu sonuca götüren futbolu, eski yaldızlı, şaşalı, parlak yerel Sarı - Lacivertli kimliğe dönüş gibi. Hele, arada Panathinaikos karşısında uğranılan 4 - 1’lik yenilgiyi de bu tabloya dahil ettiğinizde, her şey yerli yerine oturuyor.
Fenerbahçe artık, "yeniden" bir yerel futbol sirki. Muhteşem gösteriler sergileyen bir yerel gösteri... Futbolun Sultanları...
Bu futbolun temel şartları var. Dikine, bazen uzun toplarla, bazen uzun driplinglerle, az paslı ama öz paslı, bol çalımlı ve şutlu, orta sahada oynamayı sevmeyen bir futbol bu. Bu futbolun, intihar eden bir Galatasaray, 5 kişiyle adam adama savunma yapan Samsunspor ve tarihin belki en kötü Bursaspor’u karşısında aldığı farklı, tarihi sonuçlar dikkat çekici. Ama basit bir alan oyunu uygulayan, ortalama bir Avrupa takımı olan Panathinaikos karşısında hiç işe yaramaması çok daha önemli. Ve asıl üzerinde durulması gereken de bu. çıkıp "Ama o maçta Fenerbahçe çok şanssız goller yedi" diyebilirsiniz. Evet... Ama sorun zaten bu değil. Sorun, Fenerbahçe’nin çok basit bir alan savunması yapan, sahanın tamamını kullanabilen bir takım karşısında gol dışında bir pozisyon dahi bulamaması.
Durum buyken bu iki maç arasındaki farka "Bakın Hakan göbekte oynadı. Tuncay sağa, Cem sola geçti. Her şey düzeldi" teşhisi koymak nedir? Bu da tam Fenerbahçeli yorumu... Üç oyuncunun yerinin değişmesiyle bir takımın dünya standartlarına çıkabileceği fikri, sahadaki "Veysel futbolu" zihniyetinin basın tribünündeki yansımasıdır.
Bu iki maç arasındaki fark aslında şudur: Fenerbahçe, savunmada alanları kaplamayı bilen ve bunu en temel / basit şekliyle uygulayan bir Avrupa takımını aşmayı, bu alanları genişletip boşluk ve pozisyon bulmayı beceremedi. Sadece perşembe günü değil. İki Feyenoord maçında ve ilk Pana karşılaşmasında da. Bu kadar da değil. 20 yıl öncesinin adam adamasını uygulayan Samsun karşısında bile, ön tarafı süpüren Mehmet Nas oyundan çıkana kadar etkisizdi Sarı - Lacivertliler. Aslında, doğrusu, etkili olması mümkün değildi. Çünkü Fenerbahçe bu oyunları açacak oyun yapısını kurmak yerine, 5 kişinin arasına dalıp oradan çıkıp şut çekmeyi planlayan orta saha futbolunun peşinde koşuyor. Ve durum bu olunca Fenerbahçe Avrupa’daki bir maçı 1’i isabetli 2 şutla tamalayıp iki gün sonra Türkiye’de 32 şut atıp 7 gol buluyor...
Bu Veysel futbolu Fenerbahçe’yi şampiyon yapabilir. Ama Sarı -Lacivertlilerin herhangi bir ortalama ile Avrupa takımı karşısında 5 pozisyon bulması mümkün değil. Olamadığı için daha kasımda evine döndü zaten hem de ortalama takımlarla oynayarak. 7-1’in ardından böyle negatif olunur mu demeyin. Bu 1 - 4 ve 7 - 1’in sonucudur.
