Hakkı Öcal

Yunan gazeteleri bir yandan ABD’nin malum düşünce (!) kuruluşları diğer yandan, aylarca “Türkiye’ye F-16 uçakları verilmesin!” diye tepindi. Buna engel olamayınca şimdi ortaya bir “Yunanistan ve Türkiye ile F-16 ve F-35 savaş uçaklarının satışına ilişkin üçlü anlaşma” söylentisi attılar; bunun uygulanmasını sağlamak için var güçleriyle yırtınıyorlar.

Güya, Türkiye’ye yeni F-16 savaş uçağı satışı ile mevcutların güncellenmesi için gerekli kitlerin verilmesi, kimine göre 2, kimine göre 3 şarta bağlıymış. Kabaca, bu çevreler, uçakların Türkiye’nin Yunanistan’a (kime göre PYD-YPG’ye) karşı kullanılmaması şartına bağlı olduğunu veya ‘olması gerektiğini’ savunuyorlar.

Yunan Kathimerini gazetesi, ABD Dışişleri Bakanlığı’nın Temsilciler Meclisi ve Senato’nun ilgili 4 komitesine gizli bir mektup gönderdiğini, Türkiye ile yapılan anlaşmanın kamuoyuna açıklanmayan bir bölümü olduğunu, bu bölümde Yunan adaları

Her siyasal parti, ülkesini yönetmek isteyen siyasetçiler tarafından kurulur. Her siyasetçinin, partisinin iktidara gelmesini ve orada kalmasını istemek en tabii hakkıdır. Ancak siyasetçilerden beklenen, gerektiğinde işi başaramadığını anlaması, zamanı geldiğinde görevi rakip partilere bırakması ya da en azından erken seçim kararı almasıdır. 

İsrail Başbakanı Binyamin Netanyahu, bu genel kuralın istisnalarından biridir. Onun derdi iktidarda kalmaktır, başbakan olmanın ego tatmin eden nimetlerinden istifade etmek, (mahkemelerde görülmekte olan davalara göre) bu nimetlerin maddi taraflarından da olduğunca keseyi doldurmaktır. Bu ifade bana değil, Haaretz gazetesine (ve 20’ye yakın batı medyasına) aittir. Haaretz başyazarı bununla da bırakmıyor, “Netanyahu, siyaseten mahvedilmelidir; yoksa İsrail mahvolacak” diye devam ediyor (shorturl.at/arJQS). 

Bunun maddi şartları hazır. Terörle mücadele iddiasındaki bir hükumetin birinci görevi, Hamas’ın elindeki 136 rehinenin serbest bırakılmasını sağlamaktır. Hamas bunun için ateşkes ve Gazze’deki İsrail işgal

Biden, bakabildiğince sert bakışlarla ve elinden geldiğince ekşimiş bir yüz ifadesiyle “Amerikalılara zarar veren bedelini öder” diyor. Başkan’dan habersiz kanser ameliyatı olan Savunma Bakanı, “Bu daha başlangıç! Devamı gelecek” diyor. Ama İran ile bağlantılı milislerin Ürdün’deki bir üste, ABD’li 3 personeli öldürdüğü saldırıya Washington’ın misillemesi, aralarında sivillerin de olduğu 16 kişinin ölmesine rağmen, beklendiği gibi sınırlı oldu.

Hatta, Trumpçı eski subaylar ve sivil uzmanların iddiasına göre, bu misilleme, Katar üzerinden İran’a haber uçurulan bir tür danışıklı dövüştü. ABD Merkez Kuvvetleri Komutanlığı’nın (CENTCOM), 85’ten fazla hedefe B-1 uçaklarıyla saldırı düzenlendiğini açıkladığı andan itibaren, Fox haber kanalını dolduran uzmanlar, ABD misillemesinin geç kaldığından hedeflerin karşı tarafa gerçekten zarar vermeyecek şekilde seçildiğine kadar, bir anlamda harekatın boyutunu küçümseyen ama diğer açıdan

Yahudiliğin onuru, İsrail’in güvenirliği bu noktadan sonra ancak Binyamin Netanyahu’nun başbakanlıktan ayrılması, içinde Ulusal Güvenlik Bakanı olan Otzma Yehudit (Yahudi Gücü) Partisi Başkanı İtamar Ben Gvir ve onun üç bakanının olmadığı bir ulusal birlik hükumeti kurulmasıyla sağlanır. 

Ancak, “Ben sizden daha Siyonistim!” diyen bir ABD Başkanı, İsrail’e koşarken “Ben Amerikalı değil Yahudi olarak geliyorum!” diyen bir Amerikan Dışişleri Bakanı varken… İngiltere, Almanya ve Fransa hala kendilerini 6 milyon Musevi’yi gaz odalarında öldürüp fırınlarda yakmalarının vebali altında kıvranırken… Afrikalısı, Orta Doğulusu, Asyalısı ayrı tellerden çalan Müslüman milletler, her gün 100’e yakın masum Filistinlinin katledilmesini televizyonlardan izlerken… Bu nasıl olacak? 

Olamayacak! Karamsarlık demeyin; ama ABD ve AB’nin ana unsurları, bir Filistin devletinden vazgeçmenin kendileri için çok ama çok ağır maliyetleri olacağını kabul etmedikçe, 2 milyon Gazzelinin her gün yüzer

Lahey kararında, ABD İsrail’in suç ortağı olarak görülüyor ve Amerikan kamuoyu da bunu biliyor. Sokaklar bunu biliyor; üniversite rektörleri ve öğrencileri biliyor, sendikalar ve işveren kuruluşları biliyor. Bilmeyen veya bilmiyor taklidi yapan sadece Beyaz Saray, ABD Dışişleri ve Savunma bakanlıkları ile onların denetimindeki ana-akım medya.

Başkent Washington’un banliyölerindeki gökdelen rezidansların balkonlarında, pencerelerinde, destek amaçlı Filistin ve Ukrayna bayrakları göze çarpıyor; üniversitelerin kampüsleri “Sessiz kalamayız!” afişleriyle bezenmiş. Ama sessiz kalan, artık mahkeme kararıyla soykırımı sanığı olan İsrail’le ilgili haberlerine hala “7 Ekim’deki Hamas saldırısından sonra, İsrail’in başlattığı savaşın…” cümlesiyle başlayan ABD ana-akım medyası. Lahey Mahkemesi’nin kararı ise adeta tepetakla duyuruldu: “UAD, İsrail’e savaşı durdurma çağrısını reddetti!”

Ancak ABD medyası sadece NeoCon ve Küreselci denetimindeki gazete ve televizyonlardan ibaret değil. Örneğin eBay’in kurucusu

Siz bu satırları okuduğunuz sırada, ABD seçmeni on ay sonra yapılacak seçimin adaylarını ve dolayısıyla oylama konusu olacak siyasal meseleleri belirlemiş olacak. Bir anlamda, Cumhuriyetçi Parti seçmenine tanınan önseçim-yoklama olanağı başlamadan bitmiş, Donald Trump, partisinin adayı olarak yerini garantilemiş olacak. Yani siz de ben de şu anda ABD seçim sonuçlarını 330 milyon Amerikalı gibi tahmin etme imkanına sahibiz. (Yüzde 50 şansla!) 

Gerçi, Florida Valisi Ron DeSantis ve Güney Carolina eski valisi Nikki Haley ile mukayese edildiğinde Trump’ın dahi “daha iyi” bir tercih olarak belirdiği önseçimler, sıradan Amerikalı için bir seçenek sunmuyordu. DeSantis’in kendisini becerikli bir vali olarak konumlandırması, zaten soluksuz bir şekilde kampanyaya başladığını gösteriyordu. Nikki Haley’in ise siyonist Musevilerin ABD’deki STK’larında onların gözüne girmek için nasıl kırk çeşit takla attığını, onlardan aferin almak için laflarını nasıl evirip çevirdiğini zaten yıllardır takip edenler--bir

Washington, DC

Sadece Trump’tan kurtulmak isteyen Cumhuriyetçiler için değil, fakat Biden’dan kurtulmak isteyen Demokratlar için de Güney Carolina eski valisi Nikki Haley bir umut olarak belirmişti. Ortalama Amerikalının benimseyebileceği kadar muhafazakâr, ama Pandemi sonrası ekonomik durgunluğa çare arayacak kadar ilerici; yani, seçmenlerin “kendi” partisinin adayından başkasına oy vermesini sağlayacak bir “çözüm” imkânı…

1972 doğumlu; her ikisi de 80’indeki Trump ve Biden’a karşı “’genç” bir siyasetçi. Üstelik işi “siyasetçilik” olan birisi de değil: ABD’nin ırk ayrımını uzun yıllar uygulayan bir eyaletinde ilk kadın vali seçilmiş. ABD’nin Hint kökenli ilk kadın valisi. ABD’nin ilk kadın BM daimî temsilcisi…

Yani kâğıt üzerinde, sanki Biden-Trump ikileminden ABD’yi kurtaracak bir mucize gibi göründü Nikki Haley--benim de aralarında olduğum--çoğu kişiye. Trump’ın BM temsilcisi olmasının eksileri kadar artıları da

Washington

ABD’de, Missouri ve Mississippi nehirlerinin ortasında, 6 eyaletle kuşatılmış, Fransız göçmenlerin kurduğu bir eyalet Iowa. Bu sebeple başkentinin adı Des Moines yazılıyor ama “di-moyn” okunuyor. Konya’nın üç katı genişlikte ama nüfusu 3 milyon. Zenginlikte ABD’nin 30’uncu eyaleti; yani çok fakir değil çok da zengin değil. Halkın ortalama aylık geliri, Türkiye’deki ortalama kadar.

Yıllardan beri Iowa’nın Kongre’ye yolladığı iki senatör ve 4 milletvekilinin tümü Cumhuriyetçi Parti’den. Bu haliyle Iowa, Amerikan seçmeninin siyasal tercihini göstermesi ve göstermemesi açısından hiç mi hiç önemi olmayan bir eyalet. Ne var ki, yasaları gereği bu eyaletin ön seçimleri, ABD’de bütün eyaletlerden önce yapıldığı için, tüm ülke açısından bir gösterge sayılıyor. (Ne hikmetse, bu önseçimleri kazananın büyük seçimi de kazanacağı inancı bir türlü silinmiyor. Trump, 2016’da bu eyalette