Karadeniz’e anjiyo
NABUCCO için imzalar atıldı. Gündem enerji... TPAO (Türkiye Petrolleri Anonim Ortaklığı) Genel Müdürü Mehmet Uysal’dan “iyi haberle” başlayalım...
‘Cumhuriyetin 100. yılı 2023’te Türkiye’nin artık petrol ve doğalgaz ithal etmeyeceği müjdesinin eşiğindeyiz.
Sinop’un doğusunda deniz yataklarında zengin petrol, batısında ise doğalgaz yatakları Türkiye’nin 40 yıllık tüketimini karşılayabilir.
“Röntgen” karşılığı iki boutlu ve “MR” karşılığı 3 boutlu sismik araştırmalar bu beklentileri vurgulamakta. (Bu “röntgen” ve “MR” deyimlerini bilinçli olarak kullanıyorum. Çünkü her ikisi de yeraltı petrol araştırmaları için geliştirilmiş ve sonra türev olarak sağlık sektöründe kullanılmış. Bir başka açıdan bakarsanız araştırmalar önce petrol, sonra insan zihniyetini yansıtıyor. GC)
TPAO, Brezilya ve Amerikan Petrol Arama şirketleriyle anlaşma imzaladı.
2010-2011 yıllarında tanesi 200 milyon dolar maliyetli 10 kuyu açılacak.
Kesin sonucu almak için toprağı delmek ve sismik araştırmaların işaret ettiği hacimlerin ne olduğunu bire bir görmek gerek.
Nasıl ki kalp doktorları, MR çekerler ama kesin emin olmak için “anjiyo” yaparlar, petrol için anjiyoda da toprağı delmek ve sismik araştırmaların gösterdiği kitleye ulaşmak önemli. Bu sondaj kuyularından olumlu sonuç alınması halinde üretimin 2017-2018 yıllarında başlayacağı öngörülüyor.
2023 yılında ise, Türkiye’nin Batı Karadeniz’de doğalgaz, Doğu Karadeniz’de ise petrol üretimiyle artık ithalata gerek olmayacak.‘
Sığdan derine...
GENEL Müdür Mehmet Uysal’ın işaret ettiği önemli bir “değişken” de şu:
Karadeniz’deki doğalgaz ve özellikle petrol yatakları uzun süredir “karine” idi.
Yani gerçekten var olduğuna çok yakın işaretler veriyordu.
Ancak... O zamanlar petrolün varili 10 dolardı.
Meksika Körfezi’nin ve Hazar Denizi’nin sığ sularında petrol ve doğalgaz aramaları ve üretimi giderlerini karşılamıyordu.
Oysa şimdi petrolün varili 60 dolar.
Karadeniz’in 1500 metreyi bulan derinliklerinde araştırma ve üretimi, bu fiyat karşı hale getiriyor.
TPAO DEPLASMANDA
TÜRKİYE‘nin yurtdışında da şimdiden petrol üretimi var.
Örneğin...
Azerbaycan’da 3 büyük şirket konsorsiyumunda yüzde 6,75 hisse TPAO’nun...
Bunun karşılığı günlük 25 bin varil petrol.
Kazakistan’da da TPAO’nun petrol alanları var.
Günde 10 bin varil üretiyor.
Şahdeniz’de 625 milyar metreküp doğalgaz rezervlerinin de TPAO yüzde 9’una sahip. Bunun da tutarı 62 milyar metreküp doğalgaz...
TPAO’nun Libya’da da kiraladığı petrol arama arazileri var.
Bu çalışma yoğun bir şekilde sürüyor.
Rusya’da da arama ve üretim ruhsatı için çalışmalar 2004 yılından beri sürüyor ama henüz sonuç alınamadı. Özellikle bir Rus şirketiyle ortaklaşa hayata geçirilmek istenen bu proje Moskova bürokrasisini henüz aşamadı.
TPAO’nun yanı sıra Türkiye özel kesim şirketleri de başka ülkelerde petrol arıyor. Hatta bazıları üretmeye başladı bile...
Dünya, pek de uzak olmayan gelecekte petrol kaynaklarının yetersiz kalışıyla karşılaşacak.
Her ülke şimdiden uzun vadeli anlaşmalar imzalayarak, başka coğrafyalarda deplasmana çıkıp petrol arayarak enerji güvencesi sağlama çabasında.
Türkiye de bu trendi izlemekte.
Karadeniz için neredeyse kanıtlama aşamasındaki petrol ve doğalgaz rezervleri bu açıdan da çok önemli.
HUB
TÜRKİYE artık dünyanın en önemli ve duyarlı “enerji hub’ı” olmak üzere...
“Hub” birçok hattın buluşma ve dağılma coğrafyası olarak tanımlanıyor.
Yani...
Türkiye, sadece bir enerji hatları köprüsü değil, üzerine boydan boya boruların gömüldüğü bir coğrafyası ise hiç değil. “Enerji hatlarının toplandığı ve dağıtıldığı bir kumanda merkezi...”
Elbette bazı -henüz- gri bölgeler var ama Nabucco, Bakü-Ceyhan hattı, Mavi Akım, Şahdeniz ve diğer damarlar ile enerjinin nabzı bu topraklarda atacak.