DP rahatsız etti

DP Kongresi “genel başkanını” seçecek. Adaylar:
9. Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel destekli Hüsamettin Cindoruk.
Tansu Çiller destekli Süleyman Soylu.
Soy kütüğü ile 3. kuşak partili ve tüm kesimlerden desteği olan Mehmet Ali Bayar.
Şu aşamada hiçbiri, geri çekilme ve bir diğer adayla uzlaşma işareti vermiyor.

DP’nin kerameti
ÖNCE  bu eskiye rağbetin nedenini açalım...

Son seçimde bu parti yüzde 4’e yakın oy aldı.
Bir önceki seçimde ise 9.7 oranı ile sadece binde 3 eksik, DP’nin beybabası DYP baraja takılmıştı.
Yani...
Merkezde, taban dağılmış olsa da kökleri sağlam bir siyaset geleneği bu.
Örneğin...
DP, son yerel seçimlerde Diyarbakır’da DTP ve AKP’den sonra 5.6 oy oranıyla 3. parti.
Oysa...
CHP ve MHP, Diyarbakır’da ve bölgede neredeyse kayıp.
DP, 200 dolaylarında belediyeye sahip.
Bir de il belediyesini kazandı; Yalova...
Bir il büyüklüğünde Tire’yi AKP’den, Bodrum’u da CHP’den söktü aldı.
Yani... Ağırlığı genel oy oranını aşan bir parti.

Kutuplaşan Türkiye
TÜRK  siyaset hayatı, “AKP ve diğerleri” diye iki kutba ayrılmış.
Aralarında derin bir fay kırığı var.
Bu da önemli sorunların çözümü için “uzlaşma” yerine “karşıtlaşma” üretiyor.
Oysa...
Esnek bir ara bölgeye ihtiyaç var.
Söz gelişi...
Kıbrıs ve Kürt sorunu...
Anayasa değişikliği...
Cumhurbaşkanı görev süresi ve devresi...
Bunların hangisinde iki kutuplu siyaset, uzlaşma üretebildi?..
Merkezde ılımlı ve esnek bir parti, böyle önemli sorunları aşmakta oy oranının çok üstünde katkıda bulunabileceği mesajını halka sunabilirse, yüzde 10 barajı aşabilir.
Almanya’da FDP (Free  Democratic Party-Serbet Demokrat Parti) yüzde 5-7 oy oranıyla 30 yıla yakın süre koalisyon hükümetlerinde yer aldı.
Hans-Dietrich Genscher bu 30 yıla yakın süre hükümetlerin dışişleri bakanıydı.
2002 seçimlerinde DYP, binde 3 fazla oy alıp meclise girseydi, siyasette çok farklı manzaralar oluşurdu.
Belki cumhurbaşkanı seçimi için 367 oy ya da e-muhtıra gibi parantezler açılıp kapanmazdı.
AKP’ye frenler tutabilirdi.

Kongrede ne olur?

BU parti ilginçtir. Süleyman Demirel cumhurbaşkanı olunca, yerine kimin geçeceği tartışıldı.
Partinin kıdemlileri arasında “İsmet Ağbi” (İsmet Sezgin) formülü üzerinde birleşildi.
Ama...
Tansu Çiller başkan seçildi.
2002 seçimlerinden sonra Tansu Çiller ayrıldı, yerine genel başkan olarak İlhan Kesici’yi istiyordu ama Mehmet Ağar seçildi.
Mehmet Ağar, 2007 seçimlerinde ayrıldı.
Yerine Çağrı Erkan’ı getirmek eğilimindeydi fakat Çiller’e yakın Süleyman Soylu seçildi.
Bu kez de ne olur bilinmez.

Yanlışlar
ASLINDA şu manzara, yanlışlıklar zincirinin sonucudur.
Süleyman Soylu, son yerel seçimlerden sonra “genel başkanlığı bırakacağını” açıklamıştı.
Böylece...
Yeni genel başkan seçilmek için adaylar hareketlendi.
Kendi gruplarını oluşturdu.
Çalışmalar yürüttü.
Artık beraber yola çıktığı kişilere karşı da sorumlular.
Bu arada Soylu, gene adaylığını koyacağını açıkladı.
Ve siyaset kulislerinde “Tansu Çiller’in Eylül’de aktif siyasete döneceği” fısıltısı devreye girdi.
Bu arada Hüsamettin Cindoruk, “genel başkanlığa aday olduğunu” açıkladı.
Onun da arkasında Demirel’in olduğu meçhul değil.
Bu elbette çok ağırlıklı bir faktör. Demirel’in amacı “demokraside AKP’ye alternatif oluşturmak için DP’nin toparlanması ve dağılmış olan merkez tabana adres gösterebilmek.”
Ve...
Partide kaydını hep sürdüren, doğal aday olarak değerlendirilen Mehmet Ali Bayar da “ben varım”  açıklamasını yaptı.
AKP kalemlerinin, DP’deki oluşuma orantısız şiddette tepkilerine bakılırsa, pazar günkü kongre şu ya da bu şekilde bazı hesapları bozacak ya da zorlayacak.