Afedersiniz?

       Mahkûmlar havalandırmada konuşmaktadırlar... - Dışarı çıkar çıkmaz beni tecavüzden içeri tıktıran o küçük çocuğun sülelisini sıradan geçiricem abi. Hepsini birbirinin gözü önünde dikicem...
       - Ne gerek var be abi. Bende karı bol. Al onlardan birini dik dikmek istiyorsan. 150 dolar alıyorum gün başına. Çıkar çıkmaz bir iki tane kuş düşürürüm hemen zaten.
       - Ben de çıkar çıkmaz zulada sakladığım eroinleri piyasaya sürüp voliyi vurucam. Beni eroin satıyo diye ihbar eden huştların da tuttuğum yerde gırtlaklarını kesicem.
       - Niye kesiyon abi. Boğma teli kullan. Üstelik indirimi var. Ben yedi TİP’li genci boğma teliyle boğmuştum bak şimdi beni dışarı salıyorlar.
       - Benim sayemde kardeşim. Ben bankayı hortumlayıp içeri girmeseydim nah size de af çıkardı.
       - Senin hortumunu da biliyoz oğlum. Ha ha ha ha...
       - Hortum dediniz de aklıma geldi ağalar. Dışarı çıkar çıkmaz karıyı hortumla dövmem lazım. Yatakta yakaladığım herifi öldürmüştüm ama karı elimden kurtulmuştu. Şimdi diyorum ki dışarı çıkıp karıyı öldüreceğime hortumla döver arada bir de silkelerim. Nasıl ama...
       - Bence geneleve sat...
       - Maho doğru söylüyor... Ben de kan davasından sekiz kişiyi kahvede tarayıp düştüm içeri ama çıkınca hiç elimi kana bulamıyıcam. Bulduğum kan davalımı ameliyatla kadın yapıp Merter’e yol kenarına bırakıcam.
       - Sen çok adisin lan...
       - Teşekkür ederim. İltifat ediyonguz...
       - Benim orman yakma işi yarım kalmıştı.
       - Sen orman mı yaktın. Yazık lan.
       - Niye yazık olsun kardeşim. Köyümüz ağaç gölgesi olacağına patates bölgesi olsun. Bütün ekilecek yerler ağaç doluydu ben de çaktım kibriti.
       - Bence patates dikeceğinize yazlık site dikin. Ben Bodrum’un bütün ormanlarını yaktım. Şimdi çıkar çıkmaz yaktığım bütün alanlara yazlık ev yapıcam inşallah.
       - Ben çıkar çıkmaz genelev açıcam.
       - Ben Bağdat Caddesi’nde araba yarıştırıcam.
       - Benim başka işim yok zaten. Tetikçiliğe devam.
       - Kokain isteyen beni arasın.
       - Ben ormanda tecavüze devam edicem. Seni aramam zor olur.
       - Sakın benim bankama para yatırmayın. Ben dolandırıcılığa devam edicem ona göre.
       Gardiyan içeri girer.
       - Çeneyi bırakın oğlum. Af çıktı. Hadi gidiyorsunuz...
       - Yaşasın.
       - Siz gözlüklüler ikiniz boşuna sevinmeyin size af yok.
       - Niye?
       - Siz düşünce suçlususunuz. Dışarı çıkınca gene kitap yazarsınız filan Allah korusun yani.
       O yüzden size af yok.
       - Peki ya onlar?
       - Onlar “Kader mahkûmları". Serbest.

     �Yanlış anlayanlar için not: Affa karşı değilim elbet. Eminim ki çıkarılacak aftan hasbelkader suç işlemiş ve hayatında bir daha suç işlememeye yeminli insanlar, yani gerçek kader mahkûmları da yararlanacak ama Eşber Yağmurdereli’yi yıllardır içeride tutan zihniyetin Haluk Kırcı’ya, Murat Demirel’e af icad etmesini içime sindiremiyorum. Devlet zırt pırt af çıkartarak başına dert olan cezaevlerini boşaltayım derken “suç ve ceza" kavramlarının da içini boşaltıyor galiba.

     �Fenerbahçe: 1907 Trabzonspor: 2
       Sevgili Hasan Pulur Abim Fenerbahçe 1907 derneğinde yaptığım “Fenerbahçe son yılların en iyi futbolunu oynuyor. Bu takım büyülü bir takım. Açık ara şampiyon olur. Üstelik ben ilk maçtan beri bunu söylüyorum" açıklamamdan sonra benim pembe gözlüklerle olaylara baktığımı yazmıştı. Ligin en iyi futbol oynayan ekibi Trabzonspor’u 5 - 2 yendiğimiz maçtan sonra gözlüklerimi hiç çıkarmamaya karar verdim Hasan Abi.




Yazara E-Posta: g.mujde@milliyet.com.tr