Korkunun kokusu!

SÖZ Ziya Paşa’ya ait:
“Ayinesi iştir kişinin lafa bakılmaz.”
Sözün devamı da var aslında:
“Şahsın görünür rütbe-i aklı eserinde.”
Şahıs belli.
Eser ise meydanda.
Üçyol’da...
Üçkuyular’da.
O zaman mecburen, lafa da bakmak lâzım.
Aziz Başkan diyor ki:
“Üçyol-Üçkuyular Metro Hattı’nı tamamlamak için hukuki ve teknik yöntem arıyoruz.”
Pardon.
Aradan geçmiş bilmem kaç yıl?
Ve biz hâlâ “hukuki ve teknik yöntem” arıyoruz ha!
Arayın, arayın.
Bulursunuz.
Dilerim bulunan Mevlâ olur sonuçta.
Aksi halde...
Yandı gülüm keten helva!
* * *
Allah benzerini bir daha yaşatmasın ama bir “kadayıf muhabbeti” vardı hani.
Günümüz iktidarının piri üstadı, kadayıfın bir altını kızartıyordu, bir üzerini.
O kadar çok pişirdi ki elindeki malzemeyi, ne varsa hepsi yandı, gitti.
Bizim metro hikâyesi de maalesef buna benziyor.
Geldi Bayındır İnşaat... Gitti Bayındır İnşaat.
Geldi Bozoğlu İnşaat... Gidiyor Bozoğlu İnşaat.
İkide bir fırına sürüldü metronun akıbeti.
Her seferinde ama her seferinde her yanı sardı, hep aynı koku:
Yanık kokusu!
Fakat bu kez “kavruk metro kokusu” ile bitmedi iş.
Ortalık çok fena koktu.
Koktu çünkü...
Aziz Başkan’ın, “Gerekli tedbir alınsa da Metro’da çökme tehlikesi her zaman yaşanabilir” sözünün yarattığı korku ile istem dışı def-i hacette bulunanlar oldu!


Enerjik stat
TAYVAN’DAKİ 55 bin kişilik Dünya Oyunları Stadyumu’nda kurulu 8 bin 844 adet güneş panelinin, yılda 1.14 gigavatsaat enerji ürettiğini; stadın boş günlerinde ise elde edilen elektriğin merkezi şebekeye satıldığını, biliyor muydunuz?
Veya İstanbul’daki Atatürk Olimpiyat Stadı’na 2.5 megavatlık rüzgâr santralı yapılsa, sağlanacak enerjinin Olimpiyat Stadı gibi beş stadı daha aydınlatabileceğini; hiç düşünmüş müydünüz?
Geçen hafta Denizli’de yaşanan musibet, bakın akla neler getirdi...
Demem o ki:
İzmir’e yeni bir stat yapılması gündemdeyken hazır, bütün bunlar bizim arkadaşların da aklında bulunsun!


Tek karelik İstanbul açılımı