Kıyamet alâmeti mi?

BİR yanda, TOKİ’nin ayda 100 lira taksitle sattığı apartman dairelerini alamayanlar...
Diğer yanda, İstanbul’da 2 milyon 800 bin lirayı bastırıp, daire alanlar...
Vah Türkiye vah.
Dünyanın başka hangi ülkesinde, acaba böylesine yaman, böylesine vahim, böylesine trajik bir çelişki var?
Düşünüyorum da...
Belki bu bir kıyamet alameti!
Hani deseler ki:
Üç gün sonra dev bir meteor, dünyaya alnı kabağından çarpacak.
İnanın.
Kılım kıpırdamaz!
*   *   *

Kabul edelim.
Beceremedik.
Şehirlerimizi planlı, düzenli, adaletli bir şekilde yönetip geliştiremedik.
Gelen kondu bir yere.
Giden çarptı bir yerden.
Kentlerin yamaçlarındaki devlet arazilerini millete satanlar, Doğu’daki, Güneydoğu’daki aşiret reislerinden güçlü birer ‘ağa’ oldu!
*   *   *
Kimi rezil ve muhteris politikacılar ise gecekondu sayısının binlerden yüz binlere, yüz binlerden milyonlara ulaşmasını yol açtı, çanak tuttu.
Gecekondu affı... Geçici iskân... Tapu tahsis belgesi, şu, bu derken...
Şehirlerimizdeki katliamın suçlularına ceza yerine ödül verildi, her seferinde.
Kimi, kapı gibi tapuları koydu cebine.
Kimi, çuvalla oy topladı o sayede!
İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Aziz Kocaoğlu, “Ruhsatsız binaları yıkmayan başkanlara ceza verilmeli” diyor.
Tamam Aziz Başkan, haklısın.
Vermeli de, nasıl vermeli?
Önerim şu:
Başbakanlardan belediye başkanlarına, geçmişten bugüne kim ortak olmuşsa bu ihanete...
Hepsini sıraya dizip, suratlarına tükürmeli!


Tecrübeyle sabit...
İKTİDAR partisi, dikkat etmeli.
Örneğin Aydın’da yapılan il kongresine, 650 delegeden sadece 306’sının katılması...
Kullanılan 306 oydan da 121’inin boş çıkması...
Hiç ama hiç hayra alâmet değil!
Aynı şekilde Aksaray il kongresinde yaşanan kavga gürültü yüzünden, Başbakan Yardımcısı Ali Babacan  “neme lâzım” diyerek salona gitmekten çekinmişse...
Siyaseten ters giden bir şeyler var demek AKP’de.
Tecrübeyle sabittir.
Büyük partileri yönetmek zor iştir.
Geçen yıllar, demir yumrukları bile eritir!


Tek karelik tebessüm