Erkan Öncel

Hafta içi yaşanan Batalla krizi sonrası Kasımpaşa gibi güçlü rakip ile oynamak Timsah için zor durumdu. Bir de buna cezalı Belluschi’nin yokluğu eklenince Bursa için maç zorluk derecesi yüksek bir oyuna dönüştü. Yeşil beyazlıların bu zor oyunda tek avantajı sahaya direkt müdahale eden Bursaspor taraftarıydı. Ayrıca Bursalı oyuncuların müthiş mücadele ederek performans yapmaları bunca sıkıntı ve yokluk içinde güzel bir görüntüydü. Zaten iyi niyetle yaptıkları koşuların mükafatını da şans yardımıyla buldukları golle aldılar.
Pinto’nun uzun haftalar sonra sahada olması, Timsah’ın hücum gücü adına önemli olsa da orta alanda oyunu organize edecek oyuncu olmayınca hücum zenginliği yaratamadılar. Kasımpaşa’nın kaliteli bir kadrosu olduğu kesin. Bir kere çok iyi yabancıları var. Golcüsü Scarione tam bir baş belası. Ama Babel’i insan seyrederken keyif alıyor. Savunmayı iyi kurgulayan, hücuma çıkışlarda orta oyuncuları kullanmayan, sürpriz ve uzun toplarla neticeye gitmek isteyen Şota’nın öğrencileri bu ligde üst grupta kalır.
Bursasporluların yaptıkları mücadele takdire değerdi. Ancak kalite başka bir şey. Sonuçta Bursa adına bir puan almak avantajdı.

Karşılaşma öncesi maçı analiz ettiğimde Fenerbahçe takımının bireysel ve toplam kalite olarak Bursaspor’dan çok önde olduğunu görmek hiç de zor değildi. Sadece Timsah adına umut oluşturan detayın kulüplerin ekonomik güçlerinin sahaya yansımaması diyebilirim. Yeşil-beyazlılar adına hücum hattındaki eksiklikler Timsah adına handikap oluşturuyordu. Daum’un da bu durumu olumlu hale getirmek için sağ bekte oynayan Basser’in yerine oyuna Şener ile başlayıp yabancı kontenjanını boşaltıp, hücum hattında Sestak’tan faydalanır diye düşündüm. Ama maalesef sahaya baktığımızda bunu da görmedim.
Sahanın içindeyse Timsah adına oyunun iyi geçmesi ve kuvvet eşitliğinin yakalanması iki kanat oyuncu Ferhat ve Murat’ın performansıyla mümkün olabilirdi. Bu durumu doğrulayan en güzel örneği de Bursa’nın Ferhat ile attığı golde görebiliriz. Batalla’nın dikine topu taşıması Murat’a vermesi ve onun gol pası futbolun doğrularıydı. Bursaspor’da merkezde Şamil, Batalla ve Belluschi ile rakibe ilk yarı üstünlük kurması Fenerbahçe’nin oyun planını alt üst etti. Sarı-lacivertlilerin dağıldığı dakikalarda Timsah’ın farkı ikiye çıkaramaması yeşil beyazlıların işini zorlaştırdı.
Ersun Yanal’ın Mehmet Topal

Karabükspor’da ilk yarının ortalarında Ahmet İlhan’ın sakatlanıp oyundan çıkması rakip takım için ne kadar şanssızlıksa savunma oyuncusu Sow’un iki sarı karttan oyundan atılması tam bir beceriksizlikti... Timsah’ın Karabükspor’un 10 kişi kalmasını fırsat bilerek oyunu domine etmesi ve cesurca rakibin üzerine gitmesi, daha ikinci atağında golle buluşmasına neden oldu. Golde Basser’in şutu ne kadar etkiliyse Murat’ın fırsatçılığıyla gole ulaşması bence ofansif düşüncenin eseridir.
Yeşil-beyazlılarda sakatlıktan dönen Belluschi’nin formasına kavuşması Timsah’ın orta alandaki becerisini yükselttiği gibi partneri Batalla’nın da üretkenliğini artırmış oldu.
Daum’un hücum hattında radikal bir karar vererek Pinto ve Sestak’ı Bursa’da bırakıp Tuncay’ı yanına alması dikkat çekiciydi. Kazım’ın santfor, Murat’ın da sağ kanatta oynaması doğru bir tercih gibi gözüktü ve bir anlamda da Daum’un isimlere takılmadığını göstermiş oldu.
Yeşil-beyazlılar savunma prensiplerini uygulamada çok başarılı gözükürken Serdar Aziz’in performansıyla öne çıktığını söylemeliyiz. Ama şu bir gerçek ki Timsah’ın merkezdeki ikilisi Batalla ve Belluschi sahada olunca yeşil-beyazlılar oyunu organize etmekte ve

Ege’nin Süper Lig’deki temsilcisi Akhisar Belediyespor mütevazı kadrosuyla bir ilçe takımından çok daha fazla pozitif futbol oynuyorsa bunun nedeni bence teknik direktörleri Hamza Hamzaoğlu’dur...
Yeşil-siyahlı oyuncular sahada duruşları, pozisyon alışları, topu kaybettiklerinde de savunma prensiplerini uygulamada çok güzel örnekler veriyorlar... Aynı oyuncuların topu kazandıklarında hücum pozisyonuna geçişlerde telaş yapmadan sakin bir şekilde organize olmaları da oldukça etkileyiciydi. Hücumdaki iki siyahı oyuncu Bruno ve Niasse’nin toplu-topsuz sürekli oyun içinde kalışları Akhisarspor’un işini kolaylaştırdı diyebiliriz...
Orta alandaki Merter-Bilal-Ahmet ve Güray dörtlüsünün fedakârca yaptıkları mücadele Timsah’ın orta alandaki yaratıcılığını yok etti. Bursaspor adına ilk kez ilk on birde forma şansı yakalayan genç Enes Ünal’ın da Akhisar’ın tecrübeli oyuncuları arasında etkili olamayışının sebebi kendi performansı değil, hücumda tek başına kalmasıdır.
Timsah’ın kadrosunu oluşturan oyuncuların altı tanesinin bu yıl daha yeni oynadığını düşündüğümüzde sıkıntının nerede olduğunu çok rahat görebiliriz... Beraber oynama alışkanlıkları olmayan yeşil-beyazlı oyuncuların bir

Bursaspor takımının son yıllarda iyi bir futbol karakteri vardı. Bu yapı da yeşil beyazlı takımı başarıdan başarıya götürdü. Ancak 2013-2014 sezonuna girerken oyuncu kadrosundaki revizyon ve teknik adam değişikliği Timsah’ın bütün kurgusunu bozdu. Transferlere baktığımızda hepsi kaliteli isimler ama takımın parçası olmak ayrı bir şey...
Alman teknik adamın yeni gelmesinden dolayı oyuncularını tanıması ve yeni bir takım oluşturması zor görünüyor. Çünkü yeşil-beyazlı oyuncuların ne sahanın içindeki duruşları ne de birbirleriyle iletişimleri yeterli. Bu takımdan Daum’un yeni bir senaryo hazırlayıp, kurgu yapması, strateji geliştirmesi de zaman alacak gibi. Eğer bir takım sadece Batalla ve Belluchi’nin varlığı ve yokluğu ile anılacaksa bunun sorgulanması gerekir. Rizespor’un attığı iki gole baktığımızda Timsah’ın çıkış anında kaybettiği toplar ile çizgi halinde yakalanan savunmadan kaynaklandığını söyleyebiliriz.
Timsah’ın ilk yarının son dakikasında attığı gol ikinci 45 dakika için umut olsa da Bursaspor’un kadro kalitesinin düşüklüğü ve takım hızının aşağıda olması bu maçı çevirmeye yetmedi. Rize’de gördük ki Timsah adına bu gidişatın iyi olmadığı çok açık.

Beşiktaş takımı 14. dakikada öyle bir gol attı ki bu golün adını ‘Bilic’ yazsak herhalde abartmış olmayız. Çünkü Bilic oyunun 5. dakikasından itibaren kenardan Gökhan Töre’ye, Olcay’a terse uzun oynaması yönünde kendini yırtıyordu. Almeida’nın attığı bu golün Gökhan-Olcay servisi ile gerçekleşmesi Bilic’in oyunu kenardan ne kadar iyi gördüğünün kanıtıydı.
Bursaspor adına gol, moral döküntüsü yaratırken, Beşiktaş adına adeta bir psikolojik üstünlüktü. Ancak şunu da söylemekte fayda var, siyah-beyazlılarda bireysel kalite yükselmiş. Bu durum saha içindeki toplam kaliteye ulaşmalarını kolaylaştırıyor.
İlk yarıda Olcay’ın vuruşunu Frey’in çıkarması iki güzel hareket olarak aklımızda kalsa da Beşiktaş’ın attığı ikinci golde Fernandes’in kornerini kaleci başta olmak üzere tüm savunma izleyince Sivok’un golü Kartal’ı rahatlattı.
Bursaspor takımının her şeyi olan orta alanda Batalla’nın partneri Beluschi’nin sakatlığının sürmesi, Timsah’ın merkezdeki etkisini yok etti. Ancak işin entresan tarafı bu bölgede oynayan Şamil, Yasin ve Murat üçlüsü bir Beluschi olamadı. İkinci yarıya Bursaspor’un Şamil yerine Kazım’la başlaması bir umudun oluşması ve sağ kanada değer katması

Timsah için bu maç çok önemliydi... Adeta sezon ayarının çekileceği bir deplasmandı Antalya. Oyunun hemen başında skor olarak geriye düşen yeşil beyazlılar maçı çevirmek adına 90 dakika risk aldı, teşebbüs etti ve oyunu geniş alanda oynayarak fizik kalitelerini ortaya çıkardılar. Ayrıca Timsah’ın bireysel becerili oyuncularıyla da sonuç alması kolaylaştı. Pinto’nun beraberlik golüyle iyi bir kanat organizasyonu yaparak, Murat, Batalla ve Pinto ile skora ulaşması dikkat çekti. Ayrıca oyunu rakibin birinci bölgesine gotürmek için de saha içi iletişimleri mükemmeldi. Timsah eğer ilk yarıda skoru farka gotürmediyse tek sebep Antalya kalecisi Hakan’dı. Kırmizi beyazlılar da flaş transferlerle bireysel kaliteyi yükseltmiş, ancak toplam kalite için daha zamana ihtiyaçları var. Bursaspor’un da ikinci yarıya golle başlaması oyunculara özgüven getirdi ve oyunu daha rahat forse etmelerini sağladı. Tüm hücum girişimlerinde Batalla ve Belluschi’nin olağan bir görüntüydü. Murat’ın sürpriz çıkışı ise Bursaspor’un avantajı oldu.

Bursa Atatürk Stadı’nda 2 takımın kadro kalitesine baktığımızda Cim-Bom’un bariz şekilde üstün olduğunu görmek zor olmasa gerek. Bursa adına bu tip bir maçın kazanılması ancak rakipten daha fazla koşarak, bütün halinde hareket ederek gerçekleşebilirdi. Bu da Timsah için takım içi kuvvet dağılımının dengeli olmadığından dolayı çok zordu.
Çünkü Bursa’da sağ önde ve ön liberoda ciddi sıkıntı yaşandığı gibi, solda Tuncay’dan ve santrfor Pinto’dan bir türlü istediği verim alınamıyor. Bir takım için en önemli bölgenin savunma bloğu olduğunu düşündüğümüzde, bu yılın başında bu bölgenin tamamen değişmesi, Bursa adına büyük zaafiyetti.
Bu bölgeye yapılan transfer 3 yabancı oyuncu, kaleci Frey, stoper Civelli ve sol bek Taiwo’nun ortaya koydukları performansın da tam bir hayal kırıklığı olduğunu söylemeliyim. Bir de yeşil-beyazlıların en önemli değeri olan Serdar Aziz’in oynadığı bölgeye Civelli’nin transferi adeta yönetim zaafiyetidir. Eğer Timsah’ta merkezde oynayan Batalla ve Belluschi olmasa, inanın Bursa takımı düşmemeye oynayan sıra takımı olur. Bursaspor’un 70. dakikaya kadar en önemli atağını Belluschi’nin direkten dönen topuyla elde etmesi, benim görüşümü doğrulayan bir