Tavuk follukta dövizi rekorda

Yeni doğmuşu civciv.
Gelişme çağındaki piliç.
Ergenlik dönemindeki yarka.
Erişkin erkeği ‘horoz’dur.
Soyunun devamını sağlayan, insanı mutlu eden, folluktaki üretimiyle döviz kazandıran ‘tavuk’tur.

Hak etmediği yakıştırmalar yapılır.
Gece hayatını sevmeyen, evine erken gidene “pısırık tavuk” denir.
Biraz dalsanız “tavuk gibi pinekleme” diye uyarılırsınız.
Karnınız acıkmıştır, tabaktaki tek çereze uzanırsınız “ tavuk gibi çöplenme” sesini duyarsınız.
Ürker, korkarsınız; “Tavuk musun?” sorusuyla karşılaşırsınız.
İnsana en yakın olandır ama nedense insanlar onu hep hor kullanırlar.
“Hatır için çiğ tavuk yenir.”
“Kaz gelen yerden tavuk esirgenmez.”
“Bugünkü tavuk, yarınki kazdan iyidir” gibi sözlerle ucuz malzeme yapılır.

Oysa...
Göğsü, kanadı, budu, döneri, burgeri, ızgarası, ciğeri, derisi, pilava kattığı suyuyla ağızların tadıdır.
En seri, en hızlı pişer, en lezzetli, emsaline göre en ucuzdur.
Her yola gelir, her yemeğe girer.
Fakir proteinidir.
Fukaranın can simididir.
“Yüzde yüz dana” diye satılan imalatların çoğunun içini doldurur.

Hele yumurtası.
Sevmeyeni yoktur. Taklidi, çakması bulunmaz.
Yaşlıların sevdası, çocukların tutkusudur.
Yumurtanın girmediği aş, aşksız yaşama benzer.

Tavuk ve şahane eseri yumurta, bugün Türkiye’ye takla attırıyor.
İhraç edilen yumurta adedi 14 milyarı aştı.
Geçen yılı yüzde 30 fazlasıyla solladı.
Et üretimi artış oranı yüzde 40’ları geçti.
Çoğu ülkenin bir yıllık tavuk üretimi, Türkiye’nin bir aylığına yetişemiyor.
Her gün 24 ülkeye etini, yumurtasını gönderiyoruz.
Ayağını bile Çin’e postalıyoruz.
Tırnağından, kanından bile döviz kazanıyoruz.

Yumurta tavuktan çıkıyor.
Tavuk yumurtadan oluşuyor.
İkisi bir arada ülkeyi coşturuyor.
Üretici, çiftçi, esnaf, ilaç, yem, yan sanayi, nakliyeci, pazarlamacı yaklaşık 2 milyon kişi ekmeğini tavuğun sırtından çıkarıyor.

Tavuk özelliğiyle dünyada tektir.
Oturarak başarılı olan tek yaratıktır.
Gün boyu oturup, “İş yok ki ne yapayım?” tembelliğindeki insanlara da...
Utanmaları için örnektir.