Geçen yıl Cannes’da en iyi senaryo (Lynne Ramsey) ve en iyi erkek oyuncu (Joaquin Phoenix) ödüllerini kazanan ve festivalden 2 büyük ödülle çıkan tek film olan “Hiçbir Zaman Burada Değildin” gecikmeli olsa da gösterime girdi.
Gecikti, fakat beklentilerimizi fazlasıyla yerine getirdi. Bir tetikçi öyküsünü büyük klasik “Taxi Driver” tadında anlatması yanında farklı sinema diliyle de seyirciyi etkilemeyi ayrıca başarıyor.
Farklı anlatım lineer akmayan, sürekli güncelin içine flaşlayan geçmiş görüntüleriyle ortaya çıkıyor.
Orada geçmişte, güncelde akandan daha önemli olaylar var ve onları puzzle gibi biz birleştiriyoruz.
***
Geçmişindeki travmaların her türlü yarasını bedeninde taşıyan Joe (Phoenix) bir görevi bitirir bitirmez yeni bir iş için anlaşır.
Senatör Albert Votto’nun reşit olmayan kızı Nina kaçırılmıştır. Senatör kızının bir çetenin elinde fuhuşa zorlandığını söyler.
Joe için sıradan gibi gözüken kayıp kızı bulma görevi, kısa zaman sonra üst kademelere uzanan politik bir sarmala dönüşür.
“Kevin Hakkında Her Şey” filminden tanıdığımız yönetmen Lynne Ramsey bir kez daha travmatik bir ruhun derinliklerine atıyor seyirciyi. Polisiye vakanın gereği olan aksiyon sahnelerindeki şiddeti bile bizlere göstermiyor, ya ses ya da güvenlik kamerası görüntüleri yetiyor.
Onun derdi yaşamına anlam bulmayı elinde silah, eril iktidarın gücüyle sağlamaya çalışan yine de kafasındaki geçmiş resimleri silemeyen bir adamın çaresizliğini yansıtmak. Bunun için başarılı senaryo ve harika kurgu yanında en büyük desteği Joaquin Phoenix’in kelimelerle anlatılamayacak oyunculuğundan alıyor.
Şeytanlarını kafasından kovamayan bir karakteri bu kadar doğal, abartıdan uzak oynamak çok oyuncunun harcı olamaz.
***
Daha ilk sekanstan itibaren eşlik eden müzik kurgunun ve senaryonun en önemli kozlarından birisi olmuş.
Radiohead grubunun gitaristi ve besteci John Greenwood imzalı müzikler, her sahnenin nefesine, ritmine olağanüstü bir katkı veriyor.
Her anıyla, oyunculuğuyla seyirciyi etkilemeyi başaran bu sıra dışı filmi ne yapın edin seyredin.