Evrenin en yüce değeri sevgidir; Allah’ın içimizdeki nefesi ve insanları birbirine bağlayan yüce enerjidir. İnsan sevgiyle var olur, sevgiyle yaşar. İnsanları birbirinden ayıran, yaşamdan koparan sevgisizliktir. Dünyaya gelişimiz kadın erkek arasındaki sevgi, istek ve birlikteliğin ürünüdür. Ana rahmi gerçek bir sevgi ve güven ortamıdır. Dünyaya bizi bağlayan ilk şey ise anne sevgisidir. Anne sevgisi olmadan çocuk yiyemez, içemez, yaşayamaz. Anne sütü en temiz, en sağlıklı, en şifalı ilaçtır. Çünkü annenin sevgisinden gelir,sevgiyle yoğrulmuştur. En koşulsuz, en hesapsız, en cömert sevgiyle…
Akıl devreye girince
Çocuk büyüdükçe aklı devreye girer, dünyası değişir; yarar, çıkar hesapları yapmaya başlar. Analar, babalar zaten akıllarıyla dünyayı yönetmeye çalıştıkları için, buna çocuklarını da eklerler ve uyarırlar: “Oyuncağını kaptırma, çikolatanı paylaşma, her şey senin olsun, sen ye” derler; çocuk hasisliğin, kaptırmamanın, paylaşmamanın kazancını farkeder. “Anneni mi daha çok seversin, babanı mı?” derler; çocuk rekabeti, insanları kıyaslamayı, dalkavukluğu öğrenir. Ağabeyi, ablası veya diğer çocuklar oyuncağını kapar, kırar; acı bir şekilde de olsa kıskançlığı görürve yaşar. Bir gün arkadaşı ile kavga eder, yediği dayağı unutamaz, kin ile tanışır. Özetle; bencilliği, ego geliştirmeyi, herkesten daha akıllı, daha büyük olmayı, kıskançlığı, doyumsuzluğu, açgözlülüğü, hesap yapmayı, kavgayı daha ilk yaşlardan itibaren en yakınlarından öğrenir. Akıl devreye girince çocuk, analar, babalar, öğretmenler üzerinde; onlar da çocuk üzerinde hesap yaparak yaşarlar.
Tanıdığım varlıklı bir ailenin çocuğu lisede yapılan resim yarışmasında birinci olmuştu. Hocası kendisinin çok arzu edip de okuyamadığı Avrupa’nın en önemli sanat üniversitelerinin broşürlerini vererek genci oralarda okumaya teşvik ediyor ve ısrar ediyormuş. Gencin annesi liseye giderek öğretmene yalvarmış: “Oğlum kendini büyük ressam zannediyor, lütfen etkilemeyiniz, seçimi kendine bırakınız” demiş. Öğretmen kızgınlıkla,“Ben büyük ressam olacak kimseyi iyi tanırım” diye cevaplamış. Baba, anneyi uyarmış: “Öğretmen bizim paramız ile bir kumar oynuyor. Tutarsa bu ressamı ülkeye ben kazandırdım diyecek, tutmazsa zaten sahiplenmez” demiş.Delikanlı İtalya’nın ünlü üniversitelerinden birine girdikten sonra ressam olamayacağını anlamış. Aileye mahcup olmamak için Görüntü Sanatları Bölümü’ne geçip bitirmiş. Aradan 20 yıl geçmiş, delikanlı bir hobi olarak dahi ne fotoğrafla,ne resimle ilgilenmiyormuş, öğretmenden ise hiç haber yokmuş.
‘Birkaç cinayet işlemelisin’
Ana, baba, öğretmen hesaplarıyla yanlış meslek, yanlış eş seçen, mutsuz olan ne kadar çok insan vardır. Ünlü filozof Osho, mutluluk üzerine iki saat süren bir konferans vermiş. Konferansın bitiminde bir dinleyici Osho’nun yanına gelip, ”Elli yaşını geçtim hala mutluluğu bulamadım ne yapmam gerekir?” diye sormuş. Osho, “Mutlaka birkaç cinayet işlemelisin; seni korkak, kindar, bencil yapan ananı, hasis, açgözlü, doyumsuz yapan babanı, yarış atı gibi sınavdan sınava koşturan öğretmenini kafanda öldürmeli, öğrettiklerini zihninden silmelisin” demiş. Sileceklerimiz yalnızca ana, baba, öğretmen olsa belki bir yol bulunabilir. Ama yoğun bir bombardıman altında yaşıyoruz. Herkes yararını, çıkarını başka insanlarda görüyor. İnsanları kandırmak, yanıltmak, limon gibi sıkmak, istedikleri yola sokmak için şekilden şekile, kılıktan kılığa giriyorlar. Tüm çaba,hedefe ulaşıncaya kadar.Elde edip ceplerine koyduktan sonra sahip olunan şey önemini yitiriyor. Hemen yeni şeylere saldırmanın, yeni çekişmelere, kavgalara, mücadelelere başlamanın zamanı geliyor.
Dünya gerçeği
İnsan, diğer insanlarla birlikte yaşamak için dünyaya gelir. Bize anamız, babamız ve arkadaşlarımız yol gösterir, örnek olurlar. Ya onlara kapılır, onların dedikleri gibi köşeyi hızlı dönmek için koşarız veya dünyaya gelişimizin gerçek nedenine odaklanmanın yollarını ararız. Dünyaya ruhsal gelişimimizi sağlamak, dünyanın gelişimine, değişimine katkıda bulunmak ve diğer insanları severek, vererek, paylaşarak insanlığın mutluluğu yolunda çalışmak için geliriz. Her insan, yalnız olmadığının bilinci içinde yalnızca kendi çıkarları için yaşamaktan vazgeçip toplumun bir parçası ve görevlisi olduğunun bilincine ulaşmalıdır. Yapabileceği en yüce şeyin diğer insanları sevmek olduğunu anlamalıdır. Bu ise bencillikten kurtulmayı ve daha yüksek bir amaca odaklanmayı gerektirir.
Sevgi güçlü bir enerjidir. Bırakınız tüm coşkusuyla aksın, önüne engeller, koşullar koymayınız. Engeller, koşullar koymaya yeltenenlere inanmayınız. Çünkü engelleri, koşulları yalnızca kendi çıkarları için koyarlar. Gaziantep’te, Kürttepe’de doğup büyüdüm. Sevginin, dostluğun, mahalleli yardımlaşma ve dayanışmasının en güzel örneklerini orada yaşadım. Oysaki şimdi, komşularımın torunları ve çocukları ile bizlerin torunları ve çocukları politikacıların sözlerine kanıp birbirlerini öldürüyorlar.
Sınırsız sevgi ve çıkar
Hayatın insan yüceliği içinde geçmesi için, insanın kalbine, ruhuna sınırsız sevme yeteneği verilmiştir. Bu sevginin canlı cansız tüm varlıklara yayılmasını, yalnızca bizim veya diğer insanların çıkar hesapları engeller. Küçük hesaplar yapmadan, karşılık beklemeden sevgi içinde doyasıya yaşar, içtenlikle paylaşırsak sevgimiz dalga dalga büyür, yücelir. O yücelik içinde sevginin sevincini ilk yaşayan yine biz oluruz.
Sevmek güzel şeydir. Kendinizi sevgi yolunda eğitiniz. Kalbinizi tüm hücreleriyle sevgiye açınız. Sevginin yüceliğini hissettikçe karşılaştığınız her insanda ayrı güzellikler bulacaksınız. O zaman insanları daha çok seveceksiniz. Başkalarına sunduğunuz sevgi ve iyilik sizin kalbinizi güçlendirecek, ruhunuzu aydınlatacak, yolunuzu hayra, hizmete, rahmete ve berekete ulaştıracaktır.
İnal Aydınoğlu
İnal Aydınoğlu, Gaziantep doğumlu bir ekonomist ve işadamı. Marmara Üniversitesi ve bazı vakıf üniversitelerinde gönüllülük, sosyal girişimcilik, liderlik ve sevgi konulu dersler vermekte, yetişkin eğitimleri, kurslar, seminerler düzenlemekte, gazetelerde yazmakta, televizyon programları yapmaktadır. Sevgi ve gönüllülük üzerine yayımlanmış 10 kitabı, bine yakın makalesi mevcuttur.
