18 Mart Çanakkale Deniz Savaşı’nın günü. Aynı zamanda (kara-hava-deniz) şehitlerini anma günü. Son Birkaç yıl öncesine kadar her kuvvetin şehitler günü farklı idi. 27 Şubat 1914’de İstanbul- Kahire Mehmet Fethi Bey, Teymen Nuri Bey ve mürettebatı Yab. Sadık beyler ilk hava şehitleridir. Bu hava şehitlerinin anısına İstanbul Fatih-Saraçhane 1914 yılında bir anıt yapılmasına başlanmış ve anıt 1916 yılında törenle açılmıştır. Bu açılış töreni aynı zamanda ilk hava şehitlerini anma günü olmuştur. Atatürk’ün emri ile kurulmuş olan ‘Türk Tayyare Cemiyeti’nin kuruluş yönergesinde 27 Ocak günü Türkiye Hava şehitlerinin anma günü kabul edilmiştir. Daha sonra Türk Hava Kurumu 1935 yılında bir kararla törenlerin 15 Mayıs’ta yapılmasına karar vermiştir. Son değişikliğe kadar 1935 yılından itibaren ‘hava şehitleri’ törenleri yapılmaktaydı.
Anıta konulan bir çiçek
Artık 18 Mart’ta hepsi beraber icra ediliyor. Bu satırların yazarı için ise Hava şehitlerini anma gününün ayrı bir anlamı vardır. Ve duygu yüklü geçer. 15 Mayıs her yıl henüz 3 yaşını süren çocukluğunun sisli havalarına döner... O zamanlar anlam veremediği evdeki kalabalığı anımsar, bir de bandonun çaldığı Chopinin cenaze marşını... Annesini anımsar yıllarca siyahlar giydiğini... Yıllar bedenini büyütürken babasının en uzun yolculuğundan aslında sonsuza uzandığını anlarken bir parçası hep çocuk kalacaktır. Yine yapılan değişikliğe rağmen her 15 Mayıs’ta tek başına kendi törenini yapacaktır. Aynı yerde hislerini ifade eden sessiz bir düşünce şeklinde töreni devam ettirecektir. O gün etrafın ilgisini çekmeyecek bir şekilde sessizce anıtın kaidesine konulan bir çiçek.