Pirinç ve Barney

İki haftadır Prince, yani benim deyişimle Pirinç’in olaylarına yer verdim. Siz de onu az çok tanıyorsunuz artık. Geçen hafta Pirinç’in sahiplerinden çok, beni benimsediğinden bahsetmiştim. Çeşme’ye Barney’i de getirdim. Barney, bana aşık, yaşayan milim yanımdan ayrılmayan, ben nereye o oraya bir golden... Barneytom, İzmir sıcaklarından Çeşme’ye gelince önce sersemledi, bir de hiç tanımadığı bir başka köpek vardı bahçede; Pirinç...
Barney’e havlıyor, oturduğu yerden hırlıyor ve en kötüsü de zavallı Pirinç, Barney’den o kadar korktu ki yanıma gelemiyordu. Kendini küçük sanan 35 kiloluk barneytomun, 5 kiloluk Pirinç’e bir şey yapmasa, sadece bir bakış fırlatması bile korkutucu.

İlk gün sinir sistemi bozulan Pirinç, ikinci gün bizden intikamını almak için yollara başvurmaya başladı. Önce biz yukarıda yatarken Barney’nin aşağıdaki topunu, plastik tavuğunu falan çalarak işe başladı. Amaç, Barney’i kızdırmak. Barney hiç aldırmadı. Akşam saatlerinde Barney ile kestirmeye çıktık. Annem gözlemlemiş, Pirinç, yarım saat boynca merdivenlerden iki basamak çıkıp inmiş. Sonunda iki katı çıkıp var gücüyle havlayarak beni uyandırıp kaçtı. Beni uyandırdı ama Barney’yi değil. O fosur fosur uyudu.
Aşağıya indiğimde Pirinç, havlayarak “gidin” mesajı verdi. Bana küstü. Barışmak istedim, kafasını çevirdi. Barney ile top oynarken, Pirinç topu almaya kalkıştı. Barney’in mamasını al ama topunu alma! Pirinç, topa bir hamle yaptı, Barney bir baktı, Pirinç’in korkudan ödü patladı!
Keşke kameram yanımda olsaydı da o görüntüyü çekebilseydim. O anda Pirinç, kuyruğunu bacaklarının arasına aldı, evine kaçtı. Bir daha da Barney’ye bulaşmadı.
Barney’yi sevmese de benimle barıştı Pirinç... Pirinç, ailecek bizi çok güldürdü. Onları izlerken ne dert kalıyor insanda ne tasa...