Bunu çeşitli vesilelerle tekrarlamak durumunda kalıyorum; ne vatan sevgisi birilerinin tekelinde, ne başkalarını vatan hainliğiyle suçlama yetkisi. Öyle kolay kullanılır oldu ki bu tabir, çöp torbasını kapının önüne bırakan komşunuzdan evlenme teklifinizi reddeden meslektaşınıza kadar canınızı sıkan herkesi “vatan haini” ilan edebiliyorsunuz. Kimse de sormuyor “Ne hainliğini gördün?” diye. Açıklaman gerekmeyen bir şey o, söylüyorsun bitiyor, o lafın üstüne laf yok.
Daha önce bir kadın yolcuyu eşi benzeri görülmemiş şekilde taciz eden muaviniyle gündeme gelen otobüs firmasında bu sefer de bir şiddet vakası yaşanmış mesela. Televizyonunda sinyal olmayan bir yolcu, muavini çağırmış, adam “Zaten üç kuruş para alıyorum, bir de seninle uğraşamam” demiş, aralarında bir tartışma çıkmış ve muavin kadına tekme, tokat saldırmış, haber bu. Sürekli altı çizildiği için biliyoruz ki kadın iki aylık hamile, durum herhalde bu şekilde daha ağır hale geliyor, neyse sonuçta ortada dayak yediğini söyleyen bir kadın ve aldığı klinik raporu ve bunu haber yapan gazeteciye “vatan haini” diyen bir firma sahibi var. Önceki taciz olayını yazanlar da “paralelciydi” kendisinin beyanına göre. İstikrarlı yani.
O zamanki muavin suçunu itiraf etmiş, yönetim kurulu başkanı durumu kabul edip özür dilemiş, beyefendi gazetecilere kızıyor, anlamak mümkün değil. Şimdi gene Twitter’dan esip gürlüyor, üstelik kadının raporunu da paylaşarak; “Asılsız haber yapan vatan haini gazeteci bozuntuları, bu asil millet sonunda hepinizi bu kliniğe gönderecek inşallah”.
Öncelikle haber asılsız değil herhalde ki raporu paylaşabiliyorsunuz. Sonra ne ilgisi var bunun vatanla? Siz vatan mısınız? Firmanız vatan mı? Diyelim ki haberde hata var, en fazla “İşini kötü yapıyor” diyebilirsiniz, olmadı, yargıya başvurursunuz, “Bize itibar kaybettirdi bu haber” dersiniz, tekzip yayımlatırsınız, “vatan haini” ne? Muavinlerinizi seçerken daha titiz olmak da bir seçenek tabii.
Ayrıca niye bu asil millet sizin işinizi halletmekle yükümlü? İyice kavram kargaşasına boğulduk.
Kulak kesmeye para cezası
Herhalde daha önce de bu kadar oluyordu, biz sosyal medya olmadığı için fazla göremiyorduk ya da tam da bu “görünme” merakı durumu tetikledi, her koşulda sonuç şu ki her gün insanoğlunun bir başka karanlık yanıyla yüzleşiyoruz. Türlü türlü vahşilik barındırıyor içinde ve hayvanlara karşı acımasızlığı da bence en korkunç yüzlerinden biri. Hiçbir izahı yok çünkü.
Yani birisi bir insanı öldürür, kişisel hesabı, kini, çıkarı olabilir, kavga etmiştir, kendisini korumuştur, onaylamazsın tabii ama bilirsin, bir sebebi vardır.
Bir yavru köpeğin kulaklarını kesmenin nasıl bir sebebi, bir açıklaması olabilir saf, katışıksız kötülükten başka? Ve daha tehlikeli ne olabilir?
Bunu yapanlar, Isparta’da yaşayan iki genç. Yetmemiş, videoya çekip yayınlamışlar. Aslında belli ki asıl bunun için yapmışlar. Herkes yüzlerini görsün, isimlerini bilsin diye. Başardılar.
Bir de başlarına bir şey gelmeyeceğinden eminler belli ki, ne olacak ki, hayvan sonuçta.
Gelmedi de nitekim. Yakalandılar, 4000 lira gibi bir cezaya çarptırılıp salıverildiler. Olacak şey mi? Bu ceza mı?
Şu an yine aramızdalar yani. Ve hiç şüphem yok ki bu kadar cezayla kurtulacaklarını bilseler insana da aynı şeyi yapmaktan çekinmezler. Belki o zaman anlaşılır, bunun öyle para cezasıyla geçiştirilecek masum bir ‘oyun’ olmadığı.
