İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Cemil Tugay ve İzmir Ticaret Odası Başkanı Mahmut Özgener’in ev sahipliğini yaptığı, 8 Ekim’de Ahmet Adnan Saygun Sanat Merkezi’nde gerçekleşecek olan ‘İzmir Spor Zirvesi’nin tanıtım toplantısındayız. Başkanlar, sporun önemine ve İzmir’in ülkemiz sporuna iz bırakan tarihine vurgu yapıyor. Başkan Tugay, konuşmasında bir ara kendi hayatından da örnek vererek, “Biliyorsunuz Tıp Fakültesi mezunuyum. O dönemde ne yazık ki, dersler yüzünden geçmişte başarılara imza atan pek çok arkadaşımın sporu bıraktığına şahit oldum” diye anlatıyor.
O an benim de onca emek vererek bir noktaya kadar geldiğim ancak üniversite sınavı nedeniyle bırakmak zorunda kaldığım spor geçmişim aklıma geliyor... Ve tabii “yetenekler” yerine maalesef hala “sınavlarla” şekillenen eğitim sistemimizde elbette benim gibi nice gencin olduğu gerçeği de…
Biraz anlatmak istiyorum.
Hentbola, Bornova’da gittiğim Uzun Hasan İlkokulu’nda başlamıştım. 80’li yıllarda pek çok devlet okulunda en az 3 branşta takımlar kuruluyor, önce il, ardından da Türkiye genelinde müsabakalar düzenleniyordu. Bu sayede arkdaşlarımla o yaşlarda pek çok kenti gördük, yeni dostluklar kurduk, ekip olmayı, paylaşmayı ve sabırla mücadele etmeyi öğrendik. Ve bunu ailelerimiz olmadan tek başına yapıyor olmamız da bizim için ayrıca bir başka övünç kaynağıydı.
Antrenörümüz Yaşar Hoca inanılmaz disiplinli biriydi. Okuldan çıkıp, Atatürk’ün “Ben sporcunun zeki, çevik ve aynı zamanda ahlaklısını severim” sözünün duvarlarını süslediği spor salonunda haftada en az 3 bazen de 4-5 antrenman yapıyorduk. Onun azmi, istikrarı ve en önemlisi de sevgisi bizi de iyi birer sporcu ve öğrenci yaptı.
Üstüne art arda iki kez de Türkiye şampiyonu olduk. Bir çocuk için ne büyük bir gurur düşünsenize… Ayrıca sponsorlarımız da vardı. Çünkü iş dünyası o dönemlerde okullara desteğini esirgemiyor, sporu daha çok teşvik ediyordu.
Bu başarılarımız kentin köklü okullarından Suphi Koyuncuoğlu’na transfer teklifi almamızı sağladı. Takım olarak 1 yılda 4 okula şampiyonluk yaşatan efsane antrenör Muhsin Devrim’e emanet edildik ve yeni kupalar kazanmaya devam ettik.
Yanlış anlaşılmasın bunların tümü bir devlet ilkokulunda başladığım “hentbol” sayesinde oldu. Şimdiki velilerin üzerine dünya kadar para verip, özel kurslarda çocuklarına spor yaptırmaya çalıştırdıklarına bakılırsa ne büyük bir başarıya imza attığımızı siz düşünün…
Ancak spor öyküm maalesef lise son sınıfta son buldu. Biraz benden daha çok da hem sporu hem de üniversite sınavını yürütecek bir altyapı ve esneklik sağlamayan eğitim sisteminden... Halbuki daha meslek olarak ne yapacağıma karar bile verememiştim. Şimdi düşünüyorum da bugün hala farklı dallarda keyifle spor yaptığıma göre, o yıllarda hentbola devam etmiş olsaydım profesyonel anlamda da severek bu işi sürdürebilirdim.
O yüzden İzmir Büyükşehir Belediye Başkanı Cemil Tugay ve İzmir Ticaret Odası Başkanı Mahmut Özgener’in, sporun, sporcunun ve elbette spor insanlarının önemini gündeme taşıyan güç birliğini çok önemsiyorum. Ve umuyorum, düzenlenecek olan İzmir Spor Zirvesi’ne, İl Milli Eğitim Müdürlüğü de bölgemizdeki okullarda eğitim gören öğrencileri getirir.
Çünkü, “herşeye rağmen” başarılara imza atan isimlerin başarı öykülerini dinlemeye, hayatlarında bir yol açmaya en çok onların ihtiyacı var.