Üniversitelerin bilimsel üretkenliği ile ülkelerin kalkınmışlığı arasında derin bir korelasyon var.
En iyi üniversiteler nerede ise kişi başına düşen gelirden hukuka, demokrasiden insan haklarına, yaşam kalitesinden entelektüel birikime hemen her şey onlarda diğer ülkelere göre birkaç adım daha öndedir.
Yükseköğretimde okullaşma oranlarına yönelik rakamlar elbette önemli.
Daha da önemli olan ise üniversitelerin üretkenliği, mezunların iş bulma olanakları, aldıkları ücret ve ülke ekonomisine katkılarıdır.
Uzun yıllardır yükseköğretime yönelik çok yüksek bir talep vardı.
Ülkemizin dört bir yanını üniversitelerle donattık. İyi mi oldu?
Kesinlikle iyi oldu.
Ulaşılabilir olması gerekiyordu. Bunu başardık.
Sıra ikinci ve üçüncü aşamalara geldi ama orada tıkandık.
Yani kaliteyi yükseltme ve mezunlara istihdam konusunda yeni açılımlar gerekiyor. Hem de en kısa sürede.
Milyonlarca üniversite mezunumuz işsiz.
Milyonlarcası da üniversiteye girebilmek için geceli gündüzlü ders çalışıyor. Üniversitelerdeki öğrenci sayımız 9 milyona yaklaştı.
Milyonlarcası da öğretim gördükleri alanın dışında çalışıyor.
Bu yöndeki baskı, gelecek yıllarda daha da artacak!
Peki, doğru olan ne?
Popüler üniversite mi, üretken üniversite mi?
Mezunları ilk altı ayda iş bulan üniversite mi yoksa en güzel kampüse sahip üniversite mi?
Dünya sıralamalarında ilk 500’e giren üniversite mi yoksa en iyi bahar şenlikleri düzenleyen üniversite mi?
En eski üniversiteler mi, en yeni üniversiteler mi?
Kent üniversiteleri mi, kampüs üniversiteleri mi?
Metropol üniversiteleri mi, sakin kent üniversiteleri mi?
Devlet üniversiteleri mi, vakıf üniversiteleri mi?
Kriterleri artırdıkça kafalar daha da karışıyor.
Bu yüzden hedefleri doğru belirlemekte yarar var.
Yoksa mağduriyetlerin en büyüğü yaşanabiliyor.
Söz bilimden, teknolojiden, üretkenlikten açıldığında, hiçbiri mangalda kül bırakmıyor ama tablo ortada.
Örneğin söz kodlama, robotik, STEM, endüstri 4.0 ile ilgili olarak açıldığında, adeta yarış halindeler.
Peki, sonuç?
Üniversitelerimizden kaçı yerli ve milli bir yazılım yaptı, uygulama geliştirdi, mobil oyun ortaya koydu? Bu konuda kaç bilimsel makale, kitap yayımlandı?
Çok konuşulan değil, üreten ve liyakatin öne çıktığı öğretim kurumları, çocuklarımız için ilk ya da son durak olmalı!
Onlar ne kadar gelişir ve geleceğe emin adımlarla ilerlerse, o kadar güçlü oluruz.
Hedef en iyisi olmalı
Kadim bir milletiz. Binlerce yıldır varız.
Mini mini devletler de kurduk, imparatorluklar da.
Yaşadığımız topraklar ise sadece bize değil onlarca medeniyete ev sahipliği yaptı.
Bugün Amerika ne ise bir zamanlar biz de oyduk.
Bu bir züğürt tesellisi değil tam tersine motivasyon kaynağımız olmalı.
Dün başardıysak, bugün de başarabiliriz.
Bu topraklar dün dünyanın sanat, kültür, bilim, tarım başta olmak üzere medeniyetin başkenti ise bugün de olabilir diyerek kolları sıvamalı ve o moralle yola çıkmalıyız.
Anadolu’yu ve dünyayı gezdikçe taşlar kafanızda daha bir yerli yerine oturuyor. Onlarda olup bizde olmayanı ya da bizde olup da onlarda olmayanları çok daha net görebiliyorsunuz.
Özetin özeti: Çocuklarımıza sıradanlığı değil hemen her konuda öncelikle donanımlı, üretken ve iddialı olmayı öğretmeliyiz.