ŞiirlerKöy öğretmenleri şiiri - Cahit Külebi

Köy öğretmenleri şiiri - Cahit Külebi

Cahit Külebi, 1917’de Tokat’ta doğmuştur. Külebi’nin asıl adı Mahmut Cahit’tir. Aile, soyadı kanunu ile birlikte Erencan’ı soy ismi olarak kabul ederken, Mahmut Cahit, baba sülalesinin lakabı olan Gullebiler’den hareketle şiirlerinde kullandığı Külebi’yi, soyadı olarak tercih etmiş ve bunu 1946’da resmen tescil ettirmiştir. Şair, Türk edebiyatının tanınan isimlerinden birisidir. Şair Yeni şiirin özellikleriyle gelenekselliği başarıyla birleştirdiği memleket şiirleriyle tanındı. Ayrıca yine romantik, duygulu, lirik şiirleri ile ünlüydü. Heceye yakın bir serbest mısra üslubu ile sade ve temiz bir dil kullanmış, kendine özgü ve içten eserler vermişti. Kafiyeyi ise, şiirinde ahenk oluşturmak için kullandı. Cahit Külebi Köy öğretmenleri şiirinde de ülkesi için fedakarlıkları göze alıp göreve giden öğretmenleri konu alır. İşte Köy öğretmenleri şiirinin sözleri.

Köy öğretmenleri şiiri - Cahit Külebi

KÖY ÖĞRETMENLERİ

Haberin Devamı

I

Yurdumuz uçsuz bucaksız,
Gökte yıldız kadar köylerimiz var.
Ama uzak, ama harap, ama garipsi..
Alın benim gönlümden de o kadar.

Uzak köylerimizde kuşlar gibi
Her sabah çocuklar size uçar.
Ama küçük, ama büyüyen, ama güleç..
Alın benim gönlümden de o kadar.

Siz kara göklerin yıldızları,
Işıtın yurdumuzu sabaha kadar!
Ama düşe kalka, ama yiğit, ama umutlu..
Alın benim gönlümden de o kadar.

II

Çemişkezek'te, Patnos'ta, Malazgirt'te doğanlar!
Malazgirt'e, Çemişkezek'e, Patnos'a gitmezseniz,
Çocuklarınız öksüz kalır, yetim kalır,
Köylere ışık iletmezseniz.

Dağlara, vadilere, ovalara
Tesbihler gibi saçılmış köyler,
Rüzgâra karşı bir bayrak,
Sevinçle türküsünü söyler.

Sevinçle türküsünü söyler
Bir idare lambası küçük, solgun.
En azından üç yüz pare dam
Umudu en azından üç yüz çocuğun.

Haberin Devamı

Ve onlar saçları uzamış,
Çatlak ellerinde çıkınları,
Üç saat, dört saat ötelerden
Yorgundur, sessizdir akınları.

Ve onlar, yıldızlar gibi
Gözleri ışıl ışıl yananlar.
Oyuncak için değil, kâğıt, kalem
Kitap için gizlice ağlayanlar.

Ve onlar aşıktan bilya,
Sopadan at yapanlar.
Kurt yavruları gibi, kuzular gibi
Dağ başlarını çınlatanlar.

Büyük bir ulusuz biz, büyük...
Mutlu günler düşünmek ağlatır insanı.
Çemişkezek'te, Patnos'ta, Malazgirt'te doğanlar
Öksüz kor musunuz vatanı?

Gündüzün akşamla kavuştuğu saatte
Güneş altında tarlalar çın çın öterken
Ya o sıcak yağmurlar toprakla çiftleşir,
Ya da ilk ışıklar sabahları erken
Rüzgârla içimizde eserken.

Çemişkezek'te, Patnos'ta, Malzgirt'te doğanlar,
Bütün bunları düşünmelisiniz.
Yüce ırmaklar gibi sessiz, sürekli
Kağnılarla, arabalarla, kamyonlarla
Akıp köylere gitmelisiniz!

Yurdumuza ışık iletmelisiniz...

CAHİT KÜLEBİ