İslamiyet öncesi Türk şiirleri

SAGU

Alp Er Tunga öldi mü
İsiz ajun kaldı mu
Ödlek öçin aldı mu
Emdi yürek yırtılur

Ödlek yırag közetti
Ogrı tuzak uzattı
Begler begin azıttı
Kaçan kalı kurtulur

Ulşıp eren börleyü
Yırtıp yaka urlayu
Sıkrıp üni yurlayu
Sıgtap közi örtülür

Begler atun argurup
Kadgu anı turgurup
Mengzi yüzi sargarup
Körküm angar törtülür

Ödlek arıg kevredi
Yunçıg yavuz tavradı
Erdem yeme savradı
Ajun begi çertilür

Ödlek küni tavratur
Yalnguk küçün kevretür
Erdin ajun sevritür
Kaçan takı ertilür

Bilge bögü yançıdı
Ajun atı yençidi
Erdem eti tınçıdı
Kerge tegip sürtülür

Ögreyüki mundak ok
Munda adın tıldak ok
Atsa ajun ograp ok
Taglar başı kertilür

Könglüm için örtedi
Yitmiş yaşıg kartadı
Kiçmiş ödik irtedi
Tün kün keçip irtelür

GÜNÜMÜZ TÜRKÇESİ İLE

Alp Er Tunga öldüğünde

Kötü dünya kaldığında

Felek (böylece) öcünü aldığında

Şimdi yürek(ler onun ölümünün acısı ile) yırtılır

Felek fırsat gözetti

Gizli tuzak uzattı

Beyler beyini şaşırttı

Kaçan nasıl kurtulur

Erler kurt gibi uludular

Bağrışıp yakalarını yırttılar

Islıklaşmış sesle ağıt yaktılar

Göz yaşlarla örtülür

Beyler atlarını yorarak geldiler

Kaygı onları durdurdu

Benizleri yüzleri sarardı (ki)

(Sanki) onlara safran sürülmüştür (sanırsınız)

Zaman bütün bütün bozuldu

Zayıflar tembeller güçlendi

Erdem yeniden azaldı

Acunun (dünyanın) beyi böylece yok olur

Feleğin günleri çabuk geçer

İnsanın gücünü (gitgide) zayıflatır

(Ve) dünyadaki insanları azaltır.

(İnsanlar felekten kurtulmak için) kaçsalar bile geçilirler

Bilgili ve akıllı (olanların hali) kötüleşti

Evrenin atı, gemi azıya aldı

Edep ve erdemin eti çürüdü

(Etler) Yere değip sürükleniyorlar

Dünyanın geleneği böyle

Gerisi bütünüyle bahane

O gelip bir ok atsa,

Dağların başı kertilir

(Alp Er Tuna'nın ölümü) gönlümü yaktı

(Sanki beni) yetmiş yaş yaşlandırdı

(Gönlüm o yiğidin yaşadığı) geçmiş günleri arıyor

Gece gündüz (o günler) aranıyor

KOŞUK

Öpkem kelip ogradım
Arslanlayu kökredim
Alplar başın togradım
Emdi meni kim tutar

Kanı akıp yoşuldu
Kabı kamug deşildi
Ölüg birle koşuldu
Togmuş küni uş batmaz

Kaklar kamug kölerdi
Taglar başı ilerdi
Ajun tını yılırdı
Tütü çeçek çerkeşür

Etil suvı aka turur
Kaya tübi kaka turur
Balık telim baka turur

Öfkelenip dışarı çıktım
Arslan gibi kükredim
Yiğitler başını doğradım
Şimdi beni kim tutarmış

GÜNÜMÜZ TÜRKÇESİ İLE

Kanı akıp boşandı
Derisi baştan başa deşildi
Ölülerle bir oldu
Doğan güneş işte batardı

Kuru yerler hep gülerdi
Dağbaşları göründü
Dünyanın soluğu ılındı
Türlü çiçekler sıralandı

İtil suyu akar durur
Kaya dibini oyar durur
Bütün balıklar bakar durur