Bugün bir milat olsa ve kendine şu soruyu sorsan, cevabı ne olurdu?
“Çocuğumla ilişkimde neyi farklı yapsam, bazı şeyleri değiştirebilirim?”
Eksikliğe değil var olana odaklanmak
Bu soruyu kendime sıklıkla sorarım. Ama bunu neleri beceremediğim, neleri eksik yaptığım ya da yapamadığımı görmek için değil, elimde olanları nasıl çoğaltabilirim, güçlü taraflarımı nasıl geliştirebilirim diye görmek için yaparım.
Çünkü zaten çevremizdeki tüm uyaranlar, neleri beceremediğimizi bize fazlasıyla gösteriyor. Eksikliklerimizi gözümüze sokuyor. Kültür olarak da hep elimizde olmayanlar için söylenip, sızlanmayı öğrendiğimiz için, kendimizi de başkalarını da yerden yere vurmak konusunda oldukça yetenekliyiz.
O nedenle sizden ricam, lütfen ebeveyn olarak güçlü yanlarınız neler sorun kendinize?
Herkesin farklı güçlü yanları var
Mesela kimimiz çok yaratıcıyız, çocuğumuzla acayip farklı ve eğlenceli aktiviteler üretiyor, oyunlar oynuyoruz. Kimimiz tam bir sevgi kelebeğiyiz, sabır ve şefkatle sarıp sarmalıyoruz çocuğumuzu. Kimimizin akademik tarafı çok güçlü, eğitim hayatında ideal bir rehberiz, kimimiz ise ondan daha çok iflah olmaz bir çocuğuz. Bazılarımızın çok geniş bir kabul alanı var, bazılarımızın ise dar.
Herkes her şeyi süper yapamaz, bazı konularda daha iyidir. Böyle bakınca kendine de acımasız olmayı bırakıyor insan.
Ayrıca sadece bizim değil, çocuğumuzun mizacı da onla olan ilişkimizi şekillendiriyor. Nelerden hoşlandığı, nelere ilgi duyduğu, sevgi dili, sevgiyi ifade edişi, yatkınlıkları, güçlü tarafları… Tüm bunların farkında olup, önce kendimizi sonra da çocuğumuzu tanımaya çabalayınca ve olmayana değil, olana odaklanınca, yukarıdaki sorunun cevabı da anlamlı oluyor.
Ödev Zamanı
Var mısınız bugünün ödevi çocuğunuzun değil, sizin olsun?
Bir kağıt ve kalem alın:
Sizi siz yapan değerlerinizi düşünün.
Güçlü yanlarınız neler?
Neye anlam veriyorsunuz ve neye anlam veren bir çocuk yetiştirmek istiyorsunuz?
Bunları ebeveynliğinizde nasıl kullanıyorsunuz ya da nasıl daha çok kullanabilirsiniz?
Çocuğunuz sizinle en çok ne yapmaktan hoşlanıyor?
Asla kabul edemem dediğiniz neler var?
Esnek olabileceğiniz noktalar neler?
Esneyebileceğiniz alanlar da krizleri başlamadan, çözebilir misiniz?
Duygularınızı çocuğunuza ne kadar anlatıyorsunuz?
Çocuğunuzu düşündüğünüz kadar, kendinizi de düşünüyor musunuz?
Sonra da çocuğunuzun mizacını düşünün.
Nelerden hoşlanıyor?
Sevgiyi nasıl kabul ediyor?
Size kendini nasıl ifade ediyor?
En çok hangi kelimeleri kullanıyor?
Öğrenme şekli nasıl?
İlgi alanları neler?
En çok hangi konularda çatışma yaşıyorsunuz?
İlişkinizde en çok zorlandığınız konularda sorun gerçekten kimde?
Neyi farklı yapsanız, ilişkiniz keyifli bir hal alır?
Tüm bunları yazıp üzerine bir süre düşünün. Kimseyle paylaşmanıza gerek yok. Kendinize sorun tüm bu soruları. Ve dürüstçe cevaplayın. Eminim pek çok farkındalık ve yapılacaklar listesi çıkacak.
Haydi o zaman, ödev zamanı...