Anneler işte, babalar evde

Sizi gelenekselin dışına çıkma cesaretini gösteren, iki baba ile tanıştırmak istiyorum. Çocuk sahibi olduktan sonra, işten ayrılıp, tüm zamanlarını çocuklarının bakımı ve ev işleri ile geçiren babalar. Gelen tepkilere aldırış etmeden, çocuk büyütmenin ve ev işlerinin sadece annenin görevi olmadığını gösteren bu babalara bir alkış da benden…

8 yıllık evli ve 2 kız çocuk babası Özgehan Omağ mühendislik mesleğini bırakıp, evde çocuklarına bakan bir baba. Hem instagram hem de youtube’da açtığı “Enbaba” hesabı ile yaşadığı zorlukları ve çevreden aldığı tepkileri insanlarla paylaşıyor. Kanadalı eşinin, çocukları olduğunda kendisine, “Sen bakmak ister misin?” diye sorduğunu söyleyen Özgehan Omağ, “İlk başta yapamayacağımı düşündüm ama denemek istedim. Zamanla insanın kendi çocuğuna bakması kadar harika bir başka deneyim olmayacağına karar verdim. Zamanı geri alamadığımız için çocuklarımızla beraber geçireceğimiz tüm zamanlar bizim için büyük bir şans” diyor.

- Çocuk bakmak zor mu?

Benim için günün en zor zamanı sabahları uyanmak. Çalışan babaların mesaisi saat 09.00’da başlıyorsa, benim mesaim 06.30’da başlıyor ve iki çocuğun sabah enerjisi oldukça yüksek oluyor. Çocukları hazırlayıp, birini kreşe bırakıyor, diğeri ile 1-2 saat parkta dolaşıyorum. Sonra uyku ve yemek rutini başlıyor. Akşam üstü de küçük kızım ile çıkıp, büyük kızımı kreşten alıyoruz. Durum böyle olunca çocuklarına evde bakan anneleri iyi anlayabiliyorum.

- Evde her işi yapıyor musunuz?

Mutfak konusunda çok başarılı olduğum söylenemez ama çocuklarla ilgili ne gerekiyorsa hepsini yapmaya çalışıyorum. Mesela iki çocuğu aynı anda doktora götürüyorum. Bunu gördüğünde doktor bile şaşırıyor. Bir baba çocuk doğurmak ve emzirmek dışında çocuk bakımı ile ilgili her şeyi yapabilir.

“Eşit bireyler olarak yetiştirmeliyiz”

“Çocukları yetiştiren kişiler genellikle anne, anneanne, babaanne veya kadın bakıcılar oluyor. Öğretmenlerin neredeyse yüzde doksan dokuzu kadın. Örnekler az olduğu için erkeğe karşı bir önyargı ve güvensizlik durumu söz konusu. Bu güvensizliğin kırılması için de önerim çocuklarımızı erkek-kız çocuğu olarak değil de eşit bireyler olarak yetiştirmeliyiz. Çocuk kararını iki kişi veriyor. Bakım işini de iki kişi yapmalı. Bu sayede çocuk hem anneden hem de babadan bir sürü şey öğrenecektir.”

Mustafa Sevim, 2014 yılında evlenip, 2017 yılında çocuk sahibi olduktan sonra, gazetecilik mesleğini bırakıp, evinde bebeğini büyüten bir baba. Başta kendi aileleri olmak üzere, çevredeki anne ve babalardan çok tepki aldıklarını söyleyen Sevim, oğluyla arasındaki ilişkiyi gördüklerinde rahatladıklarını ifade ediyor. Hatta mutluluğunu gören bazı arkadaşlarının da ev babası olmak istediklerini anlatıyor.

- Çocuğunuza bakma fikri nasıl ortaya çıktı?

Eşimle ikimiz de çalıştığımız için, çocuğumuza bakıcının bakması gerekiyordu. Ama içimiz rahat değildi. Eşime “Bebeğimize ben bakmak istiyorum” fikrini sundum. Eşim de benim bakabileceğime inandığını söyledi. Hayatım; çocuğum ve sosyal medyadaki “gazetecibaba” profilimde yazdığım yazılar arasında geçiyor.

- Gelenekselin dışına çıkmak zor olmadı mı?

Aile bireyleri birbiriyle uyum içinde yaşadığında, genel sıkıntılardan başka sıkıntılar pek olmuyor. Hatta çocuğumla, eşimi her akşam işten geldiğinde kapıda karşılamak, mutluluk veriyor. Anne çocuğunu bir bakıcıya emanet etmektense, babasına emanet etmeyi daha değerli buluyor. Yıllarca özel sektörde çalıştıktan sonra ev işleri ve çocuk bakımıyla ilgilenmek bana çok rahatlatıcı geldi.

- Çevreden ne gibi tepkiler alıyorsunuz?

Başta kendi annem, babam olmak üzere insanlar bunu kabul etmekte zorlandılar. Fakat oğlumla ilişkimizi gördükçe, her şeyin yolunda olduğuna ikna oldular. Mutluluğumu gören kimi arkadaşlarım da ev babası olmak istediklerini söylüyorlar. Parkta çocuğum ile birlikte oynarken bize gören anne ve teyzelerin bakışları ilk başlarda şüpheli olsa da, zamanla bizi sevmeye ve bu aile yapısını hoş görmeye başladılar.

- Çocukla gününüz nasıl geçiyor?

Yemek, uyku, oyun üçgeninde geçiyor. Ev işi, aile işidir mottosunu benimseyerek, her işi birlikte yapıyoruz. Çocuğum doğduğundan beri altını da değiştirdim, uyuttum da, yemek de yedirdim. Sadece yemekleri eşim yapıyor.

“Anneler daha kaygılı, babalar daha rahat”

“Annelerin çocuk büyütme konusunda daha korumacı, babaların ise daha rahat ve özgür olduklarını görüyorum. Bir anne için çocuğunun üstünün kirlenmemesi önemliyken, baba yenisini alırız diyebiliyor. Öte yandan bez değiştirme konusunda da eşimden hızlı olduğumu söylemeliyim. Annelerin çocuğu ile arasındaki bağ ise bir babanın asla erişemeyeceği bir şey. Oğlumla her anı paylaşmamıza rağmen, annesine sarılması, bana sarılmasından çok farklı. Ben evde bebeğini büyüten bir baba olarak anne olmaya çalışmıyorum. Sadece bir baba olmaya çalışıyorum.”